Ο Ντόναλντ Τραμπ λειτουργεί σαν παγοθραυστικό, θρυμματίζοντας τη διεθνή πολιτική τάξη.
Το απέδειξε και η σύνοδος με τον Πούτιν στην Αλάσκα.
Μια νέα εποχή, με ακόμη ασαφή χαρακτηριστικά, ανατέλλει.
Το τρένο της παγκόσμιας πολιτικής κινείται όλο και πιο γρήγορα. Νέοι επιβάτες επιβιβάζονται στο Πεκίνο, το Νέο Δελχί και την Μπραζίλια, και νέες γραμμές τοποθετούνται στον Παγκόσμιο Νότο.
Το τρένο της νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας φεύγει, δυστυχώς, χωρίς την Ευρώπη.
Μετά την Αλάσκα, η γεωπολιτική και η διπλωματία επέστρεψαν. Αλλά, με την Ευρώπη απούσα να εκλιπαρεί για… επίσημη πρόσκληση για τον Λευκό Οίκο.
Η κατάσταση θυμίζει… παγίδα που έστησαν οι ίδιοι οι αρχηγοί διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών, αλλά έπεσαν μόνοι τους μέσα.
Στους κεντρικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς της Ε.Ε. οι Ευρωπαίοι κρατούν ακόμα τα εισιτήριά τους από τα χρυσά χρόνια της δεκαετίας του 1990 και του 2000. Τότε που οι ΗΠΑ ήταν ο μοναδικός οδηγός και οι άνθρωποι στη γηραιά ήπειρο πίστευαν πως μόνο μια ηθική πυξίδα μπορούσε να καθοδηγήσει την Ευρώπη, μέσα από την αναταραχή των γεωπολιτικών αλλαγών.
Σήμερα, όμως, η Ευρώπη είναι, και περισσότερο από ποτέ, διχασμένη.
Ο δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος είναι πολύ πιο επίμονος από τον πρώτο και η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή έχει πυροδοτήσει έναν μετασχηματισμό της ίδιας της Ε.Ε. -από ένα σχέδιο ειρήνης και κοινωνικής πρόνοιας, σε ένα στρατιωτικοποιημένο αμυντικό συνονθύλευμα.
Στην Ευρώπη, όπως και στην Ελλάδα, φαίνεται να λείπει κάποιος που θα φροντίζει τα πραγματικά συμφέροντα των πολιτών του. Ακόμη κι αν -όπως ο Τραμπ- γίνεται «κακός» με τους υποτιθέμενους εταίρους!
Οι κυβερνώντες στην Αθήνα επέδειξαν υπερβολική φραστική επιθετικότητα τόσο κατά του Τραμπ -πριν εκλεγεί πρόεδρος- όσο και κατά του Πούτιν, τα τελευταία χρόνια. Αποκλίνοντας εντελώς από την ανάγκη για νηφάλια, ρεαλιστική συμπεριφορά. Και τώρα πολλοί αναρωτιούνται ποια πολιτική μοίρα επιφυλάσσουν στη χώρα οι ισχυροί του κόσμου.
Αλλά και οι εν δυνάμει περιφερειακοί ηγέτες που κινούν τα νήματα στη γεωπολιτική και ενεργειακή σκακιέρα της Μεσογείου, χωρίς φυσικά να μας ρωτούν. Ακόμη κι αν παραβιάζουν τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Δεν αξίζουμε να είμαστε ένα ποδόμακτρον, όπου οι εκάστοτε ισχυροί θα σκουπίζουν τις λάσπες τους, αλλά πριν παραβιάσουν τις «εισόδους» της χώρας…
