Αυτό το ενδιαφέρον για τη Γάζα και τα όσα συμβαίνουν εκεί, από τους ντόπιους ούλτρα προοδευτικούς, δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι είναι γνήσιος αλτρουισμός. Και τούτο γιατί είναι απόλυτα μονομερές και δεν εκδηλώνεται -ως ανιδιοτελές- ας πούμε για την Κύπρο και την κατοχή του νησιού ή για τη Βόρειο Ήπειρο όπου οι ομογενείς ζούνε σε καθεστώς φόβου.
Τέτοιες ημέρες πριν από 51 χρόνια ήταν σε εξέλιξη ο δεύτερος Αττίλας στην Κύπρο, που κατέληξε στην κατοχή του μισού νησιού. Το ότι η εισβολή ξεκίνησε μετά το πραξικόπημα της δικτατορίας Ιωαννίδη δεν σώζει τα προσχήματα, αλλά αντίθετα αυξάνει τις ευθύνες της σημερινής Ελλάδας, που παρακολουθεί περισσότερο ως θεατής τα όσα συμβαίνουν εκεί, σαν να αφορά μια άλλη χώρα, στην άκρη του κόσμου.
Οι εργασίες του πλοίου έρευνας για τα καλώδια δεδομένων που θα ποντίζονταν υποτίθεται στην κυπριακή ΑΟΖ διακόπηκαν πρόσφατα από την Τουρκία με απειλές και χλιαρές διαμαρτυρίες από την πλευρά μας. Και ενώ υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό για όλους αυτούς που είναι με τον άνθρωπο να διαμαρτυρηθούν και να φωνάξουν αφενός για τη συμπεριφορά των Τούρκων σήμερα, αλλά και αφετέρου για την εγκληματική κατοχή, δεν ακούγεται κιχ… Και δεν ακούγεται λέξη γιατί η ενασχόληση με το Κυπριακό είναι περίπου κάτι σαν «εθνικιστική διεκδίκηση» που δεν αφορά και δεν αγγίζει τους αριστερούς -και όχι μόνο δυστυχώς- διαμαρτυρόμενους διαδηλωτές…
Αντίθετα τους αγγίζουν τα γεγονότα στη Γάζα που έχουν σαν αφετηρία την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ πριν από δύο χρόνια και τις σφαγές αμάχων πολιτών που ακολούθησαν…Και έτσι ταυτίζονται με τη Χαμάς, υιοθετούν άκριτα την προπαγάνδα της και υποστηρίζουν οτιδήποτε ευνοεί τα σχέδιά της. Το ότι βρίσκονται στο ίδιο μετερίζι με την Τουρκία, η οποία επίσης υποστηρίζει τη Χαμάς, περνάει απαρατήρητο και η λαμπρή τελετή ολοκληρώνεται με συναυλίες καλλιτεχνών που ανεμίζουν παλαιστινιακές σημαίες μεσούντος του θέρους, ένεκα και του μεροκάματου που πρέπει να βγει.
Εξυπακούεται ότι τα συμφέροντα της χώρας -ώστε να υπάρχει και αύριο και να μπορούν αυτοί να διαδηλώνουν ελεύθερα-δεν τους αφορούν, γι’ αυτό καταφέρονται κατά της συμμαχίας με το Ισραήλ, με το οποίο προσώρας έχουμε κοινά συμφέροντα. Απαιτούν να θυσιάσει η Ελλάδα αυτή τη συμμαχία προκειμένου να ικανοποιηθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα μιας μειοψηφίας που, ενώ πάντα δηλώνει ότι είναι με τον άνθρωπο, αγνοεί τα δικαιώματα πολλών ομογενών, δεν υποστηρίζει την Κύπρο (γιατί είπαμε είναι εθνικισμός…) και το κυριότερο σπέρνει τον διχασμό στους Έλληνες.
Είναι η ίδια εικόνα που είδαμε πρόσφατα όταν ελήφθησαν κάποια ελάχιστα μέτρα για να εμποδιστούν οι καραβιές λαθρομεταναστών από τη Λιβύη. Και εκεί τα μέτρα ήταν «ρατσιστικά», ενώ θα έπρεπε η Ελλάδα να δίνει άσυλο σε όλη την Αφρική και την Ασία… χωρίς ερωτήσεις!
