Skip to main content

Το «τρίγωνο» των σχέσεων

REUTERS/Yves Herman

Σε ένα τρίγωνο υπάρχουν τρεις ρόλοι

Ο θρίαμβος του πολυμερισμού που θα διακηρύξουν Πεκίνο και Βρυξέλλες δύσκολα χωρά σε ένα τρίγωνο σχέσεων. Ε.Ε. και Κίνα θα γιορτάσουν στη σημερινή σύνοδο κορυφής μισό αιώνα οικονομικής συνεργασίας, που τον τελευταίο καιρό, ωστόσο, δοκιμάζεται από εμπορικούς πολέμους, δασμούς και κυρώσεις.

Σε ένα τρίγωνο υπάρχουν τρεις ρόλοι: ένα θύμα, ένας θύτης και ένας σωτήρας. Και ενώ οι συμμετέχοντες δεν κρατούν πάντα τους ίδιους ρόλους, παρότι είναι όλοι χειριστές, η Ε.Ε. επιλέγει να κρατά τον ίδιο: της πλευράς που βγαίνει χαμένη.

Υπό την πίεση των ΗΠΑ, ακόμη και προ Τραμπ, αναγκάστηκε να επανεξετάσει τις σχέσεις της με το Πεκίνο, επιλέγοντας τη λύση της αποσύνδεσης αντί της απεξάρτησης. Τα συμφέροντα που διακυβεύονται, ειδικά με τη Γερμανία, είναι τεράστια, παρά τις στρεβλώσεις του ανταγωνισμού από μέρους του Πεκίνου. Οπότε έχει ανάγκη την Κίνα.

Τώρα, ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να χρησιμοποιήσει τις συμφωνίες με τους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ ως μοχλό πίεσης προς την Κίνα, χωρίς βεβαίως να την κατονομάζει.

Η κινεζική ηγεσία ανησυχεί για το περιεχόμενο της όποιας συμφωνίας Ε.Ε.-ΗΠΑ, μήπως η Κίνα γίνει το σημείο συμβιβασμού έτσι ώστε να διασφαλιστεί ο ρόλος της Ουάσιγκτον στην αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης.
Οι Βρυξέλλες δεν έχουν αποφασίσει εάν είναι πρόθυμες να «θυσιάσουν» ένα κομμάτι από τις σχέσεις τους με την Κίνα με αντάλλαγμα την αποφυγή σαρωτικών δασμών του Τραμπ. Όμως, έχουν ανάγκη και τις ΗΠΑ.

Το Πεκίνο φαίνεται πρόθυμο να χρησιμοποιήσει τη σύνοδο κορυφής για να σπείρει διχόνοια μεταξύ Βρυξελλών και Ουάσιγκτον. Εφιστώντας την προσοχή στις ασυνέπειες στην αμερικανική πολιτική, παρουσιάζεται ως υπερασπιστής του διεθνούς εμπορικού συστήματος που βασίζεται σε κανόνες και προτρέπει τις Βρυξέλλες να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν αυτό που το Πεκίνο περιγράφει ως προστατευτικές εμπορικές πρακτικές της Ουάσιγκτον.

Όλοι, λοιπόν, εξαρτημένοι. Υπάρχει διέξοδος από το τρίγωνο; Στις ανθρώπινες σχέσεις υπάρχει όταν το θύμα αποκτά ελεύθερη βούληση και επιλογές. Στη γεωπολιτική τα πράγματα ίσως να είναι και πιο απλά, γίνεται με σωστή διπλωματία.