Από τις υποκλοπές και την κατάσταση των σιδηροδρόμων μέχρι το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί ένα σταθερό μοτίβο.
- Πράξη πρώτη: Ο πρωθυπουργός δηλώνει… άγνοια.
- Πράξη δεύτερη: Το Μαξίμου διαρρέει ότι έχει θυμώσει. Πολύ.
- Πράξη τρίτη: Και νέες διαρροές τον θέλουν να «αποσύρεται» στον Ψηλορείτη για να σκεφτεί και να λάβει τις αποφάσεις του.
- Πράξη τέταρτη: «Με εντολή πρωθυπουργού» έρχεται η κάθαρση.
Το μοτίβο δούλευε. Έως τώρα. Γιατί αυτή τη φορά όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ ήταν γνωστή – καιρό πριν – στα υψηλά κλιμάκια.
Η αποπομπή του Βάρρα από τον ΟΠΕΚΕΠΕ όταν άγγιξε τα 5.500 ΑΦΜ, η αντικατάστασή του με επιλογή του ίδιου του υπουργού, η άμεση τακτοποίηση των «εκκρεμοτήτων» και η τοποθέτησή του στο Μαξίμου λένε πολλά. Και δεν ήταν ο μόνος που είχε μιλήσει. Συνδικαλιστές του αγροτικού χώρου λένε πως είχαν ενημερώσει – όταν κατέβηκαν με τα τρακτέρ στην Αθήνα – για τα εικονικά βοσκοτόπια, τα κυκλώματα, τις στημένες επιδοτήσεις.
Κι όμως, η κυβέρνηση προσποιείται ότι ανακάλυψε μόλις χθες το σκάνδαλο – που άνθισε υπό τη σκέπη της, με δικά της στελέχη και θα πληρωθεί με κρατικό χρήμα. Τα όσα έρχονται στο φως – από τραγελαφικά ως σοκαριστικά – παραπέμπουν σε φρασεολογία υποκόσμου. Και δεν μπορεί κανείς να τα ξεπλύνει με τον αστείο πια ισχυρισμό «πάντα αυτά γίνονταν». Το σημερινό σκάνδαλο δεν γεννήθηκε από προηγούμενες κυβερνήσεις ούτε έχει νόημα να το συγκρίνουμε με περιπτώσεις κακοδιαχείρισης κοινοτικών πόρων περασμένων δεκαετιών.
Γιατί είναι κάτι πολύ βαθύτερο. Είναι το σύμπτωμα μιας εξουσίας που δεν ελέγχει το «επιτελικό» της κράτος, είτε γιατί δεν θέλει είτε γιατί δεν μπορεί. Είναι βγαλμένο από το βαθύ κόμμα, που νέμεται τη διοίκηση, εργαλειοποιεί τους θεσμούς και μοιράζει δημόσιο χρήμα με ψηφοθηρικά κριτήρια.
Όσο κι αν επιχειρείται να παρουσιαστεί η διαφθορά ως «παραφωνία» σε μια κατά τα άλλα έντιμη λειτουργία του κράτους, η αλήθεια είναι πιο ωμή: το πρόβλημα δεν είναι μερικά «λαμόγια» στην περιφέρεια. Είναι ο πυρήνας της εξουσίας, που συντηρεί, καλύπτει και αξιοποιεί αυτά τα δίκτυα για να κρατά τον έλεγχο. Το «δεν ήξερα» δεν είναι άμυνα. Είναι ομολογία.
Διαβάστε ακόμη:
→Δημιουργική λογιστική και στα αιγοπρόβατα: Πόσα μέτρησε η ΕΛΣΤΑΤ, πόσα δηλώθηκαν για επιδότηση
