Ο δρ Χομαγιούν Σάμεχ, ο Εβραίος εκπρόσωπος στο κοινοβούλιο του Ιράν και επικριτής του Ισραήλ, εξέδωσε δημόσια προειδοποίηση την περασμένη Κυριακή προς τους Ιρανοεβραίους, προτρέποντάς τους σε αυτές τις «ευαίσθητες στιγμές» να αποφύγουν κάθε γιορτή, Μπαρ Μιτσβά, γάμους, συγκεντρώσεις, ακόμα και σε ιδιωτικούς χώρους, διαβάζω στον αγγλόφωνο ιστότοπο Ynetnews, που συνδέεται με την ισραηλινή εφημερίδα Yedioth Ahronoth.
Ιρανοεβραίοι; Πριν από την Ισλαμική Επανάσταση το 1979, υπήρχαν περίπου 100.000 στη χώρα. Ο Αγιατολάχ Χομεϊνί εγγυήθηκε την ασφάλειά τους. «Αναγνωρίζουμε τους Εβραίους μας ως ξεχωριστούς από αυτούς τους άθεους, αιμοδιψείς Σιωνιστές». Το Ιράν εξακολουθεί να έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στη Μέση Ανατολή, μετά φυσικά από το Ισραήλ.
Λίγοι μεν, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις 8.000-10.000, κυρίως στην Τεχεράνη, το Ισφαχάν και τη Σιράζ, κατ’ άλλες 15.000 (Times of Israel, 20/6), δεμένοι δε με τα χώματα αυτά σχεδόν τρεις χιλιετίες.
Στη Βίβλο αναφέρεται ότι ο Κύρος ο Μέγας της Αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών απελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιχμαλωσία των Βαβυλωνίων.
Στην ίδια δυναστεία η Εσθήρ, η Εβραία βασίλισσα και γυναίκα του βασιλιά Ασουήρου απέτρεψε συνωμοσία για μακελειό της εβραϊκής κοινότητας διά κλήρου (πουρίμ).
Περίπου 25 συναγωγές παραμένουν στη χώρα, καθώς και αρκετά κοσέρ εστιατόρια, ένας οίκος ευγηρίας, ένα νεκροταφείο και μια εβραϊκή βιβλιοθήκη. Λένε ότι απολαμβάνουν θρησκευτική ελευθερία και μάλλον ισχύει, καθώς είναι συνταγματικά αναγνωρισμένη θρησκεία στην Ισλαμική Δημοκρατία ο ιουδαϊσμός.
Τέτοιος φιλελευθερισμός; Οι Εβραίοι υπόκεινται σε διάφορους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης κατοχής σημαντικών κυβερνητικών θέσεων, υπάρχει έλεγχος, η επικοινωνία με τον έξω κόσμο είναι αραιή και περνά από φίλτρα, στη δίκαιη δίκη πέφτει συχνά νύχτα.
Αλλά, κόντρα σ’ αυτό που ένας Δυτικός μπορεί να θεωρεί εξωτικό, η εβραϊκή κοινότητα του Ιράν μένει κι επιμένει. Είναι πολύπλοκα ζητήματα αυτά με τις εθνικές ταυτότητες και τις ανθεκτικότητες, δεν βγαίνουν γραμμικά. Κρατούνε τη μορφή του αγέρα της παράδοσης, ενώ ο αέρας έφυγε, δεν είναι εκεί.