Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία διαβίβασε στην Αθήνα φάκελο με ενδεχόμενη εμπλοκή των δύο πρώην υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης-του Μάκη Βορίδη και του Λευτέρη Αυγενάκη, αναφορικά με ενδεχόμενη ανάμιξή τους στο σκάνδαλο των επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Ένα στοιχείο που δείχνει ενδεχόμενη εμπλοκή του Μάκη Βορίδη είναι η υπογραφή του σε έγγραφο που δίνει τη δυνατότητα στον ΟΠΕΚΕΠΕ να εφαρμόσει την περιβόητη «τεχνική λύση», δηλαδή τη ρύθμιση-πλαίσιο για τις παράνομες επιδοτήσεις.
Από την πλευρά του, ο Λευτέρης Αυγενάκης φαίνεται ότι ελέγχεται γιατί είχε δώσει τελικά την εντολή να καταβληθούν οι επιδοτήσεις σε κάπου 6.000 άτομα, που ο ΟΠΕΚΕ είχε απορρίψει ως παράνομες.
Ο Μάκης Βορίδης δηλώνει κατηγορηματικά ότι ουδεμία αξιόποινη πράξη έχει διαπράξει, ο δε Λευτέρης Αυγενάκης σημειώνει ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο νόμο. Η δικογραφία, με βάση τη διαδικασία, θα αποσταλεί πρώτα στον Άρειο Πάγο, που θα αναλάβει να τη διαβιβάσει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και στο τέλος θα καταλήξει στη Βουλή.
«Ζητήματα διαφθοράς, ευνοιοκρατίας και επιρροής από ομάδες συμφερόντων ήταν και είναι πανταχού παρόντα σε πολλές χώρες μέλη της ΕΕ», περιορίστηκαν να δηλώσουν στη Ναυτεμπορική πηγές στις Βρυξέλλες, απαντώντας στο ερώτημα που θέσαμε για τους δύο Ελληνες, πρώην υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης.
«Υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με τις σχέσεις των πολιτικών με το χρήμα, τη σημασία του κράτους δικαίου, αλλά και τις αντιδράσεις του κοινού, ιδίως την έκταση της οργής», προσθέτουν οι ίδιες πηγές, που ζήτησαν να μην κατονομαστούν. «Η ιστορία της διαφθοράς, από ευρωπαϊκή οπτική γωνία, μας επιτρέπει να κατανοήσουμε την ύπαρξη παρόμοιων φαινομένων σε πολλές χώρες», σημειώνουν.
Το παράδειγμα του Κικέρωνα
Βετεράνος διπλωμάτης μας εξιστόρησε μάλιστα στο παράδειγμα του Κικέρωνα, για να δείξει το βάθος της υπόθεσης.
«Ηταν το έτος 70 π.Χ., στις αρχές Ιανουαρίου, όταν ένας νεαρός δικηγόρος από τη Ρώμη, ονόματι Μάρκος Τύλλιος Κικέρων, υπέβαλε στον πραίτορα Ακίλιο Γλάβριο, πρόεδρο του δικαστηρίου για εγκλήματα εκβιασμού, επίσημο αίτημα απαγγελίας κατηγορίας εναντίον του Γάιου Βέρρες, κυβερνήτη της Ρώμης, στην επαρχία της Σικελίας. Ο Γλάβριος έδωσε στον δικηγόρο Κικέρωνα 110 ημέρες για να βρει όλα τα πιθανά στοιχεία για να ενοχοποιήσει τον κατηγορούμενο και να φτάσει σε δίκη, όταν η έρευνα θα είχε ολοκληρωθεί. Ο Γάιος Βέρρες ήταν διαβόητος για την κακή διακυβέρνηση της Σικελίας. Εκβίαζε τους ντόπιους αγρότες στη Σικελία, γεγονός που ώθησε τον Κικέρωνα να ζητήσει τη δίωξή του. Υπό τον Βέρρες, η Σικελία γνώρισε περισσότερη δυστυχία και ερήμωση, από ό,τι κατά τη διάρκεια του Πρώτου Καρχηδονιακού Πολέμου. Ο Βέρρες κατέστρεψε τους σιτοκαλλιεργητές και τους εισπράκτορες φόρων με υπέρογκες εισφορές, ή με την άδικη ακύρωση των συμβάσεων. Οι κατηγορίες ήταν τόσο καταστροφικές. Ο Βέρρες καταδικάστηκε σε θάνατο.
Πολιτικά παιχνίδια και διαφθορά
Το έγκλημα του Βέρρες ήταν ότι εκμεταλλεύτηκε μια επαρχία προς όφελός του για να υποστηρίξει τα πολιτικά του παιχνίδια. Τα κατηγορητήρια του Κικέρωνα εναντίον του Βέρρες έγιναν διάσημα στον αρχαίο κόσμο δημοσιεύτηκαν αργότερα υπό τον τίτλο ”Verrines”.
Ο Κικέρωνας εξηγεί μάλιστα ότι ανέλαβε αυτή την υπόθεση «με την πλήρη συγκατάθεση και την πιο ζωντανή προσδοκία του ρωμαϊκού λαού, όχι για να αυξήσω την εχθρότητα προς μια κοινωνική τάξη, αλλά για να θεραπεύσω τη γενική δυσφήμιση. Για να αποκατασταθεί η χαμένη εκτίμηση στη δικαστική εξουσία και να ανακτήσει την εύνοια του ρωμαϊκού λαού».
«Αυτό το έργο, εκτός από το ότι είχε σημαντικό λογοτεχνικό αντίκτυπο, ο οποίος συνεχίζει να ασκεί τη γοητεία του μέχρι σήμερα, προσφέρει πολλαπλά σημεία έρευνας για να διερευνήσει το εύθραυστο έδαφος του φαινομένου της διαφθοράς», λέει στη «Ν» ο βετεράνος διπλωμάτης. «Η δίκη του Βέρρες και οι λόγοι του Κικέρωνα αποκαλύπτουν εκπληκτικά επίκαιρα χαρακτηριστικά και εστιάζουν σε ορισμένες πτυχές της διαφθοράς που δεν παύουν να εγείρουν ερωτήματα μέχρι σήμερα»
Αναμφίβολα, η δίκη αυτή αντιπροσώπευε ένα πραγματικό σημείο χωρίς επιστροφή στη ζωή της Δημοκρατίας. Στην πραγματικότητα, παρουσιάστηκε ως μια αδιαμφισβήτητη ευκαιρία για την επαναβεβαίωση μιας νομιμότητας που αγνοούνταν ολοένα και περισσότερο.
«Σημάδι» η ποινή
«Για αυτούς τους λόγους, πολλοί στη Ρώμη παρακολουθούσαν προσεκτικά αυτή τη δίκη: γνώριζαν ότι η ποινή θα ήταν ένα σημάδι. Θετικό για πολλούς ληστευμένους, κακομεταχειρισμένους και α δύσπιστους πολίτες, αρνητικό και ανησυχητικό για τους ισχυρούς», γράφει ο Κικέρωνας.
Η γένεση του φαινομένου της διαφθοράς πρέπει επομένως να εντοπιστεί στην τυφλή φιλοδοξία του ανθρώπου, ιδίως της άρχουσας τάξης, που είναι πάντα έτοιμοι να δεχτούν κάθε επαίσχυντο συμβιβασμό προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα εγωιστικό κέρδος. Μια υπόθεση που, δυστυχώς, εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά επίκαιρη και σήμερα», τονίζει ο βετεράνος διπλωμάτης. Σχεδόν παντού σε όλη την ήπειρο, η φήμη των πολιτικών παραγόντων και η εμπιστοσύνη στους θεσμούς έχουν καταρρεύσει. Ολοένα και πιο δύσπιστοι πληθυσμοί αμφισβητούν την ηθική ακεραιότητα των ελίτ. Η αμφισβήτηση των θεσμών και των παραδοσιακών μορφών εξουσίας έχει αναμφίβολα μειώσει το όριο ανοχής για τη διαφθορά και την ευνοιοκρατία. Και η ευθύνη των πολιτικών είναι τεράστια…
