Skip to main content

Το «αλά καρτ» διεθνές δίκαιο

West Asia News Agency via REUTERS

Αυτός ο κόσμος δεν είναι ευνοϊκός για την Ελλάδα

Ζούμε σε έναν κόσμο που ομνύει στο διεθνές δίκαιο απλώς και μόνον για να υποκλιθεί στο δίκαιο της ισχύος – και του χρήματος.
Από την Ουκρανία και τη Γάζα έως τη Συρία και το Ιράν, σύνορα παραβιάζονται, κυριαρχικά και ανθρώπινα δικαιώματα καταπατώνται, ακόμη κι αυτό το δίκαιο του πολέμου ενταφιάζεται μαζί με νεκρούς αμάχους, παιδιά και λιμοκτονούντες.

O Πούτιν εισέβαλε παράνομα στην Ουκρανία, κηρύχθηκε αποσυνάγωγος και υπ’ αριθμόν ένα εχθρός απ’ όλη τη Δύση, για να φθάσει τώρα απλώς να παζαρεύει με την Ουάσιγκτον πώς θα μοιραστούν τα λάφυρα του πολέμου.

Η Τουρκία εισέβαλε στη βόρεια Συρία και δεν άνοιξε μύτη. Ο Ερντογάν πήρε τα εύσημα της διεθνούς διπλωματίας και, μαζί, τη σκιώδη κηδεμονία των τζιχαντιστών που εξουσιάζουν πια στη Δαμασκό.

Ο Νετανιάχου παραβιάζει κατά συρροή κάθε έννοια και μορφή δικαίου. Εισέβαλε στη Συρία, στον Λίβανο, στη Γάζα και στο Ιράν, στο όνομα πάντοτε της «αυτοάμυνας». Στη Γάζα αυτή η «αυτοάμυνα» περιλαμβάνει την εξόντωση ενός ολόκληρου λαού και τη σφαγή χιλιάδων πεινασμένων παιδιών. Στο Ιράν περιλαμβάνει την ανατροπή των μουλάδων που αρνούνται τις διεθνείς συνθήκες για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων (τα οποία πιθανότατα η Τεχεράνη δεν διαθέτει ακόμη). Τις ίδιες συνθήκες που δεν υπογράφει το Ισραήλ, παρότι εκείνο διαθέτει ήδη 90 πυρηνικές κεφαλές (αποδεδειγμένα, με βάση τα στοιχεία του Κέντρου για τον Έλεγχο των Όπλων και τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων).

Εν ολίγοις, ο αναθεωρητισμός και ο επεκτατισμός γίνονται το νέο mainstream δόγμα και το διεθνές δίκαιο μοιάζει με μακάβριο ανέκδοτο. Κι όποιος προσβλέπει στον πάλαι ποτέ ρυθμιστή της παγκόσμιας τάξης, την Αμερική, αρκεί να θυμηθεί ότι ο Τραμπ απείλησε πρώτος την κυριαρχία του Καναδά και ζήτησε την προσάρτηση της Γροιλανδίας.

Αυτός ο κόσμος δεν είναι ευνοϊκός για την Ελλάδα, που, όπως έγραψε και ο καθηγητής Παναγιώτης Ιωακειμίδης, «υποτίθεται πως είναι κάθε γράμμα, τελεία και κόμμα του διεθνούς δικαίου». Και γίνεται ακόμη λιγότερο ευνοϊκός εάν η Ελλάδα επιλέγει άνευ όρων συμμαχίες με τους κατά συρροή παραβάτες. Διότι ούτε το διεθνές δίκαιο ισχύει αλά καρτ, ούτε ο Νετανιάχου θα προτάξει τα στήθη του για χάρη μας απέναντι στον Ερντογάν εάν η ισχύς και το χρήμα προκρίνουν άλλες λύσεις…