«Η χώρα καίγεται. Η οικονομία έχει καταρρεύσει. Το έθνος είναι απελπισμένο. Τα παιδιά κλαίνε. Αλλά εσείς εξακολουθείτε να ζητάτε τιμωρία. Η εικόνα μου απαγορεύεται, η φωνή μου απαγορεύεται. Αλλά να ξέρετε ότι δεν μπορείτε να με σβήσετε από τις καρδιές του έθνους».
Με αυτά τα λόγια έκλεισε την 55λεπτη απολογία του ο φυλακισμένος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, που εμφανίστηκε σήμερα ενώπιον δικαστηρίου, με την κατηγορία ότι αποπειράθηκε «να εκφοβίσει» τον γενικό εισαγγελέα της Πόλης.
Η δίκη, που αναβλήθηκε για τις 16 Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε στο Σιλιβρί, όπου ο Ιμάμογλου κρατείται εδώ και 90 ημέρες στις φυλακές του Μαρμαρά. Το δικαστήριο απέρριψε επίσης το αίτημα των συνηγόρων του Ιμάμογλου να διεξαχθεί η δίκη στο Δικαστικό Μέγαρο της Κωνσταντινούπολης, στο Τσαγλαγιάν.
Η σημερινή ακροαματική διαδικασία ήταν μία από τις πολλές που έχουν στόχο τον 54χρονο Ιμάμογλου, αλλά δεν συνδέεται με τις κατηγορίες για «διαφθορά» και «στήριξη της τρομοκρατίας, με βάση τις οποίες ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης συνελήφθη τον περασμένο Μάρτιο.
Ο Ιμάμογλου δικαζόταν σήμερα με την κατηγορία ότι τον περασμένο Ιανουάριο είχε αμφισβητήσει δημόσια την ακεραιότητα του γενικού εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης, Ακίν Γκιουρλέκ.
Βασικός αντίπαλος του προέδρου Ερντογάν, ο Ιμάμογλου μεταφέρθηκε στο δικαστήριο περικυκλωμένος από χωροφύλακες και έγινε δεκτός με τα χειροκροτήματα και τις εκδηλώσεις υποστήριξης του ακροατηρίου. Οι παριστάμενοι φώναξαν συνθήματα, όπως «η Τουρκία είναι περήφανη για εσάς», «Όλα θα πάνε υπέροχα» και «Καλώς ήρθες, Πρόεδρε», με αποτέλεσμα ο πρόεδρος του δικαστηρίου να απειλήσει ότι θα εκκενώσει την αίθουσα.
Στην ακροαματική διαδικασία παρέστη και ο πρόεδρος του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), Οζγκιούρ Οζέλ, για τον οποίο ο Ιμάμογλου τόνισε: «Έχουμε έναν ηγέτη που είναι λαμπερός σαν διαμάντι».
Για τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν
Στην απολογία του ο Ιμάμογλου, αναφέρθηκε και στην ισραηλινο-ιρανική σύγκρουση και τόνισε: «Σε αντίθεση με τα λόγια του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος είπε ότι ο πόλεμος είναι δολοφονία εκτός αν είναι απαραίτητος, αυτές οι συγκρούσεις δυστυχώς συνεχίζονται. Όταν ο δημοκρατικός έλεγχος εξαλείφεται στις χώρες, όταν επικρατεί η επιθυμία να διατηρηθεί η κυβέρνηση ζωντανή αντί να εκπροσωπείται ο λαός, όταν το κρατικό σύστημα και ιδιαίτερα οι θεσμοί καταστρέφονται, το φυσικό αποτέλεσμα αυτού είναι οι πόλεμοι και οι ανθρώπινες τραγωδίες».
«Φυλακίστηκα γιατί κέρδισα στις εκλογές»
Επικρίνοντας το γεγονός ότι η δίκη του διεξήχθη στη Σιλιβρί αντί για το Δικαστικό Μέγαρο της Κωνσταντινούπολης, ο Ιμάμογλου τόνισε: «Έρχομαι εδώ από τη φυλακή όπου κρατούμαι άδικα και παράνομα για σχεδόν 90 ημέρες. Γιατί οι φίλοι μου και εγώ κρατούμαστε αιχμάλωτοι εξαιτίας μιας επιχείρησης που έχει προκαλέσει μεγάλη υλική, ηθική και διεθνή ζημιά στην Τουρκία;… Γιατί η χώρα υποχρεώνεται να πληρώσει αυτό το τίμημα; Θα συνεχίσω να φωνάζω την απάντηση σε αυτό το ερώτημα: Δεν έχει καμία σχέση με το δίκαιο. Είμαι εδώ επειδή κέρδισα τις εκλογές 3 φορές ενάντια στη νοοτροπία που λέει ότι όποιος κερδίσει την Κωνσταντινούπολη, κερδίζει την Τουρκία», δήλωσε ο Ιμάμογλου και πρόσθεσε: «Είμαστε στη φυλακή επειδή λέμε “όχι” στην κερδοσκοπία και τη λεηλασία. Βρίσκομαι εδώ επειδή έλαβα τις ψήφους 15,5 εκατομμυρίων ανθρώπων και απέκτησα την ισχυρή εύνοια του έθνους».
Αιχμάλωτοι συνωμοσιών, συκοφαντιών
«Θέτω το πιο ξεκάθαρο ερώτημα που δεν έχει απάντηση: Γιατί βρισκόμαστε στη Σιλιβρί; Είμαστε φυλακισμένοι. Είμαστε στη φυλακή. Το ηθικό κόστος είναι βαρύ, το οικονομικό κόστος είναι βαρύ. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς ανθρώπων που είναι πραγματικοί οικονομολόγοι, το κόστος αυτής της επιχείρησης είναι περίπου 150 δισεκατομμύρια δολάρια. Γιατί πληρώνεται αυτό το τίμημα ενώ πνίγονται σε κρίσεις; Αντιμετωπίζουμε ψυχολογικά βασανιστήρια και εχθρικό νόμο. Είμαστε αιχμάλωτοι συνωμοσιών, συκοφαντιών, επιχειρήσεων αντιπαράθεσης, ψευδών μυστικών μαρτύρων και συκοφαντιών ανθρώπων με εγκληματικό παρελθόν. Αυτή δεν είναι δίκη, είναι απευθείας τιμωρία», σημείωσε ο Ιμάμογλου.
«Δεν κρινόμαστε, τιμωρούμαστε»
Αυτό το έθνος βίωσε πρακτικές που δεν έχουν ξαναδεί στην τουρκική ιστορία: Δεκάδες φίλοι μας εξορίστηκαν ανελέητα σε αποστάσεις 600-700 χιλιομέτρων. Οι δικηγόροι στερήθηκαν το δικαίωμα υπεράσπισης· φιμώθηκαν με διαταγές εμπιστευτικότητας. Νέοι κρατούνται στη φυλακή επειδή διαμαρτύρονταν για μήνες.
Δυστυχώς, δήμαρχοι που εκπροσωπούν εκατομμύρια ανθρώπους, καταδικάζονται άδικα και παράνομα σε φυλάκιση. Ενώ το έθνος βρίσκεται σε πείνα και δυστυχία, αυτή η καταπίεση ασκείται από απληστία για εξουσία. Σε αυτή τη διαδικασία, το μεγαλύτερο ιδανικό μου για τη χώρα μου είναι να φανταστώ ένα κράτος δικαίου», δήλωσε ο Ιμάμογλου και πρόσθεσε:
Ωστόσο, ένα κράτος δικαίου θα πρέπει να βασίζεται στη δικαιοσύνη όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη. Στον φάκελο που βρίσκεται ενώπιον του δικαστή θα πρέπει να συζητούνται τα αποδεικτικά στοιχεία, όχι τα ονόματα, οι πράξεις, όχι οι σκέψεις, ο νόμος, όχι οι σχέσεις. Η υπεράσπιση θα πρέπει να γίνεται σεβαστή ως το πρωταρχικό στοιχείο της δικαιοσύνης. Κανένας πολίτης δεν πρέπει να φοβάται όταν αναζητά δικαιοσύνη».
«Η δικαιοσύνη κρατά όρθια μια χώρα»
Όπως είπε στην απολογία του ο Ιμάμογλου, «ένα άτομο δεν πρέπει να αισθάνεται απειλούμενο όταν εκφράζει τη γνώμη του, αλλά όταν αναγκάζεται να σιωπήσει. Το κράτος δικαίου που οραματίζομαι είναι ένα σύστημα όπου βασιλεύει η δικαιοσύνη, όχι οι κυβερνήσεις. Είναι ένα σύστημα που περιορίζει την εξουσία των πολιτικών κυβερνήσεων, προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών και καθιστά τη δικαιοσύνη ελπίδα όχι μόνο των ισχυρών αλλά και των αδυνάτων. Δεν είμαι εγώ αυτός που δικάζεται εδώ σήμερα. Κάθε αντιπολιτευτική στάση που δεν αρέσει στην κυβέρνηση, κάθε δημοκρατικό κέρδος και η βούληση του λαού δοκιμάζονται σήμερα εδώ».
«Αλλά πρέπει να γίνει γνωστό ότι αυτό που κρατάει μια χώρα όρθια δεν είναι ούτε η δύναμη των όπλων, ούτε η συσσώρευση πλούτου. Το μόνο πράγμα που κρατάει αυτή τη χώρα όρθια είναι η δικαιοσύνη, το δίκαιο, ο νόμος. Και σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει δικαιοσύνη, δεν θα υπάρχουν επενδύσεις, ούτε ειρήνη, ούτε μέλλον. Δεν θα υπάρχει ευημερία, ούτε πλούτος. Επομένως, αυτός ο αγώνας δεν είναι μόνο δικός μου, αλλά και ο αγώνας όλων των παιδιών και εγγονιών αυτής της χώρας, και όλων όσων θέλουν να δουν αυτές τις δικαστικές αίθουσες ως το σπίτι της δικαιοσύνης στο μέλλον».
