Επί δύο συνεχόμενες ημέρες, ο διευθυντής του γραφείου της εφημερίδας Al-Ahram στην Αθήνα μάς καλεί να αφήσουμε τα μη ρεαλιστικά αφηγήματα, γιατί «η Αίγυπτος είναι ένα ισχυρό και κυρίαρχο κράτος, με ξεκάθαρους νόμους και Σύνταγμα που απαγορεύουν, για λόγους εθνικής ασφάλειας, την ιδιοκτησία γης στο Σινά». Και για όσους δεν κατάλαβαν καλά, υπενθυμίζει το 2005, «όταν αποκαλύφθηκε ότι είχαν πωληθεί ακίνητα τoυ Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου σε Ισραηλινούς επενδυτές, σε μια ευαίσθητη περιοχή της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ».
Καλά, όταν είχε δηλωθεί επίσημα η βούληση της αιγυπτιακής και της ελληνικής πλευράς να καταλήξουν σε συμφωνία, δεν ήξερε το Κάιρο το Σύνταγμά του και τώρα φοβάται ότι η Μονή θα αρχίσει να πωλεί τα κτίριά της, τα οικόπεδά της, τις εκκλησίες και τα συναφή;
Κάτι αλλόκοτο έχει τούτη η αναταραχή και προφανώς δεν αφορά το θρησκευτικό καθεστώς, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν θα διαταραχθεί. Εάν αμφισβητούνταν αυτό, η Αίγυπτος θα έβγαινε στη σέντρα διεθνώς.
Εκεί στην Ισμαηλία, «την πόλη της ομορφιάς και της γοητείας» κατοικεί μία ανακολουθία. Όταν έρχεται ο πρόεδρος Σίσι στην Αθήνα με ρόδα και με κρίνα, δεν μπορεί 20 ημέρες μετά μία εφετειακή απόφαση τον εξώδικο συμβιβασμό -του κυβερνήτη Νοτίου Σινά με τον ηγούμενο της Μονής, Αρχιεπίσκοπο Δαμιανό- να χτυπά.
Φαντάζομαι ότι ο υπουργός Εξωτερικών θα μιλήσει στο Κάιρο καθαρά και δυνατά. Δεν ξέρω τα αιγυπτιακά δικαιικά, αλλά υποθέτω ότι, αφού η απόφαση δεν είναι του ανωτάτου δικαστηρίου, υπάρχει χώρος θεραπευτηρίου.
Αναμένουμε και στους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους εκκλησιαστικούς παράγοντες μένουμε, τον ηγούμενο της Μονής, τον εκπρόσωπό της και τους μοναχούς, που δεν έχουν διασφαλισμένη νομική σχέση, παρά περιορισμένης διάρκειας άδεια παραμονής.
Αναμένουμε. Εις αρίστην κατάστασιν αιφνιδιασμό σε πεδίο γεωπολιτικό κι αμεταχείριστο διπλωματικό.
