Skip to main content

Μείωση των βίαιων τάσεων μέσω στοχευμένης ηλεκτρικής διέγερσης του εγκεφάλου

Η διέγερση του προμετωπιαίου φλοιού, του τμήματος του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο των πολύπλοκων ιδεών και συμπεριφορών, μπορεί να μειώσει τη διάθεση ενός ατόμου να προβεί σε βίαιη ενέργεια κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 50%, σύμφωνα με έρευνα του University of Pennsylvania και του Nanyang Technological University. Επιπρόσθετα, μέσω μιας ελάχιστα επεμβατικής τεχνικής (transcranial direct-current stimulation, διακρανιακή διέγερση με απευθείας ρεύμα) είναι δυνατή η ενίσχυση της αντίληψης ότι οι πράξεις βίας και σεξουαλικής επίθεσης είναι ηθικά λάθος.

«Η δυνατότητα χειραγώγησης τόσο πολύπλοκων και θεμελιωδών τομέων της συνείδησης και συμπεριφοράς από το εξωτερικό του σώματος έχει τρομερές κοινωνικές, ηθικές και πιθανώς, κάποια μέρα, νομικές προεκτάσεις» είπε ο Ρόι Χάμιλτον, νευρολόγος του Perelman School of Medicine και senior author του επιστημονικού paper.

«Ιστορικά, δεν είχαμε αυτή την προσέγγιση σε παρεμβάσεις σχετικά με τη βία» σημειώνει ο ψυχολόγος Άντριαν Ρέιν, ένας από τους συντάκτες της έρευνας, ο οποίος επισημαίνει τη διάσταση δημόσιας υγείας της όλης υπόθεσης. «Αλλά αυτό υπόσχεται πολλά. Κάναμε μόνο μια συνεδρία 20 λεπτών και είδαμε αποτελέσματα. Αν είχαμε κάνει περισσότερες συνεδρίες; Αν το κάναμε τρεις φορές την εβδομάδα για έναν μήνα;».

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια δοκιμή σε 81 υγιείς ενήλικες, ηλικιών 18 και άνω, που χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Οι πρώτοι είχαν διέγερση του προμετωπιαίου φλοιού για 20 λεπτά, οι δεύτεροι (το placebo group) έλαβαν μικρής τάσης ρεύμα για 30 δευτερόλεπτα, και μετά τίποτα άλλο.

Όπως επισήμανε η Ολίβια Τσόι, επίκουρη καθηγήτρια ψυχολογίας του NTU στη Σιγκαπούρη και lead author του paper, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στον προμετωπιαίο φλοιό επειδή έχει καταγραφεί πως τα άτομα με αντικοινωνικές τάσεις έχουν ελλείμματα στην περιοχή εκείνη.

Μετά τη διέγερση, οι ερευνητές έδωσαν στους συμμετέχοντες στην έρευνα δύο υποθετικά σενάρια, ένα για σεξουαλική επίθεση και ένα για βίαιη επίθεση, και τους ζήτησαν να τα βαθμολογήσουν από την άποψη του πόσο πιθανόν θα θεωρούσαν οι ίδιοι να «πρωταγωνιστήσουν» σε αυτά. Για αυτούς στην ομάδα που υπέστη τη διέγερση, η τάση σωματικής και σεξουαλικής βίας μειώθηκε κατά 47% και 70% αντίστοιχα. Επίσης, στην ίδια κλίμακα βαθμολόγησαν πόσο λάθος από ηθικής άποψης ήταν τα σενάρια. Όπως διαπιστώθηκε, οι προβλέψεις των ερευνητών «είχαν πέσει μέσα».

Θεωρητικά, τα αποτελέσματα της έρευνας σημαίνουν πως απλές βιολογικές παρεμβάσεις- είτε από μόνες τους, είτε σε συνδυασμό με άλλες μεθόδους, όπου ψυχολογικές θεραπευτικές μέθοδοι- έχουν τη δυνατότητα περιορισμού/ μείωσης της βίαιης συμπεριφοράς.

Παρά τα πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα, η Τσόι υπογραμμίζει ότι υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει πριν επιβεβαιωθεί με σιγουριά ότι τέτοιου είδους πρακτικές μπορούν να μειώσουν τη βία. Επίσης, οι ερευνητές θέλουν να μάθουν τι ακριβώς συμβαίνει όταν τέτοιου είδους διέγερση λαμβάνει χώρα σε μεγαλύτερα χρονικά πλαίσια, όπως και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τέτοιου είδους θεραπειών. Όπως τονίζουν, δεν πρόκειται για κάποια «μαγική λύση» που θα εξαλείψει την επιθετικότητα και την εγκληματικότητα, αλλά θα μπορούσε να δει εφαρμογές. «Ίσως το κλειδί για να έχεις λιγότερη βία στην καρδιά σου είναι να έχεις έναν σωστά διεγειρόμενο νου» καταλήγει ο Χάμιλτον.