Πρόκειται για ένα αίνιγμα: Πώς έχασε ο Άρης το νερό που βρισκόταν στην επιφάνειά του πριν από δισεκατομμύρια χρόνια; Επιστήμονες θεωρούν ότι ενδεχομένως να έχουν βρει την απάντηση: Μεγάλο μέρος του ίσως να είναι «φυλακισμένο» στον φλοιό του «Κόκκινου Πλανήτη».
Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα, η οποία συζητήθηκε στην 52η Lunar and Planetary Science Conference, και δημοσιεύτηκε στο Science, μεγάλη ποσότητα των αρχαίων υδάτων του Άρη πιθανώς είναι κλεισμένες σε ορυκτά κάτω από την επιφάνεια.
Στο πλαίσιο της έρευνας οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μετρήσεις από διαστημόπλοια σε τροχιά γύρω από τον Άρη, οχήματα και μετεωρίτες, και στη συνέχεια δημιούργησαν μια προσομοίωση υπολογιστή σχετικά με το πώς το νερό χάθηκε στο πέρασμα του χρόνο.
Πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια πριν, ο Άρης ήταν θερμότερος και υγρότερος, και πιθανότατα με πιο πυκνή ατμόσφαιρα. Το νερό έρεε σε ποταμούς, ανοίγοντας κανάλια σε βράχους και δημιουργώντας λίμνες σε κρατήρες από πτώσεις μετεωριτών. Ωστόσο περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια αργότερα ο Άρης μεταμορφώθηκε στον ψυχρό, ξηρό και αφιλόξενο πλανήτη που ξέρουμε σήμερα.
Η κυρίαρχη θεωρία μέχρι σήμερα είναι πως μέρος αυτού του νερού χάθηκε στο διάστημα και ένα μέρος του πάγωσε- κοιτάσματα πάγου στην επιφάνεια και κάτω από αυτήν το δείχνουν αυτό.
Η Γη έχει μια μαγνητική «ασπίδα», ή μαγνητόσφαιρα, που εμποδίζει την ατμόσφαιρα να χαθεί στο διάστημα. Ωστόσο, όπως γράφει το BBC, η μαγνητική «ασπίδα» του Άρη είναι αδύναμη και θα μπορούσε να είχε αφήσει το νερό να διαφύγει από τον πλανήτη. Ωστόσο, οι ρυθμοί με τους οποίους το υδρογόνο- ένα από τα δομικά συστατικά του νερού- «αποδρά» από την ατμόσφαιρά του σήμερα δείχνουν ότι αυτός ο «μηχανισμός» δεν φτάνει για να εξηγήσει πού πήγε όλο αυτό το νερό.
Η Έβα Λίνγκαν Σέλερ και συνάδελφοί της από το Caltech (California Institute of Technology) θεωρούν πω έχουν βρει την απάντηση: Τα αποτελέσματα των μοντέλων τους δείχνουν πως μεταξύ του 30% και του 99% του αρχικού νερού του Άρη ενσωματώθηκε σε ορυκτά και θάφτηκε στον φλοιό του πλανήτη.
Άλλη μία εκ των ερευνητών, η Μπέθανι Έλμαν, επίσης του Caltech, εξήγησε ότι «μελετώντας δεδομένα από αποστολές στον Άρη, κατέστη ξεκάθαρο πως ήταν κοινό – και όχι σπάνιο- να βρίσκουμε στοιχεία αλλοίωσης νερού».
Όπως συνέχισε, «όταν ο φλοιός αλλοιώνεται, παίρνει νερό – όπως νερό σε υγρή μορφή- και το παγιδεύει σε ένα ένυδρο ορυκτό που έχει νερό στη δομή του, έτσι ώστε πρακτικά να “φυλακίζεται”».
Οι επιστήμονες θεωρούν πως το μεγαλύτερο μέρος του νερού χάθηκε 4,1 με 3,7 δισ. χρόνια πριν.
