«Φόβοι δεύτερου κύματος – η Ελλάδα αυστηροποιεί τα μέτρα» είναι ο τίτλος ρεπορτάζ στο Δημοσιογραφικό Δίκτυο Γερμανίας (Redaktionsnetzwerk Deutschland) που σημειώνει: «Για μεγάλο διάστημα η Ελλάδα θεωρούνταν πρότυπο στην καταπολέσηση της πανδημίας του κορωνοϊού. Τώρα όμως αυξάνεται και εκεί κατακόρυφα ο αριθμός των κρουσμάτων. Οι αρχές αντιδρούν με νέα περιοριστικά μέτρα».
«Όταν εμφανίζεται στην τηλεόραση ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Χαρδαλιάς δεν πρόκειται συνήθως για καλή είδηση. Όταν […] εμφανίζεται μάλιστα με μάσκα σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου τότε οι τηλεθεατές γνωρίζουν ότι η κατάσταση είναι σοβαρή.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Από τα μέσα Ιουλίου η Ελλάδα κατέγραφε καθημερινά κατά μέσο όρο 30 νέα κρούσματα. Τώρα όμως η καμπύλη αυξάνει απότομα.
[…] Ο αριθμός των νέων κρουσμάτων που καταγράφονται σε καθημερινή βάση είναι πλέον υψηλότερος απ’ ότι στο τέλος του lockdown στις αρχές Μαΐου. Οι ειδικοί αποδίδουν την αύξηση στην εντεινόμενη χαλαρότητα των νέων κυρίως ανθρώπων. Μέχρι στιγμής η Ελλάδα έχει τα χαμηλότερα ποσοστά μολύνσεων. Και η θνητότητα βρίσκεται […] σε χαμηλότερα επίπεδα απ΄ ότι για παράδειγμα στη Γερμανία» επισημαίνει το δημοσίευμα που αναφέρεται στη συνέχεια στα νέα περιοριστικά μέτρα που ισχύουν από το Σαββατοκύριακο.
«Κακή ιδέα» το τηλεφώνημα Αναστασιάδη στον Πούτιν
«Εξαιρετικά κακή ιδέα» χαρακτηρίζει η Süddeutsche Zeitung την απόφαση της Κύπρου να ζητήσει τη συνδρομή της Ρωσίας στη διένεξη με την Τουρκία.
«Ο κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες. Μπροστά στις ακτές του νησιού του βρίσκονται δυο τουρκικά ερευνητικά πλοία, τα οποία ψάχνουν στο βυθό για φυσικό αέριο χωρίς να έχουν την αναγκαία άδεια της Κύπρου. Η ενέργεια των τουρκικών πλοίων συνιστά σαφή παραβίαση δικαίου, στοχευμένη πρόκληση και καλά μετρημένη κίνηση του συνήθως χοντροκομμένου τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Στην πολύπλοκη σύγκρουση για τον φυσικό πλούτο της ανατολικής Μεσογείου ο Ερντογάν προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα. Όπου δεν τα καταφέρνει, θέλει να ωθεί τους αντιπάλους του σε διαπραγματεύσεις. Γι΄ αυτό και ο εξαιρετικά ανυπεράσπιστος πρόεδρος της Κύπρου τηλεφώνησε στη Μόσχα ζητώντας τη διαμεσολάβηση του εκεί προέδρου. Τον κάλεσε να μιλήσει με τους Τούρκους και να τιθασεύσει τον Ερντογάν.
Ήταν μια κακή ιδέα. Δεν υπάρχει μάλλον πιο ακατάλληλος άνθρωπος για να μεσολαβήσει στη Μεσόγειο μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου. Ο Πούτιν δεν μπορεί και δεν θέλει να είναι αξιόπιστος διαμεσολαβητής. Διότι η Ρωσία έχει τα δικά της συμφέροντα τόσο στη Μεσόγειο όσο και έναντι της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας. Υπό αυτή την έννοια είναι ακόμη πιο παράλογο ότι ο πρόεδρος μιας ευρωπαϊκής χώρας τηλεφώνησε στη Μόσχα και όχι στις Βρυξέλλες.
Οι διπλωμάτες της ΕΕ θα μπορούσαν να θυμίσουν στους Κύπριους ποιους στρατηγικούς στόχους ακολουθεί ο Πούτιν: την αποδυνάμωση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Παραδοσιακά η Μόσχα αναζητεί πρόσβαση στη Μεσόγειο και θέλει να διατηρεί εκεί στρατιωτικές βάσεις. Υπό τον Πούτιν αυτό δεν έχει αλλάξει, σε σχέση με την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Η ρωσική συμμετοχή στις συγκρούσεις σε Συρία και Λιβύη αποσκοπεί στο να προσφέρει στο Κρεμλίνο λιμάνια βαθέων υδάτων και στρατιωτικά αεροδρόμια στη νότια πλευρά του ΝΑΤΟ.
Ως προς το ερώτημα τι ρόλο παίζει η Κύπρος για το ΝΑΤΟ, η Λευκωσία θα έπρεπε να γνωρίζει ότι το νησί θεωρείται το αβύθιστο αεροπλανοφόρο της δυτικής συμμαχίας στη Μεσόγειο. Οι Βρετανοί διαθέτουν στην Κύπρο αεροπορική βάση και έναν σταθμό παρακολούθησης.
Αστεία και ανόητη ενέργεια
Η ΕΕ είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τον ρώσο πρόεδρο όταν τα μέλη της μαλώνουν μεταξύ τους. Ως διαμεσολαβητής μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου ο Πούτιν θα αξιοποιούσε την ευκαιρία για να διχάσει ακόμη περισσότερο το ευρωπαϊκό στρατόπεδο. Ο τούρκος πρόεδρος βρίσκεται ούτως ή άλλως σε τροχιά σύγκρουσης με την ΕΕ εξαιτίας των προσφύγων, των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι δε πρόεδροι Τουρκίας και Ρωσίας ασκούν εδώ και χρόνια από κοινού (ενίοτε και ο ένας εναντίον του άλλου) μια πολιτική η οποία πλήττει τόσο την ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ.
Το να δίνεις σε αυτούς τους δυο ηγέτες τη δυνατότητα να λύσουν τη διαμάχη στο Αιγαίο κατά το δοκούν θα ισοδυναμούσε με πολιτική χρεοκοπία της ΕΕ. Πριν από 10 μέρες τουρκικά ερευνητικά ήθελαν να κάνουν έρευνες μπροστά στο Καστελλόριζο στις ακτές της Τουρκίας. Και αυτό θα συνιστούσε παράβαση δικαίου. Τουρκικές και ελληνικές φρεγάτες είχαν έρθει επικίνδυνα κοντά.
Η καγκελάριος Μέρκελ και ευρωπαίοι διπλωμάτες κατάφεραν όμως να μεσολαβήσουν. Γιατί να μην μπορούν να το κάνουν και αυτή τη φορά Βρυξέλλες και Βερολίνο; Το να ζητάει ένας ευρωπαίος ηγέτης – η χώρα του οποίου απολαμβάνει της προστασίας του ΝΑΤΟ – τη βοήθεια του Κρεμλίνου δεν είναι απλώς αστείο, αλλά και ανόητο. Γιατί δηλαδή να μην μπορέσει η Μέρκελ να μεσολαβήσει μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας;».
Κώστας Συμεωνίδης
