Η ισχυρή σιιτική πολιτοφυλακή των Χούδι παρέμενε πανταχού παρούσα στη Σανάα, παρά τη δέσμευσή της την Τετάρτη να αποσυρθεί από κάποιες περιοχές – κλειδιά, σε αντάλλαγμα για τις πολιτικές υποχωρήσεις που έκανε ο πρόεδρος της Υεμένης Αμπντ Ράμπ Μάνσουρ Χάντι.
Αν και η συμφωνία για την έξοδο από την κρίση που συνήφθη την Τετάρτη προβλεπόταν να τεθεί αμέσως σε εφαρμογή, οι Χούδι εξακολουθούν να περιπολούν στη Σανάα.
Η ένταση παραμένει σε πολλές συνοικίες της πρωτεύουσας, όμως τα μαγαζιά έχουν ξανανοίξει μετά τις συγκρούσεις στις αρχές της εβδομάδας. Στη βόρεια Σανάα εκατοντάδες άνθρωποι διαδήλωσαν μπροστά από το πανεπιστήμιο της πόλης υπό το σύνθημα «Όχι στα πραξικοπήματα». Άλλοι συγκεντρώθηκαν κοντά στην οικία του προέδρου Χάντι για να του εκφράσουν την υποστήριξή τους.
Η ένοπλη πτέρυγα των Χούτι, Άνσαρ Αλ Αλλάχ, εισήλθαν στη Σανάα στις 21 Σεπτεμβρίου και αυτή την εβδομάδα έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τομείς – κλειδιά της πρωτεύουσας, σφίγγοντας τον κλοιό γύρω από τον πρόεδρο Χάντι, μετά τις μάχες μεταξύ των σιιτών ανταρτών και του κυβερνητικού στρατού που κόστισαν τη ζωή σε 35 ανθρώπους και προκάλεσαν τον τραυματισμό 94 ακόμη.
Βάσει της συμφωνίας εννέα σημείων που ανακοινώθηκε το βράδυ, οι Χούδι δεσμεύθηκαν να αποσυρθούν από το προεδρικό μέγαρο στο οποίο επιτέθηκαν την Τρίτη, καθώς και «από όλες τις θέσεις που βρίσκονται γύρω από την οικία του προέδρου».
Οι φιλοϊρανοί σιίτες αντάρτες δεσμεύθηκαν επίσης να αποσυρθούν από την οικία του πρωθυπουργού Χάλεντ Μπάχαχ και να αφήσουν ελεύθερο τον προσωπάρχη του, Άχμεντ Άουαντ Μπιν Μουμπάρακ, τον οποία είχαν απαγάγει το Σάββατο. Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Μουμπάρακ «δεν έχει ακόμη απελευθερωθεί», δήλωσε αξιωματούχος της Προεδρίας της Υεμένης.
Σε αντάλλαγμα ο κ. Χάντι έκανε σημαντικές υποχωρήσεις, με κάποιους ειδικούς να μιλούν για έναν πρόεδρο που υπέκυψε «με το πιστόλι στον κρόταφο».
Πλέον «θα είναι εφικτό» να τροποποιηθεί το προσχέδιο του Συντάγματος, το οποίο μέχρι τώρα προέβλεπε τη δημιουργία ενός ομοσπονδιακού κράτους έξι επαρχιών, κάτι που απέρριπταν οι Χούτι.
Εξάλλου, οι σιίτες, καθώς και το κίνημα του νότου και άλλες πολιτικές ομάδες «που στερούνταν ίσης εκπροσώπησης στους κρατικούς θεσμούς θα έχουν το δικαίωμα να ορίζονται σε αυτούς».
