Της Μάρως Βακαλοπούλου
[email protected]
Σε διάστημα δύο ή τριών εβδομάδων οι γιατροί θα είναι πιθανότατα σε θέση να γνωρίζουν εάν η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιούν στους ασθενείς με Covid-19 είναι αποτελεσματική, εκτιμά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Η αισιοδοξία του ΠΟΥ βασίζεται σε δύο κλινικές μελέτες που διεξάγονται αυτή τη στιγμή στην επαρχία Χουμπέι, στην Κίνα, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της επιδημίας, γεγονός που επιτρέπει τη σύγκριση ανάμεσα σε ασθενείς που βρίσκονται περίπου στην ίδια ηλικία, έχουν παρόμοιο σωματότυπο και βρίσκονται στο ίδιο στάδιο της ασθένειας. Όσον αφορά την επιδημία και το πώς εξελίσσεται σε παγκόσμια κρίση για την υγεία, ειδικοί επιμένουν ότι ο ιός δεν είναι σίγουρα κινεζικός, αλλά υπάρχει σοβαρός λόγος που ξεκίνησε από την Κίνα.
Στα θετικά των κλινικών αυτών ερευνών περιλαμβάνεται επίσης ότι τα ίδια φάρμακα έχουν εγκριθεί για τη θεραπεία άλλων ασθενειών, που σημαίνει ότι δεν απαιτείται πρώτα η δοκιμή τους σε ζώα για λόγους ασφαλείας.
Στην έρευνα δοκιμάζεται το φάρμακο Kaletra, το οποίο χορηγείται σε ανθρώπους που φέρουν τον ιό HIV. Πρόκειται για συνδυασμό δύο αντιρετροϊκών (λοπιναβίρης και ριτοναβίρης). Οι επιστήμονες αναμένουν τα αποτελέσματα των πρώτων 200 ασθενών στους οποίους έχουν ήδη χορηγηθεί, σύμφωνα με την Guardian.
Στη δεύτερη έρευνα δοκιμάζεται το φάρμακο Remdesivir, το οποίο είχε δοκιμαστεί επίσης στην επιδημία του Έμπολα, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το 2008, αλλά δεν είχε αποδειχθεί αρκετά αποτελεσματικό ενάντια σε εκείνον τον ιό. Η νέα δοκιμή του Remdesivir θα αποτελέσει «χρυσό πρότυπο» και θα διερευνήσει πόσο καλά λειτουργεί σε μέτρια και σοβαρά ασθενείς σε σύγκριση με άλλους που έλαβαν placebo.
Στην ερευνητική ομάδα περιλαμβάνονται επιστήμονες από διάφορες χώρες, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ – παρά την ένταση στις σχέσεις Ουάσιγκτον – Πεκίνου σχετικά με το εμπόριο. Περιλαμβάνονται επίσης επιστήμονες από τη Γερμανία, την Ιαπωνία, τη Νιγηρία, τη Ρωσία, τη Νότια Κορέα και τη Σιγκαπούρη.
Έως σήμερα, δεν υπάρχει καμία αποδεδειγμένη θεραπευτική αγωγή για το Covid-19, όπως καθώς δεν υπήρχε για το Sars (Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο). Το Kaletra δοκιμάζεται στο Mers (Αναπνευστικό Σύνδρομο στη Μέση Ανατολή), αλλά οι περιπτώσεις είναι πολύ λίγες για να επιτευχθούν γρήγορα αποτελέσματα.
Όσον αφορά την επιδημία και το πώς εξελίσσεται σε παγκόσμια κρίση για την υγεία, ειδικοί επιμένουν ότι ο ιός δεν είναι κινεζικός, εξ ου και ο ΠΟΥ εργάστηκε σκληρά, προκειμένου να βρει μία ονομασία που δεν θα παραπέμπει σε ονομασία χώρας ή ομάδα ανθρώπων. Αποφασιστικό ρόλο στην εξέλιξη της επιδημίας, επισημαίνει ο Κινέζος δημοσιογράφος Γι Ζενγκ Λιάν στους «New York Times» παίζουν δύο πολιτιστικοί παράγοντες, οι οποίοι δεν είναι βεβαίως αποκλειστικά κινεζικοί.
Ο ένας, σύμφωνα με τον Κινέζο δημοσιογράφο, αφορά την τάση για μυστικοπάθεια της Κίνας και η μακρά ιστορία της να τιμωρεί όσους αποκαλύπτουν μία «ενοχλητική» ή «επικίνδυνη» πραγματικότητα. Αυτό συνέβη με τον Κινέζο οφθαλμίατρο, ο οποίος κλήθηκε να λογοδοτήσει στις αρχές γιατί «διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις», όταν περί τα τέλη Δεκεμβρίου ενημέρωσε συναδέλφους τους για ορισμένους ασθενείς με ανησυχητικά συμπτώματα.
Το ίδιο είχε συμβεί και το 2002, όταν πρωτομεφανίστηκε ο Sars και τότε τέθηκε υπό κράτηση επί 45 μέρες ο χειρουργός ο οποίος έκρουσε πρώτος τον κώδωνα του κινδύνου. Αν και πρόκειται για πολύ παλιά πρακτική και όχι αποκελιστικά του κομμουνιστικού καθεστώτος, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: η τιμωρία του ανθρώπου που αποκάλυψε τον κίνδυνο συνέβαλε σημαντικά στη ραγδαία εξάπλωση του φονικού Covid-19, από τον οποίο μέχρι στιγμής έχουν νοσήσει περί τους 75.000 ανθρώπους και έχουν πεθάνει περισσότεροι από 2.000.
Ο δεύτερος πολιτιστικός παράγοντας αφορά τις διάφορες, επίσης πολύ παλιές, ιδεοληψίες γύρω από τη διατροφή και τις σούπερ δυνάμεις ορισμένων τροφών. Ακόμη και όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να εξασφαλίσουν πιο σπάνια άγρια ζώα για να θεραπεύσουν ή να βελτιώσουν συγκεκριμένες λειτουργίες – από την όραση έως τον ίκτερο ή τη στυτική δυσλειτουργία – προτιμούν να τραφούν με κρέας σκύλου που έχει κυνηγηθεί προτού σφαγιαστεί, καθώς υπάρχει η αντίληψη ότι είναι περισσότερα τα οφέλη για την υγεία τρώγωντας ένα ζώο με υψηλή αδρεναλίνη προτού πεθάνει.
Ασφαλώς, οι εξωτικές τροφές δεν αποτελούν κινεζικό μονοπώλιο. Είθισται και σε άλλες χώρες τέτοιου είδους διατροφή. Αυτό που είναι ωστόσο αξιοσημείωτο στην Κίνα, τονίζει ο Γι Ζενγκ Λιάν, είναι ότι αυτές οι πεποιθήσεις σχετικά με τις ευεργετικές ιδιότητες ορισμένων τροφίμων έχουν γίνει αποδεκτές και πλεόν είναι δεδομένες ακόμη και στους ανθρώπους που δεν τους εφαρμόζουν, καθώς έχουν ενσωματωθεί στην κινεζική συλλογική συνείδηση.
