Διαβεβαιώσεις στον ξένο παράγοντα ότι θα αποκαταστήσει εκ νέου τις ασφαλιστικές δικλείδες που δεν επέτρεπαν τη χορήγηση άδειας εξόδου σε κρατούμενους υψηλού κινδύνου παρέχει τις τελευταίες ώρες η κυβέρνηση. Το σκηνικό που διαμορφώνεται μετά τη 48ωρη αποφυλάκιση Κουφοντίνα και τη θύελλα αντιδράσεων. Το ιστορικό τον νομοθετικών παρεμβάσεων που οδήγησαν στην επίμαχη εξέλιξη.
Διαχείριση κρίσης στην κυβέρνηση
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ν», η κυβέρνηση επικοινωνεί το μήνυμα με διαδοχική ενημέρωση βασικών πρεσβειών στην Αθήνα. Η θέση την οποία διακινεί είναι ότι η χορήγηση άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα είναι προϊόν αποκλειστικά της εφαρμογής του νόμου και δεν ενέχει οποιαδήποτε άλλα κίνητρα.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση παρέχει τη διαβεβαίωση ότι θα επαναφέρει τις σχετικές ασφαλιστικές δικλείδες σε επίπεδο νομοθεσίας, τις οποίες ωστόσο -σημειωτέον- είχε άρει η ρύθμιση Παρασκευόπουλου το 2015.
Πρόκειται για την τότε πρωτοβουλία της κυβέρνησης -ήταν μία από τις πρώτες νομοθετικές παρεμβάσεις της- να εξισώσει τα δικαιώματα των κρατούμενων ακόμη και αν έχουν εμπλακεί σε τρομοκρατική δράση, όπως και να καταργήσει τον σχεδιασμό των φυλακών υψίστης ασφαλείας.
Ως αποτέλεσμα, η μοναδική παράμετρος με βάση την οποία χορηγείται σήμερα άδεια σε έναν κρατούμενο είναι η -καλή ή κακή- συμπεριφορά που επιδεικνύει στη φυλακή.
Στο πλαίσιο αυτό, και μετά τις χθεσινές αντιδράσεις, με την πλέον χαρακτηριστική εκείνη του πρέσβη των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ, η κυβέρνηση προσεγγίζει τις πρεσβείες διαβεβαιώνοντας ότι θα επανεξετάσει το θεσμικό πλαίσιο και θα προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες.
Οι ανατροπές Παρασκευόπουλου
Με το νόμο Παρασκευόπουλου το 2015 καταργήθηκαν οι φυλακές τύπου Γ, όπου κρατούνταν καταδικασμένοι για εγκλήματα που σχετίζονται με τρομοκρατία, αλλά και βαρυποινίτες, οι οποίοι δεν είχαν τη δυνατότητα να λάβουν άδεια, καθώς θεωρούνταν επικίνδυνοι.
Όπως προέβλεπε το άρθρο 54 του Νόμου 2776/2014, «στους κρατουμένους σε καταστήματα κράτησης Γ τύπου ή σε αυτοτελή τμήματα Γ τύπου δεν χορηγούνται άδειες».
Στο άρθρο 55 του ίδιου Νόμου αναφερόταν ρητά ότι οι κρατούμενοι που είχαν καταδικαστεί σε πολλαπλές ισόβιες καθείρξεις για βαρύτατα αδικήματα, πχ. ανθρωποκτονίες, ακόμη κι αν δεν μετάγονταν σε φυλακές τύπου Γ, λόγω καλής συμπεριφοράς μέσα στα σωφρονιστικά καταστήματα, θα μπορούσαν να αιτηθούν τη χορήγηση αδείας έχοντας εκτίσει τουλάχιστον 18 χρόνια στην φυλακή.
Το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο θέτει ως προϋπόθεση για να αιτηθεί άδεια ισοβίτης κρατούμενος να έχει συμπληρώσει 8 χρόνια στις φυλακές.
Σύμφωνα με το άρθρο 55 του Νόμου 2776/2014, «στους κρατουμένους σε καταστήματα κράτησης άλλου πλην Γ τύπου για τα εγκλήματα: α) των άρθρων 134, 135, 135Α, 138 και 187Α Ποινικού Κώδικα (σ.σ. αντιτρομοκρατικός) ή β) για τα εγκλήματα των άρθρων 299, 380 παράγραφος 2 και 385 παράγραφος 1 περίπτωση α’, εφόσον τα εγκλήματα της περίπτωσης αυτής τελούνται στο πλαίσιο του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα άδειες χορηγούνται δυο έτη πριν τη συμπλήρωση: α) είκοσι ετών πραγματικής έκτισης της ποινής προκειμένου για ποινή ισόβιας κάθειρξης και β) των 3/5 πραγματικής έκτισης της ποινής, προκειμένου για ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης.
Το πιο πάνω μέσα σε εδάφιο είχε προστεθεί με την παρ.12 άρθρου 1 Ν.4274/2014 ΦΕΚ Α 147/14.07.2014 η οποία όμως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με το άρθρο 1 παρ.1 Ν.4322/2015, ΦΕΚ Α 42/27.4.2015».
Με τον τρόπο αυτόν, επανήλθε σε ισχύ ο σωφρονιστικός κώδικας που ίσχυε από το 1999 (2776/1999) και ο οποίος έθετε ως προϋπόθεση την έκτιση 8 ετών από τον ισοβίτη για να πάρει άδεια.
Το νομοσχέδιο για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ ψηφίστηκε στις 17-04-2015. Από το βήμα της Βουλής, ο τότε υπουργός Νίκος Παρασκευόπουλος τις είχε χαρακτηρίσει «προβληματικές». Για τη χορήγηση αδειών είχε πει: «Η άδεια πρέπει να χορηγείται σε κάθε κρατούμενο ανεξάρτητα από το είδος της ποινής που εκτίει και σύμφωνα με όσα ορίζει ο νόμος».
naftemporiki.gr
