Του Γιάννη Καμπουράκη
[email protected]
Η αλλαγή κλίματος και οι πληροφορίες περί αρνητικών σχέσεων Μητσοτάκη – Σαμαρά, στηρίζονται σε φήμες που προέρχονται κυρίως από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς δεν τις τροφοδοτούν ούτε η πλευρά του πρωθυπουργού, ούτε η πλευρά του πρώην πρωθυπουργού. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλη αυτή η υπόθεση είναι κατασκεύασμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η χθεσινή απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα στην ερώτηση γιατί δεν έγινε ο Αντώνης Σαμαράς ο Έλληνας Επίτροπος στην Κομισιόν και έγινε ο Μαργαρίτης Σχοινάς, δεν ήταν μία απάντηση στην κατεύθυνση της εκτόνωσης της κατάστασης.
Ο κ. Πέτσας, ούτε λίγο – ούτε πολύ, είπε ότι ο κ. Σαμαράς ενδιαφερόταν για τη θέση του Έλληνα Επιτρόπου αλλά μόνο αν υπήρχε περιθώριο για θέση αντιπροεδρίας και τότε που το συζητούσε με τον κ. Μητσοτάκη, δεν υπήρχε. Το περιθώριο, δηλαδή, να είναι και αντιπρόεδρος ο Έλληνας Επίτροπος – για πρώτη φορά από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε. – εμφανίστηκε μετά. Αυτό σημαίνει – δεν το είπε αυτό ο κ. Πέτσας αλλά προφανώς συνάγεται – ότι τότε, την κατάλληλη δηλαδή στιγμή, ο κ. Μητσοτάκης έκρινε ότι η θέση του αντιπροέδρου, εφόσον «χάθηκε» ο στόχος του χαρτοφυλακίου, μπορεί να διεκδικηθεί από τον κ. Σχοινά και όχι από τον κ. Σαμαρά. Αυτή είναι και μία πρώτη απάντηση στο ερώτημα γιατί ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε τον κ. Σχοινά και όχι τον κ. Σαμαρά, όταν άνοιξε η πόρτα για να δοθεί αντιπροεδρία στην Ελλάδα.
Είναι βέβαιο ότι αυτή η εξέλιξη δεν είναι ευχάριστη και θετική για τον πρώην πρωθυπουργό, αυτό όμως δεν σημαίνει αυτομάτως ότι ο κ. Σαμαράς θα αρχίσει να «κάνει» πόλεμο στον κ. Μητσοτάκη. Ο πρώην πρωθυπουργός είναι γνωστό ότι βοήθησε στην εκλογή Μητσοτάκη, υπήρξε σημείο αναφοράς και στόχος του συστήματος του ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία του κ. Μητσοτάκη προς την πρωθυπουργία και έχοντας μεγάλη εμπειρία, δύσκολα θα μετατραπεί σε εσωκομματικό πρόβλημα για έναν πρωθυπουργό που βρίσκεται στην πιο καλή του φάση, αυτό που λένε «στα πάνω του». Είναι όμως πολύ πιθανό ότι θα τηρήσει στάση αναμονής και αναλόγως της εξέλιξης του νέου πρωθυπουργού και της νέας κυβέρνησης θα αποφασίσει και τα δικά του επόμενα βήματα. Αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν και στο επιτελείο του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τον κ. Σαμαρά, καλύτερα μάλλον από ό,τι γνωρίζει ο κ. Σαμαράς τον ίδιο. Επιπλέον, όμως, όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στη Νέα Δημοκρατία θεωρούν ότι η σχέση Σαμαρά – Μητσοτάκη δεν είναι μία σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και πολύ περισσότερο μία φιλική σχέση, αλλά περιγράφεται ως μία «επαγγελματική» σχέση με στόχο το «κοινό καλό» (σ.σ. των ιδίων, της Ν.Δ., της κυβέρνησης, της χώρας κλπ).
Οι πληροφορίες λένε ότι από το περιβάλλον του κ. Σαμαρά υπάρχει μία διαρκής αντίδραση τύπου «ουδέν σχόλιο», στα επίμονα ερωτήματα των δημοσιογράφων. Αυτό σημαίνει ότι το θέμα υφίσταται, ανεξάρτητα από την εμφανή προσπάθεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης να το μεγεθύνει και να το εκμεταλλευτεί, για να στρέψει το φακό της δημοσιότητας μακριά από τα δικά της προβλήματα.
Οι πληροφορίες λένε ότι ο κ. Σαμαράς δεν συμφωνεί με το χαμήλωμα των τόνων έναντι της Συμφωνίας των Πρεσπών και της διενέργειας εξεταστικών επιτροπών, από την πλευρά του πρωθυπουργού. Οι επόμενες υποθέσεις που τέμνουν τις στρατηγικές του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αντώνη Σαμαρά είναι η υπόθεση Novartis και η εκλογή νέου Προέδρου Δημοκρατίας, τον ερχόμενο Φεβρουάριο.
Οι μέχρι τώρα πληροφορίες αναφέρουν ότι στους χειρισμούς της υπόθεσης Novartis, στην οποία η νέα κυβέρνηση και η Ν.Δ. έχει επενδύσει πολιτικά για να αποκαλυφθεί – όπως λένε – η σκευωρία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν φαίνεται να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις από τον πρώην και τον νυν πρωθυπουργό. Μέχρι τώρα, πάνε μαζί και όλα δείχνουν ότι ο ένας στηρίζει τον άλλον.
Σε ό,τι αφορά το ποιον θα επιλέξει ο κ. Μητσοτάκης για επόμενο Πρόεδρο Δημοκρατίας, τα πράγματα είναι περισσότερο περίπλοκα. Κατ΄ αρχήν, δεν έχει επιβεβαιωθεί το ενδιαφέρον του κ. Σαμαρά, όπως επιβεβαιώθηκε – με τα όσα είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος – στην περίπτωση του Έλληνα Επιτρόπου. Εικάζεται ωστόσο βασίμως ότι αν δεχθεί πρόταση να είναι ο επόμενος Πρόεδρος Δημοκρατίας, ο κ. Σαμαράς, δεν θα πει όχι.
Υπάρχουν πολλοί εντός της Ν.Δ. που λένε ότι ο κ. Μητσοτάκης θα επιλέξει για νέο πρόεδρο τον Αντώνη Σαμαρά, μόνο αν έχει αποφασίσει να πάει χωρίς συναινέσεις, για εκλογή με απόλυτη πλειοψηφία και εφόσον η σχετική διάταξη αναθεωρηθεί ως το τέλος του χρόνου, που είναι και το αναμενόμενο.
Οι πληροφορίες όμως επιμένουν ότι στο θέμα του Προέδρου Δημοκρατίας ο κ. Μητσοτάκης θα επιλέξει να κινηθεί συναινετικά για να «στριμώξει» πολιτικά τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και το Κίνημα Αλλαγής, επιλέγοντας πρόσωπο που θα τους εκθέσει πολιτικά αν δεν το στηρίξουν. Σίγουρα ένα τέτοιο πρόσωπο δεν είναι ο Αντώνης Σαμαράς, ούτε όμως και ο Κώστας Καραμανλής για τον οποίο γίνεται επίσης πολύ λόγος στα πολιτικά και δημοσιογραφικά παρασκήνια.
Η πραγματικότητα είναι ότι ουδείς γνωρίζει σήμερα την εξέλιξη των σχέσεων Μητσοτάκη-Σαμαρά, οι οποίες πρέπει να σημειωθεί ότι είναι κρίσιμες για την εσωκομματική ηρεμία στη Ν.Δ., όσο και για το κλίμα που θα επικρατήσει ενδοκυβερνητικά. Τι θα κάνουν δηλαδή ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Μάκης Βορίδης και άλλα στελέχη που έχουν την αναφορά τους στον πρώην πρωθυπουργό αν υπάρξει ρήξη στις σχέσεις Μητσοτάκη – Σαμαρά;
Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο: Λέγεται από υπεύθυνα χείλη εντός της Ν.Δ. ότι η ύπαρξη περισσοτέρων του ενός κέντρων εξουσίας εντός της Ν.Δ. ήταν κάτι ανέχθηκε ο κ. Μητσοτάκης προκειμένου να ενισχύσει τη θέση του και να πετύχει την ανάδειξή του στην πρωθυπουργία, αλλά δεν επιθυμεί να συνεχιστεί στην κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία.
