Skip to main content

Τηλεκατευθυνόμενα κρίνα

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Προτού αναλάβει το κόμμα πρωταγωνιστούσε σε ένα πρόγραμμα πολιτικών αναλύσεων στην πορτογαλική τηλεόραση. Αν και δεν έλαμψε για το βάθος των σχολίων του, έλαμψε για τη διακριτική μεταχείριση που απολάμβανε από τον Τύπο ή μερίδα των μέσων ενημέρωσης για να είμαστε ακριβείς. 

Οι πολιτικοί αντίπαλοί του τον χαρακτήριζαν soso (ανιαρό) και light. Είναι 60 ετών, κομψός, με ακριβά ενδυματολογικά γούστα, σχετικά άγνωστος στα καθ’ ημάς, μια θολή εικόνα, αν και χρημάτισε βουλευτής, υπουργός Περιβάλλοντος, υπουργός Αθλητισμού και Νεολαίας, που ανέλαβε τη διοργάνωση του Euro 2004, και πρωθυπουργός. 

Στον Σοσιαλιστή Ζοζέ Σόκρατες, που προώθησε με ζήλο μεταρρυθμίσεις, εισαγγελείς απήγγειλαν χθες επισήμως κατηγορίες για διαφθορά, ξέπλυμα χρήματος και άλλα αδικήματα, ύποπτες τραπεζικές συναλλαγές και μεταφορές χρημάτων.

Ούτε ο ίδιος, ούτε οι συνήγοροί του ήταν διαθέσιμοι για σχόλια, ωστόσο ο κατηγορούμενος έχει επανειλημμένως αρνηθεί κάθε ενοχή και υποστηρίζει πως οι κατηγορίες είναι πολιτικά υποκινούμενες. Καθόλου soso, λοιπόν, ο Ιωσήφ των περίεργων εσόδων, επικεφαλής της κυβέρνησης από το 2005 έως το 2011, οπότε και παραιτήθηκε μετά την καταψήφιση των μέτρων λιτότητας που συνόδευαν το μνημόνιο και ξαναγύρισε στα μίντια ως σχολιαστής για το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο RTP.

Οι Πορτογάλοι δεν «έπεσαν από τα σύννεφα», όπως δεν εξεπλάγησαν και όταν συνελήφθη, προ τριετίας, μόλις πάτησε το πόδι του στο αεροδρόμιο της Λισαβόνας, στο πλαίσιο έρευνας για οικονομικά εγκλήματα. Είχε μπει στο μικροσκόπιο των αρχών και παλαιότερα για διαφθορά όταν ακόμη ήταν υπουργός Περιβάλλοντος, όμως η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο το 2010. 

Τρεις φορές υπό έρευνα δεν τον λες και light, αλλά υπάρχουν δικαστές στη Λισαβόνα και θα αποφασίσουν για την τύχη του. Αυτό, όμως, είναι μόνο το ένα μέρος της είδησης. Το άλλο είναι ότι ο Σόκρατες, όπως και άλλοι πολιτικοί και κρατικοί λειτουργοί, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, επειδή μπαινοβγαίνουν με άνεση στων ΜΜΕ την αγκάλη, αισθάνονται τόσο σίγουροι για της πολιτικο-μιντιακής εξουσίας τα κάλλη που σε πιάνει ζάλη.