Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Να βγει κανείς στις αγορές ή να μη βγει ακόμη; Να βγει κανείς στην αγορά τις Κυριακές ή να αντισταθεί στων καιρών τις επιταγές, αφού δεν υπάρχει κάστανο για βράσιμο; Να βγει κανείς από τη χώρα και να ρίξει μαύρη πέτρα τώρα ή να περιμένει την ανάπτυξη με τα δώρα;
«Μπορεί η Ελλάδα να επιθυμεί να βγει στις αγορές, αλλά ο Έλληνας καταναλωτής δεν επιθυμεί να βγει στην αγορά τις Κυριακές… Δυστυχώς, από ό,τι φάνηκε, το αποτέλεσμα για την πλειονότητα της αγοράς ήταν απογοητευτικό, κάτι που δείχνει αφενός αδυναμία κατανάλωσης και αφετέρου απαξίωση της ιδέας του ανοίγματος τις Κυριακές», δήλωσε ο πρόεδρος των εμπόρων, συνδέοντας τις δύο εξόδους, επιφυλασσόμενος για διεξόδους.
Δύσκολα ζητήματα. Η έξοδος στις αγορές ομολόγων είναι ειλημμένη, αλλά το χρονικό σημείο και το επιτόκιο στη ζυγαριά μπαίνει. Ας είμαστε ειλικρινείς. Στα κεραμίδια δεν νιαουρίζουν πέρδικες.
Η έκδοση ομολόγου αφορά κυρίως τη δύναμη των συμβολισμών. Η επιστροφή της «κυρίας» στα σαλόνια θα στείλει μηνύματα, τόσο προς το εσωτερικό όσο και προς το εξωτερικό και φυσικά στοιχίζει.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν αρκετοί επενδυτές που «σκίζονται» για να αγοράσουν Ελλάδα. Λογικό, με αποδόσεις άνω του 4,5%, όταν ο ογκόλιθος των ευρωπαϊκών τίτλων δίνει ψίχουλα.
Με ψίχουλα δεν μπορούν να ζήσουν οι Έλληνες, ηλικίας από 18 έως 35 ετών, που αναζητούν ευκαιρία να αποδράσουν, σύμφωνα με μεγάλη έρευνα της MRB και της διαΝΕΟσις. Οι νέοι διατίθενται να μετακομίσουν σε άλλη χώρα για να βρουν εργασία σε ποσοστό 75%, καθώς το 40,9% απάντησε «ναι» και το 34,1% «ίσως».
Τρία αμλετικά προβλήματα; Εκείνο που με προβληματίζει είναι πως το «υπαρξιακό ερώτημα (σ.σ.: του σαιξπηρικού ήρωα) περικλείει το ερώτημα “να δράσεις ή να μη δράσεις” […], αλλά φτάνει ο Άμλετ στο σημείο να θεωρεί ότι πράξη και απραξία οδηγούν στο ίδιο, στην ίδια αδυναμία». Να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Δεν υπάρχει κάτι σάπιο μόνο στη Δανιμαρκία.
