Από την έντυπη έκδοση
του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους θεωρείται διασφαλισμένη σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα καθώς και οι υποχρεώσεις είναι περιορισμένες και το ειδικό αποθεματικό των 24 δισ. ευρώ λειτουργεί καθησυχαστικά για τις αγορές. Η δυνατότητα παραγωγής πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξεως του 3,5% επίσης αντιμετωπίζεται ως κάτι το εφικτό με δεδομένες και τις δημοσιονομικές επιδόσεις της χώρας κατά τα τελευταία τρία χρόνια. Αυτό που προβληματίζει είναι η συνεχιζόμενη έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, η οποία αποτυπώνεται και στην πορεία της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Στον ορίζοντα υπάρχουν πολλά μέτρα που θα στενέψουν ακόμη περισσότερο την ήδη περιορισμένη ρευστότητα. Η επικείμενη μείωση των συντάξεων μέσα από την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς θα «κόψει» έως και 3 δισ. ευρώ από μια κοινωνική ομάδα η οποία είτε καταναλώνει απευθείας είτε στηρίζει άλλα μέλη της οικογένειας για να καταναλώσουν αυτά. Το 2019 οι στόχοι για τον περιορισμό των «κόκκινων» δανείων θα γίνουν ακόμη πιο αυστηροί, που σημαίνει «στρίμωγμα» για όσους υποχρεωθούν να δώσουν μια λύση στο πρόβλημα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους. Οι ασφαλιστικές εισφορές των επαγγελματιών θα αυξηθούν λόγω της πλήρους εφαρμογής του νέου τρόπου υπολογισμού, ενώ από την αγορά θα λείψουν και μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ λόγω της μείωσης του ΕΚΑΣ από τα 35 στα 12 ευρώ τον μήνα.
Η οικονομία αναπτύσσεται και φέτος, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τα στοιχεία του πρώτου τριμήνου. Όμως, δεν μπορεί να περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι η ανάπτυξη δεν προέρχεται από τα νοικοκυριά και την ιδιωτική κατανάλωση. Άλλωστε, επισημάνθηκε και χθες από το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Είναι κάτι περισσότερο από ζητούμενο σε αυτή τη φάση να βρεθεί «φρέσκο χρήμα» και να πέσει αμέσως στην αγορά. Και αυτό για να μην ανακοπεί η αναπτυξιακή πορεία σε περίπτωση που υπάρξει κόπωση στις εξαγωγές ή μη επιβεβαίωση των προβλέψεων για την προσέλκυση επενδύσεων.
Η ανάπτυξη χρειάζεται τα νοικοκυριά. Όπως επίσης ισχύει και το αντίστροφο…
