Aπό την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση, είχε πει ο Μάο Τσε-Τουνγκ. Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια της κρίσης, όλοι ζούμε μόνο μεγάλη αναταραχή και δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι υπέροχη.
Η ετήσια έρευνα του Pew Research Center, σε 32 χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα, είναι αποκαλυπτική ως προς τις ανησυχίες των Ελλήνων για το μέλλον.
Η απαισιοδοξία κυριαρχεί. Μόλις το 21% θεωρεί ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο, ενώ το συντριπτικό ποσοστό του 98% θεωρεί ότι η κατάσταση στην οικονομία είναι πολύ κακή.
Φυσικό επακόλουθο να ανθεί και η διαφθορά. Σύμφωνα με μελέτη της EY (πρώην Ernst & Young), σε ζητήματα διαφθοράς η χώρα μας κατέχει την τρίτη θέση.
Ούτε φυσικά είναι τυχαίο ότι το οικονομικό κλίμα επιδεινώνεται, όπως πιστοποιεί η τελευταία έρευνα του ΙΟΒΕ. Ο σχετικός δείκτης υποχωρεί, ενώ στους επιμέρους επιχειρηματικούς τομείς καταγράφεται σημαντική επιδείνωση προσδοκιών στη βιομηχανία και τις κατασκευές.
Μεγάλη αναταραχή, λοιπόν, μαύρη κατάσταση.
Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά, αφού ο πολιτικός κόσμος της χώρας λειτουργεί με νοοτροπία του χθες.
Αγνοούν προφανώς τον Αυστριακό γκουρού του management Peter Druker, ο οποίος υποστήριζε ότι «ο μεγαλύτερος κίνδυνος σε μια περίοδο αναταραχής δεν είναι η αναταραχή. Είναι να ενεργείς με βάση τη λογική του χθες».
Ζούμε δυστυχώς πρωτόγνωρες καταστάσεις, που οδηγούν στην εξαθλίωση όλων.
Η λιτότητα ατελείωτη, το «μαρτύριο» των φορολογικών μέτρων και των ασφαλιστικών επιβαρύνσεων θα συνεχίζεται για χρόνια ακόμη, η εκμηδένιση των εισοδημάτων δεδομένη.
Είναι θέμα χρόνου πλέον πότε οι πολίτες θα κηρύξουν γενικευμένη στάση πληρωμών. Τα χρήματα στα στρώματα τελειώνουν, οι καταθέσεις εξανεμίστηκαν, οι επενδύσεις δεν έρχονται και η ανάπτυξη απομακρύνεται.
Και αντί να υπάρξει μια πανεθνική προσπάθεια ανατροπής του δράματος, οι πολιτικοί ταγοί της χώρας εξακολουθούν να τσακώνονται, όπως στις ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του ‘60.Ίσως βέβαια γιατί βλέπουν ότι η οικονομική ζωή της χώρας κατρακυλά δεκαετίες πίσω.
Όμως, από τη στιγμή που και αυτή η κρίση που έχει συνθλίψει τα πάντα δεν τους ενώνει, το σίγουρο είναι ότι φως στο τούνελ δεν θα υπάρξει.
Δυστυχώς, όλοι από τους βωμούς του παρελθόντος παίρνουν μόνο τις στάχτες και όχι τη φωτιά.
