Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Μια νέα πρόκληση περιμένει από σήμερα την Ευρώπη, καθώς η νέα κυβέρνηση που συμφώνησαν να σχηματίσουν το Κίνημα των Πέντε Αστέρων και η Λέγκα ανοίγει πολλά μέτωπα με τις Βρυξέλλες. Βασικός στόχος των δύο κυβερνητικών εταίρων είναι η αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας και η εξαίρεση των δημοσίων επενδύσεων από τον υπολογισμό του χρέους, προκειμένου να μπορέσουν να εφαρμόσουν μία «νεοκεϊνσιανού» τύπου κρατικού παρεμβατισμού οικονομική πολιτική. Οι κυβερνητικές εξαγγελίες των δύο κυβερνητικών εταίρων εμπεριέχουν ωστόσο πολλά αντιφατικά στοιχεία. Για παράδειγμα, μειώνεται η φορολογία στο 15% και 20% ως κίνητρο για την ανάπτυξη και μελλοντική αύξηση του ΑΕΠ, άρα θεωρητικά θα υπάρχει και μείωση του ποσοστού χρέους. Η απώλεια φορολογικών εσόδων, ωστόσο, αναμένεται να αντισταθμιστεί με περικοπές στην «κρατική γραφειοκρατία», αλλά και των ενισχύσεων προς τις καθυστερημένες περιοχές του ιταλικού νότου, διευρύνοντας το ιστορικό χάσμα ιταλικού βορρά και νότου.
Ακόμη και το φιλολαϊκό υποτίθεται μέτρο της ενίσχυσης με 780 ευρώ τον μήνα των πιο αδύναμων οικονομικά, υπόκειται σε αυστηρά κριτήρια, που το καθιστούν δώρον άδωρον για πολλούς έχοντες πραγματικά ανάγκη Ιταλούς.
Πέραν όμως της όποιας αποτελεσματικότητας των μέτρων στην αντιμετώπιση των οξυμένων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων της Ιταλίας, η πρόθεση των νέων κυβερνώντων να αμφισβητήσουν το Σύμφωνο Σταθερότητας, προκειμένου να έχουν την ευχέρεια μεγαλύτερων ελλειμμάτων, είναι βέβαιο πως θα προκαλέσειν πολιτικές αλλά και οικονομικές αναταράξεις, όπως έδειξαν οι αντιδράσεις των αγορών την προηγούμενη εβδομάδα.
Οι προκλήσεις, ωστόσο, δεν σταματούν μόνο στα δημοσιονομικά. Η νέα κυβέρνηση έχει εξαγγείλει σκληρή αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, με κράτηση έως και 18 μήνες των 500.000 παράτυπων μεταναστών, αναθεώρηση της Συνθήκης του Δουβλίνου προκειμένου να μειωθεί το βάρος που σηκώνει η Ιταλία για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης και άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Επί μια δεκαετία που κρατά η κρίση στην Ευρωζώνη, οι ιθύνοντες της Ευρώπης αδυνατούν να δουν τα πολλαπλασιαζόμενα «SOS». Η αδυναμία των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων να παρουσιάσουν μια πολιτική που θα μείωνε δραστικά την ανεργία και θα ανακούφιζε τα φτωχότερα στρώματα των κοινωνιών, που έχουν σηκώσει όλα αυτά τα χρόνια το βάρος της κρίσης, έχει οδηγήσει τους λαούς της Ευρώπης σε αναζήτηση διεξόδων σε κόμματα όπως τα Πέντε Αστέρια και η Λέγκα, που προάγουν την ξενοφοβία και τον ρατσισμό ως απάντηση για την αντιμετώπιση των συσσωρευμένων δεινών…
