Skip to main content

Βαλκανίων (απο)σταθεροποίησης γωνία

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Ο Ράμα έχει όραμα. Κι εμάς τι μας νοιάζει, θα αναρωτηθείτε. Μας νοιάζει, γιατί στα Βαλκάνια μένουμε και τα τσαλίμια υπομένουμε. Στα Βαλκάνια, όπου οι Μεγάλες Προσδοκίες γίνονται Χαμένες Ψευδαισθήσεις και ο Ντίκενς με τον Μπαλζάκ δεν έχουν λύση.

Θα ’πρεπε να μας νοιάζει, τουλάχιστον περισσότερο από τα οικογενειακά των υποψήφιων για τη γαλλική προεδρία και τις εξαντλητικές λεπτομέρειες για τα λαβυρινθώδη, προσωπικά και συλλογικά παιχνίδια. Θα ’πρεπε να μας νοιάζει, τουλάχιστον περισσότερο από το θέαμα που γίνεται θέμα.

Καζάνι που βράζει είναι η γειτονική Αλβανία, Δυτικών Βαλκανίων αποσταθεροποίησης γωνία. Ανελέητη σύγκρουση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, διαδηλώσεις το τελευταίο δίμηνο με αίτημα την παραίτηση Ράμα, ενώ εκείνος χαϊδεύει τα αυτιά των ψηφοφόρων εν όψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου και φοβερίζει την Ε.Ε. με τη «Μεγάλη Αλβανία».

Πώς το ’πε την περασμένη εβδομάδα στο «Politico»; «Κανείς δεν αναζητεί μικρότερες ενώσεις, όλοι θέλουμε να ενταχθούμε στη μεγάλη ένωση. Αλλά αν δεν υπάρξει ελπίδα, προοπτική, τότε φυσικά μπορεί να υπάρξουν μικρές ενώσεις» της Αλβανίας με το Κόσοβο. Το νήμα έπιασε ο πρόεδρος του Κοσόβου, για να ακολουθήσει σε ανάλογο πνεύμα ο δήμαρχος της πόλης Μπουγιάνοβατς στην κοιλάδα του Πρέσεβο, ν’ αντιδράσει η Σερβία, να ξαναβγεί στους διαδρόμους η ανησυχία, που «δεν κουβεντιάζεται, γιατί είναι ζωντανή και προχωράει».

Οξύτατη ήταν η αντίδραση του Βελιγραδίου «ο Μουσλίου αποκάλυψε ότι στα σχέδιά τους είναι και η διεκδίκηση της πόλης Νις, αύριο θα ζητήσουν τα Σκόπια, το Ούλτσιν στο Μαυροβούνιο και την Ήπειρο από την Ελλάδα».

Καλά, για το τελευταίο αμφιβάλλω, αλλά στα Σκόπια βρίσκουν «πατήματα και κρικέλια» και δεν είναι για γέλια. Περαιτέρω αποσταθεροποίηση των Σκοπίων, φέρνει ταραχές και δοκιμάζει αντοχές σε εξαιρετικά ευαίσθητες περιοχές.

Όλα αυτά είναι κρίκοι στην αλυσίδα επεισοδίων και ιστορικών στοιχείων, εθνικών θεωρήσεων και μεγαλοϊδεατισμού αντηχήσεων. Ο Ράμα έχει όραμα. Ο Ερντογάν δεν έχει όρια. Εμείς, δεν έχουμε περιθώρια να γίνουμε μέρος μιας βαλκανικής κρίσης.