Από την έντυπη έκδοση
Του Ιωάννη Α. Μουρμούρα, Καθηγητή, υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος
Διανύουμε φέτος την απαρχή της τρίτης δεκαετίας από τη δημιουργία της Ευρωζώνης και την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος. Των δύο πρώτων δεκαετιών του ευρώ προηγήθηκαν η Ενιαία Αγορά στη δεκαετία του ’80 (με αρχιτέκτονα τον μέγα ευρωπαϊστή Ζακ Ντελόρ), το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα και ο Μηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών, που κατέρρευσε πρόωρα το 1992 με την έξοδο της βρετανικής στερλίνας, γεγονός που αποτέλεσε και τον πρόδρομο της οριστικής αποχώρησης της Μεγάλης Βρετανίας (Brexit) από την Ε.Ε. 25 χρόνια αργότερα.
Εξίσου σημαντικό γεγονός, σταθμός, υπήρξαν η Συνθήκη του Μάαστριχτ και τα προγράμματα σύγκλισης για τις χώρες της περιφέρειας, τα οποία εξελίχθηκαν, 20 χρόνια αργότερα, σε προγράμματα προσαρμογής για την ευρωπεριφέρεια, τρανταχτή απόδειξη μιας ημιτελούς Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης στην Ευρώπη.
Αναμφίβολα το ευρώ κρίνεται σήμερα, συνολικά, ως επιτυχές. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όλες οι χώρες-μέλη έχουν εισπράξει τα ανάλογα οφέλη που προκύπτουν από τη συμμετοχή στο ενιαίο νόμισμα και με τρόπο αντάξιο των αρχικών τους προσδοκιών
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στη Ναυτεμπορική
