Από την έντυπη έκδοση
Του Μαρκ Ρόε,
καθηγητή στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ και συγγραφέα μελετών σχετικά με τον αντίκτυπο της πολιτικής στην εταιρική οργάνωση και στην εταιρική διακυβέρνηση στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο.
Kαθώς η πανδημία του κορονοϊού πολιορκεί τις οικονομίες του κόσμου, τα χρηματιστήρια καταρρέουν και η ανεργία αυξάνεται, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα αναγκαστούν να αναλογιστούν πώς θα συγκρατήσουν το ξέσπασμά της, αποτρέποντας ταυτόχρονα τη χρηματοπιστωτική και την οικονομική κατάρρευση. Οι περισσότερες οικονομικές προτάσεις στις ανεπτυγμένες χώρες επικεντρώνονται στην καταβολή μετρητών στους πολίτες, στην αναβολή φορολογικών υποχρεώσεων και στη διάσωση των επιχειρήσεων.
Εντούτοις η βιοϊατρική είναι ζωτικής σημασίας για τη διάσωση της οικονομίας και από τα τρία βασικά βιοϊατρικά κανάλια που πρωταγωνιστούν σήμερα, το λιγότερο ιατρικά σημαντικό είναι εκείνο που θα μπορούσε να αποτρέψει έναν οικονομικό Αρμαγεδδώνα.
Είναι το τεστ που ελέγχει αν ένα άτομο είχε μολυνθεί, έχει αναρρώσει και συνεπώς έχει αποκτήσει άνοσο έναντι του Covid-19. Οι επιστήμονες λένε ότι τα ασυμπτωματικά και με χαμηλό κίνδυνο περιστατικά υπερβαίνουν τα κρούσματα. Όταν τα ασυμπτωματικά άτομα ξεπερνούν εκείνους που έχουν μολυνθεί, θα μπορούν να πάνε στη δουλειά τους χωρίς να μολύνουν εκείνους με τους οποίους θα έρθουν σε επαφή. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ποια είναι αυτά.
Δοκιμές ανοσίας
Φαντασθείτε να μπορούσαμε επί του παρόντος να κάνουμε δοκιμές για την ανοσία στα περιστατικά χαμηλού κινδύνου και σε αυτά χωρίς συμπτώματα. Είναι ένα τεστ για την ίδια την ασθένεια που δεν συζητείται ευρέως (και ακόμα δεν είναι ευρέως διαθέσιμο). Ελέγχοντας εκείνους που έχουν εκτεθεί, αναρρώσει και είναι υγιείς θα μπορούσε να τους επιτρέψει να επιστρέψουν στην εργασία τους και να ανοίξουν εκ νέου οι επιχειρήσεις και τα ιδρύματα.
Η αρχική δημόσια συζήτηση για το τεστ ανοσίας -η οποία είναι υποτονική- επικεντρώθηκε στο πώς η κατανόηση της ανοσίας στον Covid-19 θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα εμβόλιο ή σε ένα αντιιικό για τη θεραπεία των ασθενών και να μας εξηγήσει πόσο ευρέως διαδόθηκε ο ιός. Όμως μία μεγάλη και άμεση οικονομική χρήση ενός τεστ για την ανοσία είναι ότι μπορεί να αναπτυχθεί πριν φθάσουμε σε ένα εμβόλιο ή μία θεραπευτική αγωγή. Η αρχική έρευνα υποδηλώνει ότι, όπως συμβαίνει με άλλες ιογενείς ασθένειες, η ανάρρωση από τον Covid-19 οδηγεί πράγματι σε ανοσία μετά τη νόσο. Αυτό πρέπει ακόμη να επιβεβαιωθεί πλήρως και -εξίσου σημαντικό- να επιβεβαιωθεί ότι έχει μεγάλη διάρκεια. Ωστόσο, αυτές οι δοκιμές είναι τώρα διαθέσιμες και με μία προώθηση θα μπορούσαν να διατεθούν σε μεγάλη κλίμακα.
Η προσπάθεια γι’ αυτή την ώθηση θα άξιζε πολύ, ειδικά αν ο ιός εξαπλωθεί. Η δημόσια υγεία επικεντρώνεται φυσικά στην ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων το συντομότερο δυνατό. Ωστόσο, κανένα ευρέως διαθέσιμο εμβόλιο δεν αναμένεται να εμφανιστεί τους επόμενους 12 με 18 μήνες – διάστημα πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι οι οικονομίες του κόσμου μπορούν να παραμείνουν σε ακινησία.
Αντιιικά φάρμακα
Ομοίως, τα αντιιικά φάρμακα για τη θεραπεία της νόσου θα σώσουν ζωές και θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα, όμως η ισχύς των συνεπειών τους στην οικονομία είναι αβέβαιη. Οι άνθρωποι θα αρρωσταίνουν ακόμα. Επιπλέον, τα αποτελεσματικά αντιιικά φάρμακα αναμένεται να κάνουν την εμφάνισή τους έπειτα από μήνες, ίσως πολλούς μήνες, όχι εβδομάδες. Η οικονομία δεν μπορεί να περιμένει τόσο πολύ.
Σκεφθείτε πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σήμερα ένα τεστ για την ανοσία. Η γυναίκα μου και εγώ είχαμε ένα κρύωμα για μία ημέρα την περασμένη εβδομάδα: έναν ελαφρύ, ξηρό βήχα και μία μικρή καταρροή. Ήταν μία ήπια μορφή του Covid-19, την οποία το ανοσοποιητικό μας σύστημα αντιμετώπισε χωρίς σοβαρά συμπτώματα; Ίσως όχι, αλλά ίσως και να ήταν – και ίσως να είμαστε τώρα άνοσοι. Εάν ήταν διαθέσιμο το τεστ ανοσίας, θα ελέγχαμε αν ήμασταν υγιείς και θα γυρνούσαμε πίσω στο γραφείο. Εφόσον δεν ξέρουμε, μένουμε ακόμα στο σπίτι.
Δεν είμαι επιδημιολόγος, ωστόσο ένας επιδημιολόγος στο πανεπιστήμιό μου έθεσε παρόμοιες δυνατότητες. Πολλά από αυτά που αναφέρονται στις δημόσιες συζητήσεις για τον Covid-19 δεν είναι συγκεκριμένα και όπως φαίνεται, είναι αβέβαια και στη γνώση των ειδικών. Για παράδειγμα, η οικονομική αξία του τεστ ανοσίας εξαρτάται από το πόσοι άνθρωποι το κάνουν χωρίς να έχουν συμπτώματα και από το συνολικό επίπεδο μόλυνσης τους προσεχείς μήνες, δύο ζητήματα για τα οποία επί του παρόντος δεν έχουμε καμία γνώση με ακρίβεια. Ένα τεστ ανοσίας θα πρέπει να είναι εύκολο στη χρήση, επειδή θα πρέπει να το χρησιμοποιήσει κάποιος χωρίς συμπτώματα.
Πιθανώς, μερικοί από τους πρώτους χρήστες θα ήταν στελέχη επιχειρήσεων που είναι αναγκασμένες να κλείσουν, εκτός αν μπορούν να στελεχωθούν από μία ομάδα από άνοσους υπαλλήλους. Αντίθετα, όσο χειρότερη είναι η κατάσταση της δημόσιας υγείας, τόσο μεγαλύτερη είναι η αξία αυτού του τεστ. Εάν έχουν μολυνθεί περισσότεροι άνθρωποι, η οικονομία διαταράσσεται περισσότερο, όμως και ο αριθμός των ασυμπτωματικών που δεν χρειάζεται να μένουν στο σπίτι αυξάνεται επίσης.
Ελαχιστοποίηση των απωλειών
Αυτή μπορεί να είναι μία πορεία προς την ελαχιστοποίηση των οικονομικών απωλειών εξαιτίας της πανδημίας: όσοι έχουν αναρρώσει επανέρχονται στην κανονική τους ρουτίνα. Το πρόβλημα είναι να μάθουμε ποιοι είναι αυτοί.
Το τεστ ανοσίας θα μπορούσε να μας πει ποιος δεν χρειάζεται να απουσιάζει από την οικονομική δραστηριότητα και η αξιοποίησή του θα μπορούσε να ξεκινήσει την οικονομική ανάκαμψή μας ήδη από τον Απρίλιο ή να εμποδίσει μία περαιτέρω συρρίκνωση. Και αν ξεπεραστούν οι αβεβαιότητες, η ανάκαμψη θα μπορούσε να συνεχιστεί, ενώ οι πιο ολοκληρωμένες βιοϊατρικές προσπάθειες -για την ανάπτυξη αντιιικών φαρμάκων και εμβολίων- θα οδηγήσουν προς μία λύση στα εργαστήρια σε όλο τον κόσμο.
