Skip to main content

Η εξέλιξη του «συστήματος 4-4-2»

tax time - ώρα για πληρωμή φόρων
Η ώρα της ρύθμισης για τους μεγαλοοφειλέτες έφτασε.

Δεν έχουμε ακούσει ξανά ποτέ φράσεις από εφοριακό σε φορολογούμενο «μην τολμήσεις και μιλήσεις, εδώ δεν είμαστε καλά παιδιά», που παραπέμπουν σε συμβουλές που δίνονταν στα σκοτεινά σοκάκια του Σικάγο τη δεκαετία του 1930.

Το «σύστημα 4-4-2», υποστηριζόμενο από τους κατάλληλους παίκτες, αποδίδει ένα θεαματικό ποδόσφαιρο. Το εν λόγω σύστημα, εκτός από το ποδόσφαιρο, εφαρμόστηκε προ δεκαετίας και στην είσπραξη «προμηθειών».

Ήταν 2012, όταν η χώρα είχε χωθεί βαθιά στα μνημόνια και εντοπίστηκε ένα κύκλωμα διαφθοράς σε εφοριακούς. Το είχε αποκαλύψει ο πρώην γ.γ. Πληροφοριακών Συστημάτων Διομήδης Σπινέλλης, σύμφωνα με τον οποίο «από τα πρόστιμα που επιβάλλει το υπ. Οικονομικών, στα δημόσια ταμεία πηγαίνει μόνο το 20%, καθώς 40% είναι η έκπτωση και το υπόλοιπο 40% η μίζα του εφοριακού». Και το αποκαλούσαν «σύστημα 4-4-2».

Ο τότε οικονομικός εισαγγελέας είχε διατάξει έρευνα σε βάθος, ενώ δόθηκαν οι συνήθεις υποσχέσεις για τη λήψη μέτρων.

Η υπόθεση της ΔΟΥ Χαλκίδας δείχνει ότι δεν έγινε τίποτα απ’ όλα αυτά και το «σύστημα 4-4-2» μετεξελίχθηκε. Το κράτος δεν έλαβε προληπτικά μέτρα στην κατεύθυνση της αντικειμενικοποίησης του φορολογικού συστήματος. Παράδειγμα, οι επιστροφές φόρου επιτρέπουν ανθρώπινη παρέμβαση, ενώ για πολλές φορολογικές παραβάσεις τα πρόστιμα δεν είναι «τόσο», αλλά «από τόσο μέχρι τόσο», που (κακώς) δίνουν περιθώρια διαπραγμάτευσης.

Όσο για το «πόθεν έσχες» που υποβάλλουν κάθε χρόνο χιλιάδες πολίτες, αν λειτουργούσε σωστά, θα είχε προλάβει να τσιμπήσει την «παρέα» της Χαλκίδας, που -σύμφωνα με την αστυνομία- κατείχαν περιουσιακά στοιχεία, τα οποία δεν δικαιολογούνται από τα δηλωθέντα εισοδήματά τους.

Πρέπει δε να σημειωθεί πως όλα αυτά που διαρρέονται από αστυνομικές πηγές για την υπόθεση της Χαλκίδας, σίγουρα δεν είναι ο κανόνας. Αλίμονο. Δεν έχουμε ακούσει ξανά ποτέ φράσεις από εφοριακό σε φορολογούμενο «μην τολμήσεις και μιλήσεις, εδώ δεν είμαστε καλά παιδιά», που παραπέμπουν σε συμβουλές που δίνονταν στα σκοτεινά σοκάκια του Σικάγο τη δεκαετία του 1930.

Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση αποτελεί σοβαρό πλήγμα για τον φορολογικό μηχανισμό και ειδικά για τους εφοριακούς υπαλλήλους, οι οποίοι -χωρίς να ευθύνονται για τις πράξεις συναδέλφων τους- θα αντιμετωπίζονται με καχυποψία.

Γι’ αυτό απαιτείται άμεση διαλεύκανση και κανονικά προληπτικά μέτρα.