Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στις προεκλογικές ΗΠΑ η αποκαλούμενη τρίτη ηλικία διεκδικεί με αξιώσεις την προεδρία, την «πιο δύσκολη δουλειά του κόσμου». Άνω των 75 ετών ο ένοικος του Λευκού Οίκου, που διεκδικεί δεύτερη θητεία, και οι υποψήφιοι των Δημοκρατικών Μπέρνι Σάντερς -ο αυτοχαρακτηριζόμενος δημοκράτης σοσιαλιστής, γερουσιαστής του Βερμόντ, με προτάγματα όπως η βαριά φορολόγηση στον πλούτο, το δημόσιο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και η πλήρης διαγραφή του φοιτητικού χρέους των Αμερικανών- και ο πρώην αντιπρόεδρος του Ομπάμα Τζο Μπάιντεν.
Μετά τα 79 με 82 χρόνια, δεν αλλάζουν και πολλά στον οργανισμό. Αλλάζουν όμως στον σχεδιασμό, αν και υποθέτω ότι εκλογείς και υποψήφιοι έχουν κάνει τον λογαριασμό.
Στην οικονομία θα παιχτεί και αυτή η εκλογική διαδικασία και για την καταστροφή της ανησυχεί μια γνωστή από τα παλιά φυσιογνωμία. O πρώην επικεφαλής της Goldman Sachs Λόιντ Μπλανκφέιν.
Ο άθικτος Γατόπαρδος, που από το 2006 έως το 2010 εισέπραξε πάνω από 200 εκατ. δολάρια σε μπόνους, ο «χρυσός» διευθύνων σύμβουλος που έχει δηλώσει «Αυτό θα πει ελεύθερη αγορά» και «Δεν είμαι παρά ένας τραπεζίτης που επιτελεί το έργο του Θεού», τιτίβισε ότι ο Μπέρνι Σάντερς θα καταστρέψει την αμερικανική οικονομία.
«Αν οι Δημοκρατικοί δώσουν το χρίσμα στον Σάντερς, τότε οι Ρώσοι θα πρέπει να σκεφτούν πως θα μπορέσουν να διαλύσουν τις ΗΠΑ. Είναι τόσο πολωτικός όσο ο Τραμπ και θα καταστρέψει την οικονομία μας, ενώ δεν νοιάζεται για τον στρατό μας. Αν ήμουν Ρώσος, θα στήριζα τον Σάντερς αυτή τη φορά».
Όχι πως μας αφορά, αλλά η μνήμη μας ξυπνά. Ο Λόιντ ξέρει από καταστροφές, αλλά κυρίως από διαγραφές. Σαν να μη συνέβη η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση, σαν να μην είχε ανάμιξη, ωσάν τα σύνθετα εξωτικά προϊόντα, όπως το Abacus, να ήταν αυτοφυή, σαν να έγινε απλώς στη βάρδια του μια στραβή.
Ο άνθρωπος ξέρει από καταστροφές και πώς θα βγεις αλώβητος από τις κατηγορίες και τις κακοτοπιές. Με τη βοήθεια των 10 δισ. δολαρίων από την τσέπη των Αμερικανών φορολογουμένων.
Περασμένα, την πολιτική άλλωστε κυβερνούν τα ξεχασμένα. «In money we trust».
