Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ο υπουργός Οικονομικών, με το μόνιμο χαμόγελο στα χείλη, προέβλεπε πορεία του δείκτη της Σοφοκλέους έως τις εφτά χιλιάδες μονάδες. Το πρώτο ψηφίο το πέτυχε, αλλά μιλάμε για τριψήφιο νούμερο στη Λεωφόρο Αθηνών πλέον.
Το κυβερνών κόμμα έβγαζε προεκλογικές αφίσες, τα μετοχοδάνεια πετούσαν και ό,τι χαρτί κινούνταν το χτυπούσαν, επενδύσεις βαφτίστηκαν φαιδρές επιχειρήσεις, μεγάλο κομμάτι από το ιλιγγιώδες χρήμα ταξίδεψε σ’ άλλη γη, σ’ άλλα μέρη ή σε σύμβολα του πλούτου, όλοι ήταν μυημένοι και πολλοί τελικά χαμένοι. Οι «παίκτες» άφηναν τη δουλειά και τρέχαν για «πουλιά», η αποθέωση του τυχοδιωκτισμού και του εκφυλισμού δεν είναι και τόσο παλιά.
Ποιος θυμάται πια μια σειρά από δίκες στα τέλη του 2005 ή την έκβασή τους; Αχνά ξεπροβάλλει η υπόθεση της Δημόσιας Επιχείρησης Κινητών Αξιών (ΔΕΚΑ), μιας ΑΕΠΕΥ και μίας ΑΕΛΔΕ για την υπεξαίρεση 39 εκατ. ευρώ (13,5 δισ. δραχμών) σε βάρος 1.100 επενδυτών ή η υπόθεση των «13» για παραπλάνηση του επενδυτικού κοινού και χειραγώγηση τιμών.
Χρειάστηκε να περάσουν 18 χρόνια, για να προταθεί, έπειτα από πήγαινε-έλα στις βαθμίδες της Δικαιοσύνης, η ενοχή 36 κατηγορουμένων για τις «φούσκες» της περιόδου 1999-2000. Πώς το ,πε η εισαγγελέας της έδρας; Έδρασαν με σκοπό τη μακροπρόθεσμη δημιουργία πλασματικής εικόνας της αγοράς.
«Μετά καταποντίστηκε το σύστημα, γιατί η διόγκωση των μετοχών ήταν τεχνητή… Πλήξατε με τις μεθοδεύσεις τον νόμο της ελεύθερης αγοράς με τη διόγκωση της τιμής των μετοχών που δεν θα διαμορφώνονταν σε αυτά τα επίπεδα».
Δεν ήταν μόνο η διόγκωση των μετοχών τεχνητή. Κάμποσα μουσαντένια έστηναν γιορτή. Δεν έχουν όλοι μνήμη κοντή. Ε και; Ύστερα από 18 χρόνια, πολλά και αρκετοί έχουν χαθεί, μα όσοι πήραν το χαρτί έπιασαν την καλή. Η τιμωρία; Θα τη βρείτε στου Ντοστογιέφσκι τα βιβλία.
