Toυ Πάνου Φ. Κακούρη
Τα τελευταία χρόνια έχει μπει στην καθημερινότητά μας ο όρος «ισοδύναμα» μέτρα, που λαμβάνονται (εάν και εφόσον βρεθούν) προκειμένου να αντικαταστήσουν κάποιο άλλο μέτρο που ήδη επιβάλλεται και είναι επώδυνο.
Εσχάτως, η συζήτηση περί ισοδυνάμων διευρύνεται και σε αυτή οφείλουμε να συμβάλουμε όλοι. Μια ιδέα για την άντληση εσόδων από το κράτος, ανώδυνα και χωρίς να «ανοίξει μύτη» από κοινωνικές αντιδράσεις είναι ο έλεγχος του παράνομου πάρκινγκ. Οχι στα στενά δρομάκια, αλλά στους κεντρικούς δρόμους.
Στην Πανεπιστημίου, στη Σταδίου, στην πλατεία Συντάγματος και Ομονοίας, στην Ακαδημίας και πέριξ αυτών. Η Αθήνα πρέπει να είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που παρκάρει ο καθένας στην κεντρική λεωφόρο της πόλης, ακόμη και μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη και δεν τον ενοχλεί κανένας!!! Παρκάρει και διπλοπαρκάρει στην Πανεπιστημίου ταλαιπωρώντας χιλιάδες επιβάτες λεωφορείων, τρόλεϊ και Ι.Χ., προκειμένου να πάει για ψώνια ή να πιει τον καφέ του, χωρίς καμία συνέπεια. Σε ένα σοβαρό κράτος αυτά είναι αδιανόητα. Ομως, επειδή εμείς δεν έχουμε σοβαρό κράτος, αλλά στην κατάσταση που είναι έχει ανάγκη από λεφτά, παρουσιάζεται μια σημαντική ευκαιρία. Να αρχίσουν να κόβουν πρόστιμα στα συγκεκριμένα αυτοκίνητα.
Μόνο από τις κλήσεις στην οδό Πανεπιστημίου θα βγάζουν ένα… ισοδύναμο κάθε μήνα. Και ο παραβάτης δεν θα μπορεί και να μιλήσει. Τι να πει; Να αρχίσει να φωνάζει πως του έβαλαν χαράτσι επειδή πάρκαρε στην Πανεπιστημίου; Δεν του κόβουν τον μισθό ή τη σύνταξη και δεν του επιβάλουν νέο φόρο. Απλά, θα πληρώνει, όταν κλείνει τον δρόμο και εμποδίζει χιλιάδες συμπολίτες του να πάνε στις δουλειές τους, όπως προβλέπει η νομοθεσία, η οποία φυσικά δεν εφαρμόζεται.
