Την πτωτική τάση ως προς τον αριθμό των νέων περιπτώσεων της νόσου του Αλτσχάιμερ καταδεικνύουν τα νέα στοιχεία που αναφέρθηκαν στο 14ο Διεθνές Συνέδριο Advances in Alzheimer Therapy, το οποίο έγινε την προηγούμενη εβδομάδα στην Αθήνα.
Όπως επεσήμαναν οι ομιλητές, οι νέες ευρωπαϊκές μελέτες δείχνουν ότι η συχνότητα των κρουσμάτων άνοιας, με την έννοια του αριθμού νέων περιπτώσεων ανά έτος ή/και ο επιπολασμός, δηλαδή ο αριθμός ασθενών που υποφέρουν αυτή τη στιγμή από τη νόσο, εμφάνισαν μείωση έως και 30%, λαμβανομένων υπόψη των αλλαγών στην ηλικία του πληθυσμού.
Τα ευρήματα των ευρωπαϊκών μελετών, επιβεβαίωσε και η μελέτη ου έγινε στον πληθυσμό του Framingham των Ηνωμένων Πολιτειών. Κορυφαίοι επιδημιολόγοι από όλον τον κόσμο, οι οποίοι έχουν εξειδίκευση στην άνοια και στο Αλτσχάιμερ όπως αναφέρθηκε στο συνέδριο, θα εξετάσουν όλα αυτά τα ευρήματα και θα παρουσιάσουν τις μελλοντικές τάσεις σε επικείμενο συνέδριο.
Επιπλέον, σύμφωνα με τη δοκιμή FINGER (Finnish Geriatric Intervention Study to Prevent Cognitive Impairment and Disability – Φινλανδική Γηριατρική Παρεμβατική Μελέτη για την Αποτροπή της Γνωστικής Εξασθένησης και Αναπηρίας), τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν πρόσφατα, και η οποία εξέτασε τις αλλαγές στον τρόπο ζωής και τη μείωση του αγγειακού κινδύνου καταδεικνύεται εμφανώς ότι η γνωστική λειτουργία των ασθενών δύναται να προστατευθεί.
Στο συνέδριο αναλύθηκε και ο στόχος των επιστημόνων για τις θεραπευτικές δοκιμές.
Όπως σημείωσαν οι ερευνητές, ο εγκέφαλος των πασχόντων από Αλτσχάιμερ περιέχει σημαντική εναπόθεση αμυλοειδούς και νευροϊνιδιακά τολύπια. Τα τελευταία συνδέονται με τη μη φυσιολογική φωσφορυλίωση μιας πρωτεΐνης, της Ταυ. Παρόλο που πολλοί ισχυρίζονται ότι η νόσος του Αλτσχάιμερ οφείλεται στην τοξικότητα του αμυλοειδούς που προκαλεί έναν καταστροφικό καταρράκτη γεγονότων οδηγώντας στον θάνατο των νευρώνων, άλλοι επιμένουν ότι η Ταυ είναι η κύρια υπεύθυνη. Την τελευταία δεκαετία πολλές θεραπευτικές δοκιμές επιχείρησαν, χωρίς να το καταφέρουν, να εξουδετερώσουν την πιθανή τοξική επίπτωση του αμυλοειδούς μέσω ανοσοποίησης.
Ως αποτέλεσμα, η κλασική υπόθεση του καταρράκτη του αμυλοειδούς δεν θεωρείται αξιόπιστη και οι ερευνητές στρέφονται πλέον προς την κατεύθυνση της μείωσης της πρωτεΐνης Ταυ.
Σε σπάνιες οικογενείς περιπτώσεις Αλτσχάιμερ, η θεραπεία αντι-αμυλοειδούς είναι πιθανό να ξεκινήσει σε πολύ πρώιμο στάδιο, πριν επέλθει βλάβη στους νευρώνες. Αν η υπόθεση του αμυλοειδούς είναι ορθή, αυτή η θεραπεία θα πρέπει να αποτρέψει την εμφάνιση συμπτωμάτων της νόσου του Αλτσχάιμερ. Ενώ, νέες δοκιμές ανοσοποίησης σε πρώιμα και προκλινικά στάδια της πλέον κοινής μορφής της νόσου του Αλτσχάιμερ βρίσκονται στη φάση III. Ορισμένες εξ αυτών δείχνουν θετικά σημάδια, ιδίως όσον αφορά τη χρήση της αντουκανουμάμπης σε μορφή εμβολίου.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της πρωτεΐνης Ταυ είναι μια πρωτοποριακή προσέγγιση με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δυναμική. Η μη φυσιολογική Ταυ οδηγεί σε νευροϊνιδιακά τολύπια και απώλεια νευρώνων και συνδέεται στενά με συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ. Πολλοί πιστεύουν ότι η αφαίρεση της μη φυσιολογικής Ταυ είναι το κρίσιμο βήμα που συμβάλει στην αποτροπή εμφάνισης των συμπτωμάτων.
Το διαγνωστικό πεδίο εξελίσσεται ταχύτατα
Σύμφωνα με του επιστήμονες, έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια που με τις νέες τεχνικές PET κατέστη δυνατή η οπτικοποίηση in vivo εναποθέσεων αμυλοειδούς. Έκτοτε, αναπτύχθηκαν νέοι συνδέτες και χρησιμοποιήθηκαν ευρύτερα, οδηγώντας έτσι σε καλύτερη οπτικοποίηση και ευκολία στη χρήση.
Ωστόσο, όπως σημείωσαν, πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι καθίσταται εφικτή η οπτικοποίηση πρωτεϊνών, κάτι που δεν ήταν εφικτό στο παρελθόν, να δουν in vivo την πρωτεΐνη Ταυ και τα νευροϊνιδιακά τολύπια.
Οι πρώτες εικόνες εναπόθεσης της Ταυ και σχηματισμού των νευροϊνιδιακών τολυπίων στον ανθρώπινοι εγκέφαλο ελήφθησαν χάρη στις εξαιρετικά νέες εξελίξεις στην τεχνολογία PET με τη χρήση συνδετών.
Προς το παρόν, όπως είπαν, η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται σε ερευνητικά κέντρα. Ωστόσο, οι επιστήμονες που ασχολούνται με τη θεραπεία της νόσου, μαθαίνουν συνεχώς περισσότερα για τη σχέση μεταξύ Ταυ, εναπόθεσης αμυλοειδούς και γνωστικής λειτουργίας, καθώς και για τον ειδικό ρόλο των συνδετών και την αυξανόμενη συμβολή τους στο διαγνωστικό πεδίο, και για τον λόγο αυτό θεωρούν ότι οι τεχνικές αυτές θα χρησιμοποιηθούν ευρύτερα. Και σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, θα μπορούν, όπως ανέφεραν, να λαμβάνουν πλήρη παθολογική εικόνα του εγκεφάλου των πασχόντων από τη νόσο του Αλτσχάιμερ μέσω συνδυαστικής απεικόνισης Α-βήτα, Ταυ και νευροεκφυλισμού στον ίδιο ασθενή.
