Skip to main content

Η έγκαιρη επέμβαση στις περιπτώσεις στηθάγχης είναι πιθανότατα σωτήρια

Έρευνα για να διαπιστωθεί ποια προσέγγιση είναι καλύτερη για την αντιμετώπιση της στηθάγχης έκαναν επιστήμονες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στη μελέτη αυτή, συμμετείχαν πάνω από 1.800 ασθενείς στους οποίους είχε προηγηθεί πρόβλημα στηθάγχης και είχαν αντιμετωπιστεί είτε με επεμβατική μέθοδο είτε με συντηρητική προσέγγιση.

Και όταν λέμε επεμβατική μέθοδος, αυτή είναι σύμφωνα με τους ειδικούς η αγγειογραφία, η οποία γίνεται νωρίς και έπεται η επέμβαση με αγγειοπλαστική, δηλαδή το γνωστό μας «μπαλονάκι». Ενώ η συντηρητική προσέγγιση είναι όταν ο γιατρός προβεί μεν σε αγγειογραφία, αλλά φτάσει στη χειρουργική επέμβαση ανάλογα με την εξέλιξη του ασθενούς.

Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής έδειξαν ότι στους ασθενείς που γινόταν νωρίς επεμβατική θεραπεία, τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλύτερα παρά σε αυτούς που τύγχαναν της συντηρητικής προσέγγισης.

Οι ασθενείς αυτοί είχαν 50% λιγότερα επεισόδια σοβαρής στηθάγχης, καρδιακών προσβολών και θανάτων σε σύγκριση με την ομάδα ασθενών που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά από τους γιατρούς.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι ασθενείς με ασταθή στηθάγχη θα πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα και έγκαιρα. Όπως ανέφεραν οι ειδικοί, πρέπει να προβούν άμεσα σε αγγειογραφία με επεμβατική αγγειοπλαστική μέθοδο ή άλλη επέμβαση. Έτσι, θα μειώσουν τον πόνο και τις επιπλοκές στους ασθενείς αυτούς, ενώ συγχρόνως θα μειώσουν τον αριθμό των καρδιακών προσβολών και κατ΄ επέκτασης τις πιθανότητες κάποιων θανάτων.

Η στηθάγχη προκαλεί έντονο πόνο στο θώρακα και στην προκάρδια περιοχή λόγω της μειωμένης αιμάτωσης στον καρδιακό ιστό από την στένωση των στεφανιαίων αρτηριών.

Όταν υπάρχει σταθερή στηθάγχη, τότε ο πόνος προκαλείται, όταν ο ασθενής καταβάλλει μια σωματική προσπάθεια λόγω της αυξημένης ανάγκης οξυγόνωσης. Ενώ όταν η στηθάγχη είναι ασταθής, αυτό προκαλείται από εξωτερικούς παράγοντες όπως η σωματική προσπάθεια, το κρύο, η συγκίνηση κ.λπ. Στην περίπτωση αυτή η κατάσταση είναι εξαιρετικά σοβαρή διότι οφείλεται σε ρήξη της αθηρωματικής πλάκας που στενεύει τον αυλό κάποιου από τα στεφανιαία αγγεία, με αποτέλεσμα η απόφραξη του αγγείου να δημιουργεί ισχαιμία και έντονο πόνο.

Πάντως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, και στις δύο περιπτώσεις η επεμβατική προσέγγιση θεωρείται η καλύτερη, όμως, όπως είπαν, η αντιμετώπισή των περιπτώσεων αυτών δεν έχει πλήρως αποσαφηνιστεί.