Ίσως ακούγεται αστείο παρόλα αυτά συνέβη και αυτό. Πρόσφατη έρευνα που έγινε στη χώρα μας από το Ανδρολογικό Ινστιτούτο Αθηνών διαπίστωσε ότι οι δεξιοί ψηφοφόροι και ηττημένοι της πρόσφατης εκλογικής διαμάχης, φαίνεται ότι κατατρόπωσαν τους, νικητές, αριστερούς, τουλάχιστον στη μάχη του έρωτα.
Σύμφωνα με τον Δρ. Κώστα Κωνσταντινίδη, Πρόεδρο του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, το 15ημερο μετά την εκλογική διαμάχη, σε δείγμα 800 πολιτών καταγράφηκε η πολιτική επιλογή και η ψήφος σε συνδυασμό με την ερωτική τους απόδοση, ποσοτικά, το τελευταίο διάστημα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι δεξιοί κάνουν και πολύ συχνά σεξ (35% δύο φορές την εβδομάδα) και πολύ πιο συχνά από τους αριστερούς.
Τα αποτελέσματα μπορούν να ειδωθούν είτε σε ψυχολογικό επίπεδο, υπό το πρίσμα της θετικής και αρνητικής διάθεσης –Νίκη, Ήττα-, είτε σε ιδεολογικό επίπεδο, μέσα από το ρόλο της ιδεολογικής αρχής -όσο πιο δεξιά σκέφτεσαι τόσο καλύτερο σεξ κάνεις-.
Τρεις είναι οι πιθανές θεωρήσεις που μπορούν να ερμηνεύσουν τα αποτελέσματα της έρευνας.
Η πρώτη έχει συναισθηματικό υπόβαθρο. Η Δεξιά, βλέποντας τη μάχη της εξουσίας να χάνεται, στοχεύει σε μία άλλη μάχη, την οποία μπορεί να κερδίσει. Τη μάχη της κρεβατοκάμαρας, θεωρώντας ότι θα έχει καλύτερες πιθανότητες Εν Οίκω παρά Εν Δήμω.
Η δεύτερη έχει κοινωνικό υπόβαθρο. Οι δεξιοί, βάσει κοινωνικών χαρακτηριστικών, θεωρούνται πιο πραγματιστές, άρα βρίσκονται πιο κοντά στα απλά πράγματα της ζωής, του ηδονικού βίου, συγκριτικά με τους αριστερούς που πολλές φορές αιθεροβατούν.
Η τρίτη έχει βιολογικό υπόβαθρο. Σύμφωνα με αυτήν η μεγάλη χαρά λειτουργεί πολλές φορές ως υποκατάστατο της σεξουαλικής χαράς, όπου η ντοπαμίνη του σεξ αντικαθίσταται από την ντοπαμίνη της εξουσίας.
Όπως σημειώνει ο κ. Κωνσταντινίδη, «Οι ιδεολογίες είναι οι ψυχές του συλλογικού υποκειμένου που λέγεται κοινωνία. Όπως κάθε άτομο έχει σκέψη και ψυχή έτσι και οι ομάδες ανθρώπων μέσα στην κοινωνική ζωή έχουν τα πάνω και τα κάτω τους.
Ιδιαίτερα σε στιγμές έντονης δράσης, όπως συμβαίνει με τις εκλογές, “τη μάχη των μαχών”, σε επίπεδο ιδεολογίας και συμφερόντων. Η κατάκτηση της εξουσίας αλλά και η απώλειά της είναι, ίσως, πιο αφροδισιακά και από το ίδιο το σεξ.
Στη σημερινή συγκυρία, ισχύει το ρητό του φιλοσόφου σύμφωνα με το οποίο η ήττα του νικημένου είναι πανωλεθρία του νικητή.
Αφού οι, καβάλα στ’ άλογο, αριστεροί, μετά από τρεις διαδοχικές νίκες της άποψής τους, έχασαν τη μάχη του κρεβατιού και με μεγάλη διαφορά.
Η, πρώτη φορά, Αριστερά εξουσία φαίνεται πως επικράτησε της Αριστερής συνουσίας, την οποία άφησε, με ανθρωπιστική διάθεση, στα χέρια της Δεξιάς».
