Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να μειώσει τις απαιτήσεις της σχετικά με το φιλόδοξο κλιματικό στόχο για τη διεθνή ναυτιλία, προειδοποιεί το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο, λίγο πριν από μια σημαντική συνάντηση με το Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας (ΙΜΟ) τον επόμενο μήνα.
Λίγες εβδομάδες πριν τη λήξη της προθεσμίας για τη δρομολόγηση ενός μέλλοντος μηδενικών εκπομπών άνθρακα στη ναυτιλία, παραμένουν τεράστιες διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών. Πρόκειται για ένα από τα τελευταία κομμάτια του παζλ για παγκόσμια συνεργασία για το κλίμα, μετά τη συμφωνία του Παρισιού του 2015 και τη συμφωνία του 2016 για τη διεθνή αεροπορία.
Η ομάδα ναυτιλιακών συμφερόντων παρότρυνε τις κυβερνήσεις να προβούν σε συμβιβασμούς, ειδικά όσον αφορά μια πρόταση που υποστηρίχθηκε από αρκετά νησιωτικά κράτη της ΕΕ και του Ειρηνικού, για τη μείωση των εκπομπών στον ναυτιλιακό τομέα κατά 70-100% έως το 2050, σε σχέση με τα επίπεδα του 2008.
«Αυτός ο πολύ φιλόδοξος στόχος είναι απίθανο να βρει συναινετική στήριξη», δήλωσε ο πρόεδρος του λόμπι, Έσμπεν Πόουλσον. Αντ’ αυτού, ενέκρινε την πρόταση της Ιαπωνίας για περικοπή κατά 50% έως το 2060, ως πιθανή βάση για διαπραγματεύσεις. Ένας τέτοιος στόχος θα εξακολουθούσε να αποτελεί ένα σημαντικό μήνυμα προς τη βιομηχανία, πρόσθεσε.
Ωστόσο, η πρόταση της Ιαπωνίας έχει δεχτεί κριτική για πολυάριθμες ελλείψεις, όπως το ότι βασίζεται σε μελέτη του 2009 του ΙΜΟ και όχι στην ενημερωμένη έκδοση του 2014.
Εξάλλου, μια έκθεση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα από το Διεθνές Φόρουμ Μεταφορών του ΟΟΣΑ δείχνει πώς μπορεί ο τομέας να φτάσει σε μηδενικές εκπομπές άνθρακα ως το 2035, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Ακόμα κι αν η βιομηχανία δεν είναι σίγουρη ότι μπορεί να αλλάξει τόσο γρήγορα, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ιστορικά, η χαμηλή φιλοδοξία συνοδεύεται από κινδύνους στην αγορά. Όμως, ναυτιλιακές ομάδες από διάφορες χώρες, όπως η Βραζιλία, αντιτίθενται σε οποιοδήποτε ανώτατο όριο στις εκπομπές πλοίων, αναφέροντας ότι η ταχεία μετάβαση σε καθαρότερα πλοία και καύσιμα θα πλήξει κυρίως τις αναπτυσσόμενες χώρες.
