Η κατάσταση στην Ελλάδα θυμίζει τις εξελίξεις στην Ευρώπη το καλοκαίρι του 1914, λίγο πριν το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, παρατηρεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρουγκμαν, σε άρθρο του στους New York Times.
Μεταξύ των βασικών δρώντων στις ελληνικές εξελίξεις, είναι μερικοί που προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν έναν τρόπο να αποτρέψουν την έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που όχι μόνο δεν φαίνεται να προσπαθούν να αποτρέψουν την κατάρρευση, αλλά σχεδόν την καλωσορίζουν.
Έτσι, ακριβώς συνέβαινε και στην Ευρώπη, πριν περίπου έναν αιώνα. Υπήρχαν μερικοί που έμοιαζαν να χαιρετίζουν το τέλος μιας μπερδεμένης διπλωματίας και την έναρξη του Πολέμου.
Ο διάσημος οικονομολόγος στη συνέχεια ψέγει την απαίτηση των πιστωτών για το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας, τονίζοντας ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να το καταφέρει. «Ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα, είναι η καλύτερη λύση για όλους σε αντίθεση με την έξοδο του ευρώ».
Η αβεβαιότητα έχει ωθήσει εκ νέου την Ελλάδα σε ύφεση, και το πρωτογενές πλεόνασμα που επιτεύχθηκε το περασμένο έτος έχει μηδενιστεί. Εάν υπάρξει συμφωνία, η οποία θα συνοδεύεται με κάποια προσωρινή χρηματοδότηση, θα υπάρξει έστω και μια μικρή ανάκαμψη βελτιώνοντας και πάλι το πρωτογενές ισοζύγιο.
Θα πρέπει οι δύο πλευρές να ξεπεράσουν το έλλειμμα εμπιστοσύνης που υπάρχει. Οι Έλληνες αισθάνονται ότι τους συμπεριφέρονται σαν μια κατακτημένη επαρχία και αποφεύγουν να προβούν σε κάτι που θα φαίνεται σαν μια επιστροφή στο καθεστώς των τελευταίων 5 χρόνων. Από τη μεριά τους, οι θεσμοί δεν εμπιστεύονται ότι η ακόμη άπειρη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξέρει τι κάνει, ή έχει την ικανότητα να κάνει αυτό που πρέπει.
Ο Κρούγκμαν πιστεύει ότι υπάρχει ακόμα περιθώριο για τουλάχιστον μια προσωρινή συμφωνία. Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να παραδώσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, ώστε οι Ευρωπαίοι να μπορούν να πουν ότι γίνονται βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, αυτό θα πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε ο κ. Τσίπρας να μπορεί να πει στους ψηφοφόρους του ότι δεν εγκαταλείπει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.
Μόνο λίγες μέρες έμειναν. Ας ελπίσουμε ότι η νηφαλιότητα θα επικρατήσει, καταλήγει ο Κρούγκμαν.
