Skip to main content

Κομισιόν: Απλούστευση κανόνων για επενδύσεις σε λιμάνια, αεροδρόμια, αποκεντρωμένες περιοχές

Απαλλάσσονται από τον εκ τον προτέρων έλεγχο της Κομισιόν ορισμένα δημόσια μέτρα στήριξης για τους λιμένες, τους αερολιμένες, τον πολιτισμό και τις εξόχως απόκεντρες περιοχές όπως προβλέπεται στους νέους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις που εγκρίθηκαν την Τετάρτη.

Σύμφωνα με την Επίτροπο αρμόδια για τον ανταγωνισμό Μαγκρέιτε Βέστεϊγιερ οι κανόνες της Ε.Ε. με τις σημερινές αλλαγές τα κράτη μέλη θα εξοικονομούν χρόνο και κόπο όταν επενδύουν στους λιμένες και αερολιμένες, στον πολιτισμό και στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ε.Ε., με ταυτόχρονη διαφύλαξη του ανταγωνισμού.

Κατά την ίδια, οι κανόνες αυτοί επιτρέπουν στην Επιτροπή να εστιαστεί στα μέτρα κρατικών ενισχύσεων που έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο για τον ανταγωνισμό στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς.

Ο «γενικός κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία» του 2014 έδωσε επίσης τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να θέτουν σε εφαρμογή ευρύ φάσμα μέτρων κρατικών ενισχύσεων χωρίς προηγούμενη έγκριση της Επιτροπής, διότι δεν θεωρείται πιθανό να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό.

Πλέον απαλλάσσεται περίπου το 95% των μέτρων κρατικών ενισχύσεων που εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη (με συνολική ετήσια δαπάνη περίπου 28 δισ. ευρώ). Για παράδειγμα, στον τομέα της έρευνας, της ανάπτυξης και της καινοτομίας ο αριθμός των κοινοποιήσεων κρατικών ενισχύσεων έχει μειωθεί κατά το ήμισυ από το 2014 (βλ. Πίνακα αποτελεσμάτων για τις κρατικές ενισχύσεις του 2016).

Η Επιτροπή αποφάσισε να επεκτείνει τώρα το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού στους λιμένες και τους αερολιμένες, μετά από δύο δημόσιες διαβουλεύσεις.

Όσον αφορά τους αερολιμένες, τα κράτη μέλη μπορούν τώρα να πραγματοποιούν δημόσιες επενδύσεις σε περιφερειακούς αερολιμένες με κίνηση μικρότερη από 3 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως με πλήρη ασφάλεια δικαίου και χωρίς προηγούμενο έλεγχο εκ μέρους της Επιτροπής. Με τον τρόπο αυτό, θα διευκολυνθούν οι δημόσιες επενδύσεις σε περισσότερους από 420 αερολιμένες σε ολόκληρη την Ε.Ε. (που αντιπροσωπεύουν περίπου το 13 % της εναέριας κυκλοφορίας).

Επίσης, ο κανονισμός επιτρέπει στις δημόσιες αρχές την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των μικρών αερολιμένων με κίνηση έως 200 000 επιβάτες ετησίως. Αυτοί οι μικροί αερολιμένες αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ήμισυ του συνόλου των αερολιμένων στην Ε.Ε., αλλά μόνο το 0,75 % της εναέριας κυκλοφορίας. Οι εν λόγω μικροί αερολιμένες μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στη συνδεσιμότητα μιας περιοχής, δεν είναι πιθανό να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό στην ενιαία αγορά της ΕΕ.

Όσον αφορά τους λιμένες, τα κράτη μέλη μπορούν τώρα να πραγματοποιούν δημόσιες επενδύσεις ύψους έως και 150 εκατ. ευρώ σε θαλάσσιους λιμένες και έως και 50 εκατ. ευρώ σε λιμένες εσωτερικής ναυσιπλοΐας με πλήρη ασφάλεια δικαίου και χωρίς προηγούμενο έλεγχο εκ μέρους της Επιτροπής. Ο κανονισμός επιτρέπει στις δημόσιες αρχές την κάλυψη των δαπανών βυθοκόρησης σε λιμένες και πλωτές οδούς πρόσβασης.

Επιπλέον, ο κανονισμός περιλαμβάνει ορισμένες νέες απλουστεύσεις σε άλλους τομείς.

Ειδικότερα, η Επιτροπή θα εξετάζει μόνο μεγαλύτερες υποθέσεις κρατικών ενισχύσεων που αφορούν υψηλότερα ποσά ενισχύσεων για πολιτιστικά έργα (και μόνο εάν τα εν λόγω μέτρα συνιστούν πράγματι κρατική ενίσχυση, πράγμα που δεν συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις) και για πολυδύναμες αθλητικές εγκαταστάσεις.

Η Επιτροπή διευκολύνει επίσης τις δημόσιες αρχές να αποζημιώνουν επιχειρήσεις για το πρόσθετο κόστος που αντιμετωπίζουν όταν δραστηριοποιούνται στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ε.Ε. με τη συνεκτίμηση των ειδικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις αυτές, όπως η απομόνωση και η εξάρτηση από λίγα εμπορεύσιμα προϊόντα.

Η πρωτοβουλία έχει ως στόχο να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος για τις δημόσιες αρχές και τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, στο πλαίσιο του θεματολογίου της Επιτροπής για τον έλεγχο της καταλληλότητας και της αποτελεσματικότητας της νομοθεσίας της ΕΕ (REFIT). Αποτελεί μέρος των προσπαθειών της Επιτροπής να επικεντρωθεί ο έλεγχος των κρατικών ενισχύσεων σε μεγαλύτερες υποθέσεις, που έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον ανταγωνισμό στην ενιαία αγορά, προς το βέλτιστο όφελος των καταναλωτών.