Κριτική στις πολιτικές του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, ασκεί ο αρθογράφος του Bloomberg, Μάικλ Σούμαν, εξηγώντας πως μπορεί να έχουν βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, αλλά οι συνέπειές τους μακροπρόθεσμα θα είναι μάλλον καταστροφικές. Και τούτο, γιατί όπως εξηγεί, ο Τραμπ φαίνεται να ακολουθεί πιστά το μοντέλο που ακολούθησαν οι Ιάπωνες και το οποίο τους καταδίκασε σε τρεις δεκαετίες στασιμότητας.
Ο Σούμαν θυμίζει ότι ο Έζρα Βόγκελ, ειδικός σε θέματα Ασίας, πριν από 40 χρόνια είχε εκδώσει το βιβλίο του «Japan as Number One». Τότε υποστήριζε ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να υιοθετήσουν το ανώτερο οικονομικό σύστημα της Ιαπωνίας, εάν θέλουν να μπορούν να είναι ανταγωνιστικές απέναντι στην υπερδύναμη της Ανατολικής Ασίας. «Οι πολιτικοί στην Ουάσιγκτον ήταν αρκετά σοφοί ώστε να τον αγνοήσουν» σχολιάζει. Ωστόσο, προσθέτει, «ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ φαίνεται να σκέφτεται σοβαρά τη συμβουλή του Βόγκελ. Οι προτιμήσεις του στην πολιτική μιμούνται τα στοιχεία εκείνα που δεν οδήγησαν μόνο στην άνοδο της Ιαπωνίας, αλλά και στην πτώση της». Και προειδοποιεί πως εάν συνεχίσει στην ίδια ρότα, «η μοίρα των ΗΠΑ θα είναι η ίδια».
Ποια είναι αυτά τα στοιχεία; Το πρώτο είναι η αντιπάθεια του Τραμπ για τη μετανάστευση, η οποία συγκρίνεται μόνο με εκείνη της Ιαπωνίας. Ο πρόεδρος αγνοεί όμως, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, ότι ήταν η αποδοχή ξένων ο λόγος που οι ΗΠΑ έχουν αποφύγει την καταστροφή της γήρανσης του πληθυσμού, που βιώνει η Ιαπωνία.
Ο προστατευτισμός του Τραμπ επίσης μοιάζει με εκείνον της Ιαπωνίας, του οποίου οι επιπτώσεις ήταν δεινές, συνεχίζει. Η υπεράσπιση συγκεκριμένων τομέων έπληξε την παραγωγικότητα και τιμώρησε τα ιαπωνικά νοικοκυριά με υψηλότερες τιμές, εξηγεί ο Σούμαν.
Ακόμη ένα στοιχείο που θυμίζει τη στρατηγική του Τραμπ είναι η εμμονή σε παλαιούς κλάδους, ακόμη και με τη διατήρηση «εταιρειών- ζόμπι», η οποία άφησε τον επιχειρηματικό κόσμο της Ιαπωνίας ευάλωτο στην ανάδυση της Κίνας. Ο Αμερικανός πρόεδρος σήμερα στηρίζει τις χαλυβουργίες και τις βιομηχανίες οικιακών συσκευών αντί να επενδύει στο μέλλον.
Οι επιθέσεις του Τραμπ στη Fed και η επιμονή του για χαμηλά επιτόκια ακολουθούν επίσης το ιαπωνικό μοντέλο. Η Τράπεζα της Ιαπωνίας οδήγησε το επιτόκιο στο μηδέν πριν από είκοσι χρόνια και με μικρές διακοπές το άφησε εκεί για πάντα. Ακόμη και αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να ικανοποιήσει τον πρωθπουργό, Σίνζο Άμπε, ο οποίος διόρισε επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας έναν ομοϊδεάτη του, τον Χαρουχίκο Κουρόντα, που υιοθέτησε αρνητικά επιτόκια και φούσκωσε τον ισολογισμό της Τράπεζας της Ιαπωνίας πολύ περισσότερο από εκείνον της FED ή της ΕΚΤ (σε σύγκριση με το μέγεθος της οικονομίας). Τα αποτελέσματα; Στην καλύτερη περίπτωση αμφιλεγόμενα.
naftemporiki.gr
