Τον θάνατο του καταξιωμένου Έλληνα σκηνοθέτη, του δημιουργού της «Βασιλικής» και του κλασικού ελληνικού νουάρ «Ληστεία στην Αθήνα», ανακοίνωσε η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών.
Ο Βαγγέλης Σερντάρης που είχε υπογράψει περισσότερες από 50 ταινίες, ήταν διεθνής σκηνοθέτης με πλούσιο έργο αναγνωρισμένο στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας του κέρδισε βραβεία στο εξωτερικό και στην Ελλάδα.
Άλλες ταινίες του οι «Θερμοκήπιο» (1985), «Ο έβδομος ήλιος του έρωτα» (2001). Επίσης, υπήρξε συμπαραγωγός στην ταινία «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρη.
Ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο πατέρας του ελληνικού ρεαλισμού στον κινηματογράφο ενώ η Ροζίτα Σώκου τον είχε αποκαλέσει ως τον Φελίνι της Ελλάδος.
Ο Βαγγέλης Σερντάρης ανήκε στη χρυσή γενιά του κινηματογράφου, γενιά που έβγαλε ονόματα όπως ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Παντελής Βούλγαρης, Κώστας Φέρρης, Τώνια Μαρκετάκη, Δήμος Θεός , Κώστα Βρεττάκος κ.ά.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών ο Σερντάρης στήριξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις διεκδικήσεις του σωματείου, ενώ ήταν πάντα δίπλα στους νέους σκηνοθέτες.
«Η καλλιτεχνική του προσωπικότητα θα μας μείνει αξέχαστη και τον αποχαιρετάμε με μεγάλη ευγνωμοσύνη και σεβασμό», αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση, της ΣΕΗ, εκφράζοντας ταυτόχρονα την θλίψη της για την απώλεια του Βαγγέλη Σερντάρη.
Συλλυπητήριο μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού
Πληροφορούμενη τον θάνατο του Βαγγέλη Σερντάρη, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Σήμερα, ο ελληνικός κινηματογράφος γίνεται φτωχότερος. Ο Βαγγέλης Σερντάρης, παιδί του Εμφύλιου και της Κατοχής, σπουδαίος άνθρωπος, λαμπρός σκηνοθέτης που τίμησε τη χώρα μας με τη βραβευμένη κινηματογραφική του δουλειά, εδώ και στο εξωτερικό, έφυγε από κοντά μας. Διακρίθηκε για το νέο πνεύμα που προσκόμισε στη τέχνη του, για την άοκνη εργατικότητά του, για τον τολμηρό και δημιουργικό χαρακτήρα του, για την αγάπη του προς τους νέους κινηματογραφιστές, αλλά και για τις συνεργασίες με τους φίλους του, τον Γιώργο Ζερβουλάκο, που αποχαιρετήσαμε τον Απρίλη, και τον Κώστα Φέρρη. Από τους πρώτους ανεξάρτητους κινηματογραφιστές, σε μια δύσκολη περίοδο κρίσης των παραδοσιακών στούντιο, το 1969 γύρισε το ελληνικό φιλμ νουάρ «Ληστεία στην Αθήνα», που αποτέλεσε μοντέλο κινηματογραφικής γραφής και παραγωγής, για τις μετέπειτα γενιές των κινηματογραφιστών. Μετά τη δικτατορία, ο Βαγγέλης Σερντάρης συνέχισε με πάθος την κινηματογραφική του διαδρομή, σκηνοθετώντας υπαρξιακά δράματα με κοινωνικό βάθος, συμβάλλοντας με την ποιότητα της σκηνοθετικής του γραφής, τόσο στον επαγγελματικό κινηματογράφο, όσο και στην τηλεόραση. Αποχαιρετώ με λύπη τον Βαγγέλη Σερντάρη, το συγκροτημένο και έντιμο επαγγελματία, το σημαντικό καλλιτέχνη. Στην οικογένειά του, στους συναδέλφους και τους φίλους του τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου».
Κ. Μάλαμα (Τομεάρχης Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία): Η απώλεια του Βαγγέλη Σερντάρη αφήνει την κοινότητα των Ελλήνων σκηνοθετών φτωχότερη
Ένας εμπνευσμένος σκηνοθέτης, ο Βαγγέλης Σερντάρης, δεν είναι πια μαζί μας. Ένας συνάδελφος με αξιόλογο έργο, ένα εξέχον μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών, ένας εμπνευσμένος καλλιτέχνης, με μεγάλες επιτυχίες, αλλά και πολύ και ποιοτική δουλειά. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του, θα τον θυμόμαστε πάντα για το αποτύπωμα που άφησε στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο.
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου αποχαιρετά τον Βαγγέλη Σερντάρη
Ο Βαγγέλης Σερντάρης ανήκει στη γενιά του Παντελή Βούλγαρη, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, του Δήμου Θέου και άλλων δημιουργών, οι οποίοι ήρθαν με δυναμισμό στο προσκήνιο του κινηματογράφου μας προς τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και στις αρχές αυτής του ’70. Ο καθένας τους, με ιδιαίτερο ύφος και ιδιοσυγκρασία, έφερε μια νέα αίσθηση στις κινηματογραφικές εικόνες κι αφηγήσεις του ελληνικού σινεμά. Ο Βαγγέλης Σερντάρης, ο οποίος υπήρξε και ανεξάρτητος παραγωγός και ντοκιμαντερίστας, πριν από το σκηνοθετικό ντεμπούτο του στη «Ληστεία στην Αθήνα», το 1969, είχε κάνει σχεδόν τα πάντα στην εγχώριο κινηματογραφική βιομηχανία. Επιλογή ηθοποιών και κινηματογραφικών χώρων, οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής, βοηθός σκηνοθέτης, μοντέρ. Η ασπρόμαυρη «Ληστεία στην Αθήνα», η οποία βραβεύτηκε για τη σκηνοθεσία της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, είναι ένας κομβικός σταθμός για την ελληνική ταινία, μία φιλόδοξη αισθητικά χάραξη πορείας προς το αστυνομικό φιλμ και το νουάρ με επιρροές από τις γαλλικές ταινίες του είδους αυτού. Ο Βαγγέλης Σερντάρης συνέθεσε μια ρεαλιστική εικόνα του υποκόσμου της Αθήνας αφουγκραζόμενος το σημαντικότερο μέρος της δράσης, τη μοίρα των ηρώων του που σφίγγει σαν αόρατη θηλειά στον λαιμό τους. Ακολούθησαν: Το «Ζήτημα ζωής και θανάτου», το 1971 (εδώ η θεματική αντλείται από μια ιστορία του Γιάννη Μαρή). Το «Θερμοκήπιο, 1986. Η «Βασιλική», 1997, ένα στιβαρό κοινωνικό και ερωτικό δράμα το οποίο σύστησε στο ευρύ κοινό της ελληνικής ταινίας τον Πασχάλη Τσαρούχα και την Ταμίλα Κουλίεβα. Επίλογος της σκηνοθετικής καριέρας του ήταν ο «Έβδομος ήλιος του έρωτα» το 2001.
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά συλλυπητήριά του στην οικογένειά του.
