Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Με την πεποίθηση ότι η Ιστορία είναι χρήσιμη, επειδή, βλέποντας κανείς το παρελθόν, μπορεί να διαβάσει το μέλλον, με μόνη προϋπόθεση την αλήθεια των γεγονότων, ο σατιρικός ηθοποιός και συγγραφέας Σίλας Σεραφείμ ανατρέπει όλα όσα νομίζαμε ότι γνωρίζουμε και μας μιλά για την παράσταση «Η Ιστορία του ελληνικού έθνους… αλλιώς!», που παρουσιάζεται στο Μικρό Παλλάς, κάθε Παρασκευή και Σάββατο, στις 11.30 το βράδυ.
Μιλήστε μας για την παράσταση. «Η Ιστορία του ελληνικού έθνους… αλλιώς!». Δηλαδή, πώς;
«Νομίζω θέλετε ακριβώς αυτή την τελευταία ανάρτηση, που έκανα στα σόσιαλ για την παράσταση. Ξέρετε, κι εγώ σιγά σιγά την ανακαλύπτω. Είναι κάτι νέο, και δεν γνωρίζω τη δυναμική της, ούτε όλα τα συναισθήματα που προκαλεί, εκτός από το γέλιο, που είναι, φυσικά, εκ των ων ουκ άνευ. Έγραψα, λοιπόν, κι αυτή είναι η απάντηση: Αυτό το έργο αποτελεί μια φρέσκια στανταπική ματιά σε μια “παλιά” Ιστορία. Θα γελάσετε. Ωστόσο, ΜΗ ΔΕΙΤΕ αυτή την παράσταση: αν είστε Χρυσαυγίτες, αν είστε θρησκόληπτοι, αν θεωρείτε ότι είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου, αν νομίζετε ότι είμαστε έθνος ηρώων, αν πιστεύετε ότι ζούμε στη Δημοκρατία των θεσμών κι όχι στη Δημοκρατία των φίλων, αν το πρόβλημα στο παραμύθι με την κοκκινοσκουφίτσα και τον κακό λύκο είναι ο κακός λύκος, αν σας αρέσει να διδάσκεστε Μυθιστορία κι όχι Ιστορία, αν σας αρέσει το εθιμικό Δίκαιο να είναι ισχυρότερο του νομοθετικού, αν σας αρέσει που παράγουμε ήρωες κι όχι αγαθά, ΜΗ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Όσοι τη δείτε, φροντίστε να έχετε χρόνο την επομένη μέρα, γιατί θα σκέφτεστε έντονα τι σας συνέβη την προηγούμενη».
Ένα σχόλιό σας για την Ιστορία που γράφεται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας;
«Αυτή η χώρα, όταν κολλάει, ξέρετε τι κάνει; Εκλογές. Αντί να αλλάξει την πολιτική, αλλάζει τους πολιτικούς. Αντί να αλλάξει την πολιτική, αλλάζει τους πρωθυπουργούς. Όπως και πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή, αντί να αλλάξουν στρατηγική, άλλαζαν τους στρατηγούς. Ωστόσο, αυτό δεν φέρνει αποτέλεσμα, προφανώς. Όσο δεν αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι, προκοπή δεν θα δούμε. Είμαστε αυτό που εκλέγουμε. Εμείς φταίμε για την κακοδαιμονία μας, κι όποιος σκέπτεται να φέρει αντίρρηση στα λεγόμενά μου, ας αναρωτηθεί γιατί δεν μπορεί να εφαρμοστεί ο αντικαπνιστικός νόμος ακόμα. Δηλαδή, τι άλλο πρέπει να γίνει για να εφαρμοστεί ένας νόμος, που είναι καθολικά παραδεκτό πως είναι σωστός; Να φέρουμε Βαυαρούς χωροφύλακες να επιτηρούν; Όπως, επί Όθωνος, που φυλούσαν την Εθνική Τράπεζα από τον τοκογλύφο Μακρυγιάννη, που θα του χαλούσε την μπίζνα; Επί της ουσίας, φυσικά, αυτό γίνεται. Είμαστε υπό επιτροπεία, για να κάνουμε τα αυτονόητα. Η Ιστορία, λοιπόν, που γράφεται ακόμα, δυστυχώς, είναι μύθος. Ο μύθος του Σίσυφου. Ή ταινία, αν προτιμάτε, και συγκεκριμένα η “Μέρα της Μαρμότας”».
Κάτι που, ως λαός, θα ήταν καλό να κάνουμε «αλλιώς»;
«Κατά συνέπεια, λοιπόν, και σε συνέχεια των προηγούμενων, αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, δεν θα δούμε άσπρη μέρα. Φυσικά, αυτό ξεκινά από την Παιδεία, τη μόρφωση και την καλλιέργεια. Οίκοθεν, νοείται ότι θέλουμε πολλή δουλειά προς αυτή την κατεύθυνση. Εδώ φτάσαμε σε σημείο να έχουμε αποδεχτεί ότι είμαστε σε τέτοιο βαθμό απαίδευτοι, που βγάζουμε, εκ των πραγμάτων, αγράμματο πρωθυπουργό, ελλείψει κάποιου μορφωμένου. Φυσικό είναι αυτό, αφού οι μορφωμένοι έφυγαν. Είναι στο εξωτερικό. Το “αλλιώς”, λοιπόν, στην παράσταση, αναφέρεται στη σατιρική ματιά στην Ιστορία μας, που, ωστόσο, δεν υπολείπεται σε αλήθεια από την κανονική Ιστορία, ενώ το “αλλιώς” στην ερώτησή σας, αφορά στην αλλαγή πλεύσης του λαού, που δεν έχει καμία σχέση με την αλλαγή πλεύσης της Κωνσταντοπούλου. Έχει να κάνει με την αλλαγή αντίληψης των πραγμάτων. Είναι οξύμωρο, πάντως, πως αυτοί οι ίδιοι, συνήθως, που θεωρούν ότι είμαστε ο εξυπνότερος, σπουδαιότερος, γενναιότερος λαός του κόσμου, είναι κι αυτοί που θεωρούν ότι βαλλόμεθα πανταχόθεν από τις παγκόσμιες συνομωσίες. Μόνο εμάς έπιασαν κότσο οι παγκόσμιες συνομωσίες δηλαδή».
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες στην τέχνη της stand – up comedy;
«Εν αρχή, είναι το γέλιο. Stand – up comedy χωρίς γέλιο είναι βάφτιση χωρίς παιδικές φωνές. Αυτό είναι το δυσκολότερο. Τώρα, αν ρωτάτε τεχνικές δυσκολίες του συγκεκριμένου θεατρικού μονόλογου, ας πούμε πως είναι ο ρυθμός και η αντοχή να τον κρατήσεις 60, 75, 90 λεπτά χωρίς κοιλιά. Οι σωστές λέξεις με τις σωστές παύσεις, ώστε να δώσουν όλο το νόημα, να υπονοήσουν όλο το υπονοούμενο. Είναι να έχεις κάτι να πεις και να πετύχει κι η συνομωσία με το κοινό, που πρέπει να το κάνεις κοινωνό της σκέψης σου. Στην περίπτωση που δεν το διευκρινίσαμε, οι σταντάπ κωμικοί, ως επί το πλείστον, έχουν στόχο τα αυτιά σου κι όχι τα μάτια σου, μιας και τα μέσα που έχουν είναι ένα μικρόφωνο κι ένα φως. Σκηνικά, κοστούμια και φαντασμαγορίες δεν αφορούν εμάς».
Τι φτιάχνει το δικό σας κέφι;
«Τώρα πια, ο γιος μου ο μεγάλος. Είναι 3 ετών και ήδη γράφω κείμενα για την επόμενη στάνταπ παράστασή μου, που θα αφορά στη γονεϊκότητα. Άλλος κόσμος το τρίχρονο και συναρπαστικός. Μιλάει φυσικά και λέει απίστευτα τερατώδη πράγματα, που, φυσικά, ακούγονται αστεία. Επιπροσθέτως, πρέπει να κάνει και απόσβεση τις πάνες που πλήρωσα μέχρι να μεγαλώσει. Ο μικρότερος σαράντισε, αλλά, μέχρι στιγμής, το κείμενο που έχω βγάλει απ’ αυτόν δεν λέει και πολλά. Να ένα δείγμα: Μαμ, κακά, νάνι, κλάμα, μαμ, κακά, νάνι, κλάμα…».
Τι σας στενοχωρεί;
«Βασικά, η χώρα μου. Με στενοχωρεί, γιατί ενώ, αντικειμενικά, θα μπορούσε να είναι σε καλύτερη κατάσταση, δεν είναι. Δεν είχε πόλεμο, δεν είχε φυσικές καταστροφές, είναι στην Ευρώπη, έχει καλό κλίμα, έχει Ιστορία κι έχει και Έλληνες. Αυτό το τελευταίο αποτελεί πρόβλημα. Ο Χαρίλαος Τρικούπης είχε πει “Η Ελλάς θέλει να ζήσει και θα ζήσει”, και είμαι σίγουρος πως εννοούσε “παρά τις προσπάθειες που κάνουν οι Έλληνες να πεθάνει”».
Μια ευχή σας για το μέλλον;
«Το σύνθημα “ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”, από τότε έλεγα ότι ήταν ένα εξαιρετικό σύνθημα, αλλά κακόπεσε. Είναι σαν να γράφεις ένα εξαιρετικό αστείο και να το δίνεις σε έναν κακό ηθοποιό, που δεν θα το αξιοποιήσει. Αν, για παράδειγμα, το έλεγε, αντί για τον Γιωργάκη τον Παπανδρέου, ο πατέρας του, θα ήταν meme που θα έμενε στην παγκόσμια Ιστορία. Αυτή είναι η ευχή μου για το μέλλον. Εύχομαι να αλλάξουμε. Εμείς. Άμα γίνει αυτό, θα αρχίζουν να αλλάζουν και τα υπόλοιπα».
Πληροφορίες
Μικρό Παλλάς: Αμερικής 2 (City Link) – Αθήνα, τηλ.: 210 3210025. Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: 12 έως 15 ευρώ. Κρατήσεις – αγορά εισιτηρίων: καταστήματα: Seven Spots, Reload, Media Markt, βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, τηλεφωνικά: 11876 και 211 1000365, ηλεκτρονικά: viva.gr και ticket365.gr.
