«Αποστασίας ανατομή» είναι ο τίτλος του βιβλίου του Γιώργου Κ. Στεφανάκη, το οποίο παρουσιάζεται στο Ίδρυμα Ιστορίας του Ελευθερίου Βενιζέλου (Χρήστου Λαδά 2), την Δευτέρα 10 Ιουνίου, στη 1 μετά το μεσημέρι, με συζήτηση και παράθεση απόψεων και των παρευρισκομένων.
Για την έκδοση θα μιλήσουν οι: Παντελής Βιρβιδάκης (μέλος δ.σ. του Ιδρύματος), Νίκος Γερακάρης (δημοσιογράφος), Δημήτρης Κουμπιάς (δημοσιογράφος), Γιώργος Λεονταρίτης (δημοσιογράφος), Αντώνης Παπαγιαννίδης (δημοσιογράφος).
Στο βιβλίο αποκαλύπτονται νέα στοιχεία και γίνονται αυστηρές κρίσεις και επικρίσεις για τα διαδραματισθέντα κατά την περίοδο του Ιουλίου 1965, μία από τις κρισιμότερες στην ιστορία της χώρας μας, αλλά και πριν και μετά από αυτήν. Επίσης, υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορές στα πρόσωπα, που πρωταγωνίστησαν όχι μόνο στα «Ιουλιανά» και τη διαμάχη Βασιλέως Κωνσταντίνου – Γεωργίου Παπανδρέου, αλλά και σε άλλους πολιτικούς αρχηγούς – Κωνσταντίνο Καραμανλή, Παναγιώτη Κανελλόπουλο, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, Ανδρέα Παπανδρέου, Ηλία Ηλιού, κ.ά.
Έντονες συζητήσεις αναμένεται ότι θα προκαλέσουν τα σχετικά με Διάταγμα που αναφέρεται ότι εκδόθηκε από την κυβέρνηση της ΕΡΕ, λίγες ώρες πριν από την εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος, καθώς και για άλλα «ζητήματα», όπως για τον ΑΣΠΙΔΑ κ.λπ.
Από τον πρόλογο του βιβλίου
Ο Ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Σβολόπουλος γράφει στον πρόλογο του βιβλίου: «Η Ιστορία, καθοδόν προς την αλήθεια, είναι δυνατό να υποστεί μεταλλαγές, που νομιμοποιούνται ως, κυρίως, αποτελέσματα πρόσθετης διερεύνησης και ερμηνείας των πηγών. Η δυνατότητα της μετάλλαξης ενισχύεται, καταρχήν, όσο πλησιάζουμε στις μέρες μας. Τα σύγχρονα – κατεξοχήν – γεγονότα, αντικείμενο πολλάκις μελετών από πολιτειολόγους και, γενικά, πολιτικούς επιστήμονες, δεν έχουν εισέτι τύχει μακράς και συστηματικής ιστορικής επεξεργασίας. Εξαιτίας της μη διαθεσιμότητας ακριβώς των αναγκαίων τεκμηρίων, οι μαρτυρίες των συγχρόνων προσλαμβάνουν μείζονα αξία, αρκεί να είναι ο καταθέτης αδέκαστος και ειλικρινής, καθώς και να είχε την ευκαιρία να γνωρίσει σε βάθος τα γεγονότα. Και επιπλέον, σκόπιμο είναι να διακρίνεται, προκειμένου περί πολιτικής ιστορίας, και από οικείωση με την πολιτική πραγματικότητα.
Η συγγραφή του Γεωργίου Στεφανάκη φέρει τα βασικά αυτά χαρακτηριστικά. Ο συγγραφέας, επιτυχημένος δικηγόρος και δημοσιολόγος, είναι γιος του Κωνσταντίνου Στεφανάκη, βενιζελογενούς προέλευσης, αναλύει με ασφάλεια τις διαμορφώσεις στον χώρο, κυρίως του κόμματος των Φιλελευθέρων και της Ένωσης Κέντρου, στον βαθμό που δεσπόζουν των πολιτικών εξελίξεων, έστω και αν η αφήγηση είναι, ενίοτε, λεπτομερειακή και, επί πλέον, προσιδιάζει στον προφορικό κυρίως λόγο.
Η αντικειμενικότητα του βλέμματος, η σωστή απόσταση από τις καταστάσεις που περιγράφει, το θάρρος της γνώμης του συνιστούν κύριο προσόν. Αλλά το έργο έχει, επιπλέον, το χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι ο συγγραφέας έχει βιώσει εκ του σύνεγγυς τις περιγραφόμενες καταστάσεις. Έχοντας ζυμωθεί, λόγω οικογενειακής παράδοσης, με τις μεταλλάξεις στον χώρο του Κέντρου, διατυπώνει τη γνώμη του, μην παραλείποντας – παράλληλα – προς επίρρωση των απόψεων του, να χρησιμοποιεί πολλάκις και άλλες σύγχρονες πηγές.
Πρόκειται για ερμηνεία των συμβάντων από έναν έμπειρο σύγχρονο, ο οποίος εισφέρει προσωπικές απόψεις, ενίοτε ριζοσπαστικές στην απόλυτη – τουλάχιστον – διατύπωσή τους. Και σ’ αυτήν τη βάση, σε ορισμένα σημεία, δεν διστάζει να εκφέρει και πολιτικά αξιώματα γενικότερης ισχύος».
naftemporiki.gr
