«Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός έθεσε το θέμα στη Γερμανία και σε τόσο υψηλό επίπεδο, μας δίνει ελπίδα», είπε η δικηγόρος Κέλλυ Σταμούλη, στη συζήτηση που ακολούθησε την ειδική προβολή της ταινίας «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη», με θέμα τη ζωή του επιζήσαντα της σφαγής του Διστόμου Αργύρη Σφουντούρη, που βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 11 Ιουνίου.
Αναφερόμενη στην «ηθική αναγνώριση», που ακούστηκε από επίσημα γερμανικά χείλη, είπε ότι «έπονται οι οικονομικές διεκδικήσεις», οι οποίες έχουν αναγνωριστεί από τις διεθνείς συμβάσεις και «είναι διεθνώς δεκτό ότι τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι απαράγραπτα». Πρόσθεσε ότι οι άνθρωποι που έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν αρχίζουν να εκλείπουν, και σ’ αυτό ακριβώς, δηλαδή τη «βιολογική παραγραφή», φαίνεται ότι ποντάρει η Γερμανία. Χαρακτήρισε δε, «κακή προπαγάνδα» το επιχείρημα έναντι της Ελλάδας: «είσαστε εγκλωβισμένοι στις οφειλές και βρήκατε έναν τρόπο να ξελασπώσετε».
Στην γενική παρατήρηση, ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος από ελληνικής πλευράς, προκειμένου να προβληθούν οι διεκδικήσεις, ο κ. Σφουντούρης το απέδωσε στη γενικότερη στάση των ελληνικών κυβερνήσεων να μη θίξουμε τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, προκειμένου να μας δεχθούν στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο. Για τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιο Κούλογλου που συντόνισε τη συζήτηση, είχαμε μια καθυστέρηση της ωρίμανσης των γερμανικών διεκδικήσεων, που ήταν αποτέλεσμα και της καθυστέρησης της επούλωσης των τραυμάτων του εμφυλίου.
Η ταινία, που σκηνοθετήθηκε από τον Στέφαν Χάουπτ, χαρακτηρίστηκε απ’ όλους συγκλονιστική αλλά και ωραία. Ξεκινάει από την αφήγηση της σφαγής με την περιπλάνηση στα μονοπάτια του δράματος του Αργύρη Σφουντούρη, ο οποίος ήταν τότε τεσσάρων ετών και έχασε τριάντα συγγενείς, συνεχίζει με τον εγκλεισμό του σε ορφανοτροφείο, απ’ όπου τον επιλέγουν ως «μικρό και έξυπνο» και τον στέλνουν στην «ανέγγιχτη» Ελβετία, στην οποία μαζί με άλλα παιδιά του πολέμου μαθαίνει τις αξίες της συμφιλίωσης και της ειρήνης.
Σπουδάζει και μένει στη Ζυρίχη, ενώ νέοι σταθμοί στη ζωή του θα είναι η ελληνική χούντα, κατά της οποίας κινητοποιείται, καθώς και η πτώση του τείχους του Βερολίνου. Επιστρέφει για όλο και περισσότερο διάστημα στην πατρίδα, και τα ίδια ερωτηματικά τον βασανίζουν συνεχώς: Να θυμάσαι ή να ξεχάσεις; Να συνεχίσεις να το παλεύεις ή να «πνίξεις» το παρελθόν, όπως λένε οι ψυχίατροι; Ποιος μπορεί να πάρει την ευθύνη να μην επιτρέψει να ξανασυμβεί αυτό; Τί μπορώ να κάνω για να μην ξανασυμβεί αυτό; Την απάντηση τη δίνει έμμεσα μέσα από την αφήγησή του. «Δεν έφτιαξα τη ζωή μου με έναν σύντροφο, γιατί αισθανόμουνα ότι έχω ταχθεί σε ένα έργο…».
Και είναι ακούραστος. Στις 7 Ιουνίου, μέσα στις μέρες που γιορτάζεται η 71η θλιβερή επέτειος, παρουσιάζεται το νέο του βιβλίο «Πενθώ για τη Γερμανία. Το παράδειγμα του Διστόμου», από τον εκδοτικό οίκο Βεργίνα.
Ο Αργύρης Σφουντούρης, περίπου 75 χρονών σήμερα, είναι ένας άνδρας με συναρπαστική γοητεία και μελαγχολική ευθυμία. Έχει περάσει μεγάλο μέρος της ζωής του με τα γεγονότα που συνέβησαν όταν ήταν μικρό παιδί. Την τραυματική αυτή εμπειρία του, δεν προσπάθησε να την ξεπεράσει και να «κλείσει» το κεφάλαιο με τις παιδικές του αναμνήσεις, αλλά αγωνίστηκε να μάθει να ζει με αυτές και να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Ελπίδα του είναι τέτοια γεγονότα να μην επαναληφθούν ποτέ.
naftemporiki.gr
