Στον χορογράφο Φώτη Μεταξόπουλο, ο οποίος στις 13 Μαΐου έκλεισε τα 80 του χρόνια, απονεμήθηκε φέτος το βραβείο «Τερψιχόρη», στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσε η Ομάδα Νέων Καλλιτεχνών «Εσαεί εν Ροή», σε συνεργασία με το Κέντρο Πολιτισμού Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Ο χορευτής, χορογράφος και χοροδιδάσκαλος Φώτης Μεταξόπουλος συνέβαλε – μεταξύ άλλων – στην ανάδειξη της ελληνικής ταυτότητας του μιούζικαλ, ενώ οι χορογραφίες του άφησαν το στίγμα τους στη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου.
Παρούσα στην εκδήλωση ήταν η υφυπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (Μακεδονίας – Θράκης), Μαρία Κόλλια -Τσαρουχά, η οποία δήλωσε: «Η Ελλάδα θα ήταν σίγουρα πιο φτωχή, όπως και κάθε χώρα, αν δεν υπήρχαν οι ξεχωριστοί εκείνοι άνθρωποι, οι καλλιτέχνες και οι δημιουργοί της. Οφείλουμε ως κοινωνία να τους μνημονεύουμε, όχι μόνο με λόγια αλλά και πράξεις. Και να μην τους ξεχνάμε, όταν τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται αλλού. Οφείλουμε ως κράτος, και αυτό είναι η πάγια τοποθέτηση της νέας κυβέρνησης στην οποία συμμετέχω, να παρέχουμε υποστήριξη στους δημιουργούς και στους καλλιτέχνες».
Αναφερόμενη ειδικά στον Φώτη Μεταξόπουλο, σημείωσε ότι «αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα επιμονής και εργατικότητας, και μας δείχνει ότι για να χαράξουμε και εμείς μια αξιομνημόνευτη πορεία στη ζωή, πρέπει να γίνουμε μεν οι καλύτεροι, αλλά να βοηθήσουμε και τους άλλους για να γίνουν καλύτεροι, και να απολαύσουμε την επιτυχία, αλλά κάνοντας το βήμα για να γίνουν πιο πλούσιοι και ευτυχισμένοι και οι άνθρωποι γύρω μας».
Ο Έλληνας χορευτής, χορογράφος και χοροδιδάσκαλος Φώτης Μεταξόπουλος, γεννήθηκε στις 13 Μαΐου 1935 στην Αθήνα. Το 1940, σε ηλικία πέντε ετών, χάνει τη μητέρα του και την κηδεμονία του αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου ο πατέρας του.
Σε ηλικία 19 ετών παρακολουθεί μαθήματα στις Σχολές Παλμέρ με σκοπό να εργαστεί ως ασυρματιστής στο εμπορικό ναυτικό. Επηρεάζεται από την ταινία «Η ζωή του Ροδόλφο Βαλεντίνο» και αποφασίζει να ασχοληθεί με το χορό. Την ίδια χρονιά (1954), ο Άγγελος Γριμάνης, χορογράφος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (EΛΣ), ζητούσε χορευτές, για να συνθέσει ένα μπαλέτο, που θα περιόδευε στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Ο Γριμάνης δεν προσέλαβε τον άπειρο τότε και ενθουσιώδη Μεταξόπουλο, αλλά τον σύστησε στην Ελβετίδα χορεύτρια Μύριαμ Τσόισι (Myriam Choisy), η οποία με τη σειρά της τον παρότρυνε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το χορό.
Η πρώτη του επαγγελματική επαφή με το χορό γίνεται στη θεατρική παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ, στο Θέατρο του Εθνικού Κήπου, σε χορογραφίες του Γιάννη Φλερύ. Συνεχίζει τις θεατρικές του εμφανίσεις και παράλληλα προετοιμάζεται τρία χρόνια στη Σχολή της Τσόισι για να αποκτήσει, τελικά, το 1957, «άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του χορευτή».
Το 1959 έκανε την πρώτη του χορογραφία στην ταινία «Ο Αλή Πασάς και η κυρά Φροσύνη». Έκτοτε, έκανε μεγάλη καριέρα στον χρυσό ελληνικό κινηματογράφο και συμμετείχε στις πιο γνωστές ελληνικές ταινίες.
naftemporiki.gr
