Skip to main content

Γρηγόρης Βαλτινός: «…πολλά πράγματα, που τότε έπρεπε να τα “παίξω”, τώρα τα… “είμαι”»

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]

Επιστρέφοντας σε έναν ρόλο που «μάλλον, υπάρχει στην κυτταρική του μνήμη», ο ηθοποιός Γρηγόρης Βαλτινός πρωταγωνιστεί σε μια συγκινητική, αστεία και βαθιά αισιόδοξη ιστορία γύρω από το αιώνιο δίλημμα μεταξύ παράδοσης και αλλαγής, και μας μιλά για το κορυφαίο μιούζικαλ «Ο βιολιστής στη στέγη».

Το πολυβραβευμένο και ένα από τα πιο αγαπημένα μιούζικαλ όλων των εποχών γιορτάζει τη Χρυσή Επέτειο για τα 50 χρόνια από την πρεμιέρα του στη Νέα Υόρκη, και ανεβαίνει σε μια μεγάλη νέα παραγωγή, σε σκηνοθεσία του βραβευμένου Αμερικανού σκηνοθέτη Rob Ruggiero, στο θέατρο Badminton, ενώ, στη συνέχεια, θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, από τις 5 έως τις 14 Ιουνίου.

Ο Γρηγόρης Βαλτινός ενσαρκώνει έναν φιλόσοφο – γαλατά με λαχτάρα για ζωή και αγάπη για την οικογένεια και τους συγχωριανούς του, στο μιούζικαλ, τη μουσική του οποίου έχει γράψει ο Jerry Bock, τους στίχους ο Sheldon Harnick και το κείμενο ο Joseph Stein, και μιλά για την παράσταση και τα αισιόδοξα στοιχεία της, που μπορούν να μας δώσουν ελπίδα.

Ποια οικουμενικά ζητήματα αγγίζει το έργο;

Ακουμπάει πάνω σε όλα τα κοινωνικά, τα πολιτικά και τα οικογενειακά ζητήματα, που βασανίζουν την ανθρωπότητα εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Το κυρίαρχο θέμα που, μάλιστα, στις μέρες μας, βρίσκεται σε τρομερή έξαρση, είναι το ζήτημα του διωγμού και της μετανάστευσης. Φτωχοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο, θύματα του κεφαλαίου και των γενικών σχεδιασμών, ξεριζώνονται από τον τόπο τους και προσπαθούν να βρουν νερό, ψωμί και αέρα. Ο “Βιολιστής στη στέγη” θίγει όλα αυτά τα ζητήματα με έναν τρόπο χαριτωμένο και σοφό. Το χιούμορ και οι κωμικές καταστάσεις είναι κυρίαρχες.

Πού και πώς εξελίσσεται η πλοκή του;

Βρισκόμαστε στο 1905 περίπου, στην Ανατέφκα, μία επαρχιακή πόλη της προεπαναστατικής Ρωσίας. Η πόλη κατοικείται, κυρίως, από Εβραίους χωριάτες, οι οποίοι συνυπάρχουν ειρηνικά με τους Ρώσους. Προεξάρχον μέλος αυτής της μικρής κοινωνίας είναι ο Τέβιε ο γαλατάς, με τη γυναίκα του και τις πέντε κόρες. Η ηρεμία και η ειρήνη στο χωριό ανατρέπονται, όταν έρχεται ένα διάταγμα, το οποίο ζητάει από όλους τους Εβραίους του χωριού να το εγκαταλείψουν και να μεταναστεύσουν, όπου μπορεί ο καθένας.

Πού εστιάζει η σκηνοθετική ματιά του Rob Ruggiero;

Ο Rob θέλει απόλυτη πιστότητα στο κλασικό παραδοσιακό ανέβασμα του μιούζικαλ, πριν από 50 χρόνια. Κάτι, που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο για το συγκεκριμένο έργο.

Ο ρόλος του Τεβιέ, τον οποίο υποδύεστε, σας είναι οικείος από το 1997, που τον ενσαρκώσατε για πρώτη φορά. Στο πλαίσιο της εξέλιξης – ωρίμανσής σας ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος, με ποιον τρόπο τον προσεγγίζετε τώρα;

Πρωτόπαιξα τον Τεβιέ αρκετά μικρός. Εκείνο, που με έσωσε, είναι το ότι, ίσως, από πάντα τον κουβαλούσα μέσα μου. Μάλλον, υπάρχει στην κυτταρική μου μνήμη. Δεν παύει, όμως, η ερμηνεία ενός ρόλου, και μάλιστα στο μιούζικαλ, να απαιτεί μεγάλη προετοιμασία και τεχνική. Εκείνο, που παρατηρώ στον εαυτό μου τώρα πια, είναι ότι πολλά πράγματα, που τότε έπρεπε να τα “παίξω”, τώρα τα… “είμαι”. Έτσι, λοιπόν, τώρα, ξοδεύοντας μικρότερη ενέργεια, ίσως να έχω ένα πιο δυνατό αποτέλεσμα.

Πού οφείλεται, κατά την γνώμη σας, η επιτυχία, αλλά και η διαχρονικότητα του αγαπημένου αυτού μιούζικαλ;

Φέτος, στο Badminton, θα γιορτάσουμε μαζί με όλον τον πλανήτη τα 50 χρόνια ζωής αυτού του μιούζικαλ. Η παράστασή μας δεν θα έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτές της Αμερικής και του Λονδίνου. Δεν το λέω με καμία ξενομανία, αλλά όπως και να το κάνουμε, οι δυνατότητες στα ξένα θέατρα είναι πολύ μεγαλύτερες. Αυτή η παραγωγή, όμως, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Εξήντα συντελεστές επάνω στη σκηνή, ζωντανή ορχήστρα στο pit και καμιά εικοσαριά τεχνικοί.

Όσο για τη μεγάλη επιτυχία που έχει αυτό το έργο σε όλα τα κοινωνικά στρώματα των θεατών, πιστεύω ότι οφείλεται στο μεγάλο ταλέντο των δημιουργών του. Η ιστορία του είναι τρομακτικά δυνατή. Η μουσική και οι χορογραφίες αξεπέραστες και, κατά τη γνώμη μου, είναι το μόνο μιούζικαλ, που δεν σε ενοχλεί καθόλου η μετάβαση από τον λόγο στο τραγούδι. Οι Έλληνες έχουμε ένα θέμα, όταν σταματάει ο λόγος στη σκηνή και αρχίζουν οι ηθοποιοί να τραγουδούν και να χορεύουν. Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει με τον “Βιολιστή”. Αυτό συμβαίνει, γιατί στον “Βιολιστή”, όλα γίνονται σαν λαϊκό δρώμενο και είναι τρομερά δεμένα μεταξύ τους.

Ποια στοιχεία κάνουν την ιστορία του βαθιά αισιόδοξη;

Οι ήρωες του έργου, παρά τη φτώχια και τη δυστυχία γύρω τους, γίνονται ακόμα πιο δυνατοί, πηγαίνοντας κόντρα στο κακό, χωρίς, όμως, να χάνουν την ανθρωπιά και την καλοσύνη τους. Ο Τεβιέ φτάνει στο σημείο να συγχωρέσει και να αποδεχτεί ακόμα και τον εχθρό του. Η αποδοχή του αντίθετου και του διαφορετικού είναι το μόνο στοιχείο, που μπορεί να μας δώσει ελπίδα στη σημερινή εποχή, που, σε διεθνές επίπεδο, τα πράγματα, αντί να ηρεμούν, οξύνονται.

Στο σύγχρονο ελληνικό τοπίο, υπάρχουν στοιχεία, που σας εμπνέουν αισιοδοξία;

Μόνο σε ότι έχει να κάνει με την καλή μας τύχη και με την ελεημοσύνη των ανθρώπων. Εάν δεν λυπηθούν την επιπολαιότητά μας και τα λάθη μας, θα μας εξαφανίσουν.

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Rob Ruggiero, απόδοση κειμένου: Πάνος Αμαραντίδης, απόδοση στίχων: Γεράσιμος Ευαγγελάτος, μουσική διδασκαλία – διεύθυνση ορχήστρας: Αλέξιος Πρίφτης, σκηνικά –  κοστούμια: Γιώργος Πάτσας, θεατρική προσαρμογή χορογραφίας: Curtis Schroeger, resident director – επιμέλεια χορογραφίας: Σοφία Σπυράτου, σχεδιασμός ήχου: Matt Grounds, σχεδιασμός φωτισμού: Ελευθερία Ντεκώ, παραγωγοί: Μιχάλης & Vanessa Αδάμ. Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Max Chucker, Γρηγόρης Βαλτινός, Ρένια Λουϊζίδου, Κώστας Βελέντζας, Στάθης Νικολαΐδης, Γιάννης Αναστασάκης, Δημήτρης Γαλάνης, Σωτήρης Τσόγκας, Στεφανία Χούγια, Μαριάννα Πολυχρονίδη, Άννα – Μαρία Κόρνια, Δανάη Βασιλοπούλου, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, Μαρίνα Σάττι, Στέλλα Γκίκα, Μιχάλης Μαρίνος, Γιώργος Χαλεπλής, Μέμος Μπεγνής, Ιβάν Σβιτάιλο, Μπάμπης Αλεξανδρόπουλος, Τάσος Κωστής, Μαρία Γράμψα, Ελένη Καρακάση, Βασίλης Λέμπερος, Λάμπρος Κτεναβός, Ζηνοβία Πουλή, Νώντας Δαμόπουλος, Μαριλού Κατσαφάδου, Αλέξανδρος Λασκαράτος, Tadeu Liesenfeld, Πάνος Μαλικούρτης, Εύα Μιχελιδάκη, Γιώργος Πελαγίας, Γιάννης Στέφος, Πάνος Πολίτης.

Πληροφορίες
Θέατρο Badminton: Άλσος Στρατού – Γουδή, τηλ:. 210 8840600. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Κυριακή: 19.30, Πέμπτη και Παρασκευή: 20.30, Σάββατο: 17.00 και 21.00.Τιμές εισιτηρίων: Α΄ ζώνη: 45 ευρώ, Β΄ ζώνη: 35 ευρώ, Γ΄ ζώνη: 25 ευρώ, Δ΄ ζώνη: 15 ευρώ και 10 ευρώ (σπουδαστικό). Προπώληση: τηλεφωνικά: 210 8840600, ηλεκτρονικά: abcd.gr.