Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Μια εκστατικά ποιητική δολοφόνος, μια γυναίκα που έρχεται αντιμέτωπη με ένα διπλό δίλημμα, μία φάλαινα με ανθρώπινη αίσθηση εκδίκησης, πέντε από τις εκατό ιστορίες ενός αριστουργήματος της ιταλικής λογοτεχνίας, δυο αγαπημένοι αχώριστοι φίλοι και το απόλυτο παραμύθι του 20ού αιώνα υφαίνουν τον κινηματογραφικό ιστό αυτής της εβδομάδας.
«Η σιωπηλή δολοφόνος»
Μετατρέποντας το παραδοσιακό είδος της ταινίας πολεμικών τεχνών σε εκστατικής δύναμης ποίηση, μέσα από την αισθητική του τελειότητα, το δράμα του Ταϊβανέζου δημιουργού Χου Χσιάο Χσιέν απέσπασε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών. Οι Κι Σου, Τσεν Τσανγκ, Σατόσι Τσουμαμπούκι και Γιουν Ζου μάς μεταφέρουν στην Κίνα του 9ου αιώνα, όπου μια καλόγρια απαγάγει ένα δεκάχρονο κορίτσι, για να το μετατρέψει σε ψυχρή δολοφόνο, με σκοπό την πάταξη της διαφθοράς. Μετά από 13 χρόνια εξορίας, η κοπέλα θα πρέπει να αντιμετωπίσει την οικογένειά της, τις αναμνήσεις της και τα καταπιεσμένα της συναισθήματα, και θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στον ιερό σκοπό που υπηρετεί και στον άντρα που αγαπά, αφού της έχει ανατεθεί να τον σκοτώσει.
«Brooklyn»
Βασισμένο στο πολυβραβευμένο μπεστ σέλερ του Κολμ Τόιμπιν, το δράμα του Τζον Κρόουλι, σε σενάριο του – υποψήφιου για Όσκαρ – Νικ Χόρνμπι, με την – επίσης υποψήφια για Όσκαρ – Σαουάρς Ρόναν και τους Ντόμναλ Γκλίσον, Έμορι Κοέν, Τζιμ Μπρόντμπεντ και Τζούλι Ουόλτερς, αφηγείται τη γλυκόπικρη ρομαντική ιστορία μιας γυναίκας, η οποία, τη δεκαετία του ’50, μετακομίζει από μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας στο πολύβουο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Εκεί, βρίσκει δουλειά, αλλά και τον έρωτα. Όμως, μια οικογενειακή τραγωδία θα την αναγκάσει να τα αφήσει όλα και να έρθει αντιμέτωπη με ένα φοβερό δίλημμα ανάμεσα σε δύο άνδρες και δύο χώρες.
«Λάτρεψα το μυθιστόρημα, και το σενάριο το αποδίδει πανέμορφα» σημειώνει ο σκηνοθέτης. «Πάρα πολλοί άνθρωποι δεν ζουν στην χώρα που γεννήθηκαν, άλλοτε λόγω μετανάστευσης, οικονομικής και μη, και άλλοτε λόγω σκληρής προσωπικής απόφασης. Αλλά η εμπειρία παραμένει η ίδια και αυτή η ιστορία τη συλλαμβάνει καταπληκτικά. Χωρίς να έχει καμία σχέση με μελόδραμα, είναι μια συναισθηματική αφήγηση μιας φαινομενικά απλής, αλλά, τελικά, πολύ βαθιάς ιστορίας».
«Στην καρδιά της θάλασσας»
Η περιπέτεια του – βραβευμένου με Όσκαρ – Ρον Χάουαρντ βασίζεται στο βραβευμένο μπεστ σέλερ του Ναθάνιελ Φίλμπρικ για τη δραματική αληθινή ιστορία του Έσεξ, με τίτλο «In the heart of the sea: The tragedy of the whaleship Essex». Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν τον χειμώνα του 1820, όταν το φαλαινοθηρικό της Νέας Αγγλίας, Έσεξ, δέχτηκε επίθεση από κάτι, που κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει: μια φάλαινα τεραστίων διαστάσεων και δύναμης, με μια σχεδόν ανθρώπινη αίσθηση εκδίκησης. Η πραγματική ανθρώπινη τραγωδία ενέπνευσε τον Χέρμαν Μέλβιλ να γράψει το αριστούργημα «Μόμπι Ντικ», το οποίο, όμως, έλεγε τη μισή μόνο ιστορία.
Με τους Κρις Χέμσγουορθ, Κίλιαν Μέρφι, Μπεν Γουίσοου, Σαρλότ Ράιλι, Πολ Άντερσον, Τομ Χόλαντ, Μπρένταν Γκλίζον, Μπέντζαμιν Γουόκερ, Φρανκ Ντιλέιν και Τζορντί Μολά, η ταινία αποκαλύπτει την οδυνηρή κατάληξη αυτής της συνάντησης, καθώς το πλήρωμα του πλοίου φτάνει στα άκρα και κάνει το ακατόρθωτο, προκειμένου να μείνει ζωντανό.
«Ήξερα ότι, αν ήθελα να αποδώσω σωστά την ιστορία, θα αντιμετώπιζα πολλές προκλήσεις σε τεχνικό επίπεδο, αλλά όλες τους ήταν προκλήσεις, που μπορούσαμε να τις χειριστούμε. Η τεχνολογία μάς παρείχε τα μέσα, για να μεταφέρουμε με πειστικό και συναρπαστικό τρόπο μια καταπληκτική ιστορία στη μεγάλη οθόνη, υπηρετώντας την αλήθεια της» εξηγεί ο σκηνοθέτης.
«Θαυμάσιος Βοκάκιος»
Οι Ιταλοί σκηνοθέτες Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι εμπνέονται ελεύθερα από το «Δεκαήμερο» του Βοκάκιου, εστιάζοντας σε πέντε από τις εκατό ιστορίες που περιλαμβάνονται στο κλασικό αυτό αριστούργημα της ιταλικής λογοτεχνίας, για να αποτίσουν φόρο τιμής σε έναν από τους μεγαλύτερους παραμυθάδες όλων των εποχών. Με τους Λέλο Αρένα, Πάολα Κορτελέσι, Καρολίνα Κρεσεντλίνι, Φλάβιο Παρέντι, Βιτόρια Πουτσίνι, Μισέλ Ριοντίνο, Κιμ Ρόσι Στιούαρτ, Ρικάρντο Σκαμάρτσιο, Κάσια Σμούτνιακ, Τζασμίν Τρίνκα και Γιοσαφάτ Βάγκνι, όλα ξεκινούν στη – χτυπημένη από την πανούκλα – Φλωρεντία του 14ου αιώνα, όπου δέκα νεαροί άνδρες και γυναίκες αποφασίζουν να ξεφύγουν από τον θάνατο που τους περικυκλώνει και δραπετεύουν στην εξοχή. Εκεί, θα βρουν καταφύγιο σε μια απομονωμένη επαρχιακή βίλα και θα περάσουν δέκα μέρες, διηγούμενοι ιστορίες για την αγάπη, το πεπρωμένο και την αναγέννηση.
«Μπελ & Σεμπαστιάν 2: Η περιπέτεια συνεχίζεται»
Ο μικρός Σεμπαστιάν και η αγαπημένη του σκυλίτσα, Μπελ, οι οποίοι ξεπήδησαν από το ομώνυμο μπεστ σέλερ της Σεσίλ Ομπρί και διέγραψαν σπουδαία τηλεοπτική πορεία, επιστρέφουν μετά τη μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία του 2013, «Μπελ & Σεμπαστιάν, δυο αχώριστοι φίλοι». Στη δεύτερη αυτή οικογενειακή περιπέτεια, σε σκηνοθεσία του Κριστιάν Ντιγκέ, με πρωταγωνιστές τους Φελίξ Μποσουέ, Τσεκί Καριό, Τιερί Νεβίκ, Μαργκό Σατελιέ, Τιλάν Μπλοντό και Ερμπέν Κανσελιέ, η ιστορία συνεχίζεται, ξαναβρίσκοντας τους δύο ήρωες τέσσερα χρόνια μετά. Στο χωριό του Σεμπαστιάν, όλοι γιορτάζουν τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και εκείνος, μαζί με τον πιστό του σκύλο, περιμένουν με ανυπομονησία την επιστροφή της φίλης τους, Αντζελίνα. Όμως, τα νέα είναι δυσάρεστα…
«Ο μικρός πρίγκιπας»
Ο Μαρκ Όσμπορν διασκευάζει – για πρώτη φορά για τον κινηματογράφο – το εμβληματικό αριστούργημα του Αντουάν ντε Σεντ Εξιπερί, «Ο μικρός πρίγκιπας», δημιουργώντας μια εντυπωσιακή παραγωγή κινουμένων σχεδίων, η οποία είναι η ακριβότερη ταινία κινουμένων σχεδίων που έγινε ποτέ στη Γαλλία, και κόστισε 80 εκατομμύρια ευρώ. Η ταινία περιηγείται ανάμεσα σε δύο κόσμους: το μαγικό χειροποίητο σύμπαν του συγγραφέα και το άρτιο σύγχρονο περιβάλλον, όπου ζει ένα μικρό κορίτσι με την απαιτητική μητέρα του.
«Ο “Μικρός πρίγκιπας” μού έδωσε την ευκαιρία να κοιτάξω μέσα μου και να βρω μια πολύ προσωπική ιστορία, που θα μπορούσα να την κάνω ταινία, αποτίνοντας φόρο τιμής σε αυτό το καταπληκτικό λογοτεχνικό έργο. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα έκανα μια κινηματογραφική προσαρμογή, και η συγκεκριμένη νομίζω ότι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Γι’ αυτόν τον λόγο, αποφάσισα να κάνω μια μη παραδοσιακή, όχι πιστή διασκευή. Μοιάζει περισσότερο με έναν φόρο τιμής» διευκρινίζει ο σκηνοθέτης.
