Το βιβλίο του Ομότιμου Καθηγητή Νομικής ΑΠΘ και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Παρασκευόπουλου με τίτλο «Οι μέλισσες και οι λύκοι: Μελέτες Ιστορίας του ελληνικού δικαίου», παρουσιάζεται αύριο, Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου, στις 7 το απόγευμα, στο Αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης (Διονυσίου Αρεοπαγίτου 15, Αθήνα).
Για την έκδοση θα μιλήσουν οι: Ιουλία Βελισσαροπούλου-Καράκωστα, Ομότιμη Καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Φώτης Κουβέλης, Δικηγόρος, Αριστείδης Μπαλτάς, Ομότιμος Καθηγητής του ΕΜΠ και βουλευτής.
Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Γιώργος Παπαναστασίου, αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ και διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών.
Στις οκτώ μελέτες της ιστορίας του Ελληνικού δικαίου που συγκεντρώνονται σε έναν τόμο και που γράφτηκαν στη διάρκεια 30 ετών ο συγγραφέας θέτει μία σειρά από σύγχρονα ερωτήματα που έχουν όχι μόνο αφηρημένη, αλλά και πρακτική διάσταση. Επιχειρεί να πείσει, με τεκμηριωμένες απόψεις, ότι ο διάλογος και ίσως η απάντηση διευκολύνονται, αν αποβλέψουμε σε ευρήματα της ιστορίας του ελληνικού δικαίου.
Στις σελίδες του βιβλίου, η ιστορία αυτή μοιάζει να αποτελεί αφήγηση μιας συναρπαστικής περιπέτειας. Χωρίς ίχνος εθνικισμού, αλλά και χωρίς αναστολές πολιτικής ορθότητας, σημειώνεται ότι στην αρχαία Ελλάδα, για πρώτη φορά καταγράφεται η πορεία εξατομίκευσης της ανθρώπινης ενοχής (υπαιτιότητας, καταλογισμού κ.λπ.). Διαμορφώνεται, επίσης, η αρχή της επιείκειας, ως ρήτρας διορθωτικής του δικαίου.
Αλήθεια, ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, όπως οι μέλισσες (Αριστοτέλης), ή άγριο θηρίο, όπως ο λύκος (Χομπς); Προηγείται λογικά η κοινωνία, ο κόσμος, και έπονται οι νόμοι που διαφυλάσσουν την ειρήνη, ή προπαντός τίθεται ο νόμος, το κοινωνικό συμβόλαιο, αφού πριν συναντώνται μόνο αλληλοφαγώματα; Αυτό το ερώτημα εμπνέει το πρώτο κεφάλαιο και διαπερνάει και άλλες σελίδες του βιβλίου.
Τελικά, πόσο ενδιαφέρουν τον σημερινό ενεργό πολίτη οι ιδέες της Αθηναϊκής δημοκρατίας; Κάποιοι τις αφήνουν με υπεροψία στους ιστοριοδίφες. Άλλοι, πολλοί, εμπνέονται και παράγουν αμέτρητες μελέτες, π.χ. για την Αντιγόνη και την εξουσία, ή για τον Οιδίποδα και την ενοχή, ή για την ποινή και την επιείκεια, γράφουν θεατρικά έργα, φιλοσοφούν. Ο συγγραφέας παρατηρεί την ιστορική διαδρομή του ελληνικού δικαίου με τις δημοκρατικές του βάσεις, περιγράφει και απαντά. Τα ευρήματα είναι πολλά και, περιέργως, επίκαιρα.
