Μπορεί τα κουρδιστά (clockwork) να έχουν μείνει πίσω ως τεχνολογία, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν συνεπάγονται αξιοπιστία και αντοχή: Ένα καλό ρολόι μπορεί να αντέξει σε πολύ σκληρές συνθήκες και χτυπήματα – και αυτό έχει προσελκύσει την προσοχή της NASA, που κοιτά στο παρελθόν για τους σκοπούς του μέλλοντος.
Ερευνητές στο Jet Propulsion Laboratory της NASA στην Πασαντένα της Καλιφόρνια μελετούν ένα concept που εμπνέεται από τους πρώτους υπολογιστές και τα άρματα μάχης του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου: Το AREE (Automaton Rover for Extreme Environments) χρηματοδοτείται στο πλαίσιο του προγράμματος Innovative Advanced Concepts της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας και είχε προταθεί σε πρώτη φάση το 2015 από τον Τζόναθαν Σάουντερ, μηχανικό του JPL, ο οποίος είχε εμπνευστεί από τους παλιούς μηχανικούς υπολογιστές, που χρησιμοποιούσαν μοχλούς και γρανάζια (αντί ηλεκτρονικών) για να κάνουν υπολογισμούς. Αποφεύγοντας τα ηλεκτρονικά, ένα όχημα εδάφους ίσως να τα κατάφερνε καλύτερα στην εξερεύνηση της Αφροδίτης, οι εξαιρετικά εχθρικές συνθήκες της οποίας (τρομακτικά υψηλές θερμοκρασίες και τεράστιες πιέσεις) την καθιστούν πάρα πολύ αφιλόξενο και «δύσκολο» προορισμό.
Οι μηχανικοί υπολογιστές έχουν ιστορία αιώνων (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο μηχανισμός των Αντικυθήρων) και ο Σάουντερ εκτιμά πως αυτές οι παλιομοδίτικες τεχνολογίες θα τα έβγαζαν πέρα εκεί που τα ηλεκτρονικά δεν θα μπορούσαν, όπως στην επιφάνεια της Αφροδίτης, όπου τα ηλεκτρονικά θα έλιωναν ή θα διαβρώνονταν. «Η Αφροδίτη είναι πολύ αφιλόξενη για πολύπλοκα συστήματα ελέγχου όπως αυτά που υπάρχουν σε οχήματα για τον Άρη» λέει ο Σάουντερ. «Αλλά με ένα πλήρως μηχανικό ρόβερ, ίσως να μπορούσες να αντέξεις μέχρι και έναν χρόνο».
Οι υπολογιστές ενός τέτοιου οχήματος θα τροφοδοτούνταν με ενέργεια από ανεμοτουρμπίνες στο κέντρο του, ενώ θα ήταν ικανό να αναποδογυρίσει και να συνεχίσει να λειτουργεί. Ωστόσο, ένα περιβάλλον σαν αυτό της Αφροδίτης θα εξακολουθούσε να είναι φοβερά σκληρό: Σημειώνεται πως οι τελευταίοι γήινοι επισκέπτες ήταν τα σοβιετικά σκάφη Venera και Vega, τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, που έστειλαν πίσω εικόνες ενός κόσμου – κόλασης, οπότε τα στοιχεία που υπάρχουν για αυτήν είναι λίγα. Συνεπώς, ο Σάουντερ και ο Έβαν Χίλγκεμαν, μηχανικός του JPL που εργάζεται πάνω σε σχέδια για περιβάλλοντα ακραίων θερμοκρασιών για το AREE, ετοιμάζονται για κάθε ενδεχόμενο: Οι δύο ερευνητές αναπτύσσουν μηχανικά πρωτότυπα που θα τους επιτρέψουν να μελετήσουν πώς η θερμική διαστολή θα επηρεάζει τα κινητά μέρη. Επίσης, ένα τέτοιο σκάφος θα κινείται με ερπύστριες όπως αυτές των παλιών τανκ του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ για το φλέγον ερώτημα της τηλεπικοινωνίας, εμπνεύστηκαν (ελλείψει ηλεκτρονικών συστημάτων) από τον κώδικα Μορς: Ένα διαστημόπλοιο σε τροχιά θα ανιχνεύει το ρόβερ με το ραντάρ του – και το ίδιο το ρόβερ θα έχει έναν ειδικό στόχο για ραντάρ (κάτι σαν το αντίθετο της τεχνολογίας stealth, σύμφωνα με τον Σάουντερ, έτσι ώστε να αντανακλά όσο πιο καθαρά γίνεται τα σήματα ραντάρ). Μέσω ειδικού χειρισμού αυτού του στόχου, το ρόβερ θα μπορεί να επικοινωνεί, διαμορφώνοντας κατά το δοκούν τις ανακλάσεις των εκπομπών των κυμάτων ραντάρ.
