Ερευνητές του Lincoln Laboratory του ΜΙΤ απέδειξαν πώς ένα λέιζερ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μετάδοση ενός ηχητικού μηνύματος σε συγκεκριμένα άτομα που δεν φέρουν ειδικό εξοπλισμό.
Η σχετική έρευνα παρουσιάστηκε στο Optics Letters της The Optical Society (OSA). Σε αυτήν περιγράφονται δύο διαφορετικές μέθοδοι με λέιζερ για τη μετάδοση διάφορων ηχητικών τόνων, μουσικής και ηχογραφημένων φωνητικών μηνυμάτων, σε ένταση επιπέδου συζήτησης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη στοχευμένη επικοινωνία σε θορυβώδεις χώρους ή σε επικίνδυνες καταστάσεις, όπως σε ζώνες όπου λαμβάνει χώρα ανταλλαγή πυροβολισμών.
«Το σύστημά μας μπορεί να χρησιμοποιηθεί από απόσταση, για την αποστολή πληροφοριών απευθείας στο αυτί κάποιου» είπε ο επικεφαλής των ερευνητών, Τσαρλς Μ. Γουίν. «Είναι το πρώτο σύστημα που χρησιμοποιεί λέιζερ, τα οποία είναι πλήρως ασφαλή για τα μάτια και το δέρμα, προκειμένου να επικεντρώνει ένα ηχητικό σήμα σε ένα συγκεκριμένο άτομο, σε οποιοδήποτε περιβάλλον» σημείωσε.
Οι μέθοδοι αυτοί βασίζονται στο φωτοακουστικό φαινόμενο, το οποίο παρατηρείται όταν ένα υλικό δημιουργεί ηχητικά κύματα αφού απορροφά φως. Σε αυτή την περίπτωση, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν υδρατμούς στον αέρα για να απορροφήσουν φως και να δημιουργήσουν ήχο. «Αυτό μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και σε σχετικά ξηρές συνθήκες, επειδή υπάρχει πάντα λίγο νερό στον αέρα, ειδικά γύρω από ανθρώπους» λέει ο Γουίν. «Διαπιστώσαμε πως δεν χρειαζόμαστε πολύ νερό αν χρησιμοποιούμε μήκος κύματος λέιζερ που απορροφάται πολύ έντονα από το νερό. Αυτό ήταν “κλειδί”, επειδή η καλύτερη απορρόφηση οδηγεί σε περισσότερο ήχο» εξηγεί.
Στο εργαστήριο, οι ερευνητές ήταν σε θέση να δείξουν πώς, χρησιμοποιώντας εξοπλισμό που είναι διαθέσιμος στο εμπόριο, είναι δυνατή η μετάδοση ήχου σε ένα άτομο πάνω από 2,5 μέτρα μακριά, στα 60 ντεσιμπέλ, χρησιμοποιώντας τη μία τεχνική (laser sweeping). Πιστεύουν πως θα ήταν δυνατόν να αυξηθεί εύκολα η κλίμακα για να επιτυγχάνονται μεγαλύτερες αποστάσεις. Επίσης, δοκιμάστηκε μια πιο «παραδοσιακή» φωτοακουστική μέθοδος, η οποία κωδικοποιεί το ηχητικό μήνυμα, μέσω ρύθμισης/χειρισμού της ισχύος της ακτίνας λέιζερ.
«Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο τεχνικών» λέει ο Ράιαν Μ. Σουλενμπέργκερ, first author του επιστημονικού άρθρου. «Η παραδοσιακή φωτοακουστική μέθοδος παρέχει ήχο υψηλότερης πιστότητας, ενώ η laser sweeping παρέχει ήχο με μεγαλύτερη ένταση» αναφέρει.
«Ελπίζουμε πως θα εξελιχθεί εν τέλει σε βιώσιμη εμπορικά τεχνολογία. Υπάρχουν πολλές συναρπαστικές πιθανότητες και θέλουμε να αναπτύξουμε την τεχνολογία επικοινωνίας με τρόπους που είναι χρήσιμοι» προσθέτει.
