Blue είναι το όνομα ενός ρομπότ χαμηλού κόστους, ειδικά σχεδιασμένο για είναι «φιλικό» στους χρήστες του, το οποίο δημιούργησαν ερευνητές του University of California, Berkeley.
Το Blue σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί τις τελευταίες εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη και το deep reinforcement learning για να εξειδικεύεται σε πιο λεπτεπίλεπτες ανθρώπινες εργασίες, ενώ παράλληλα παραμένει αρκετά οικονομικό και ασφαλές έτσι ώστε ο κάθε ερευνητής Α.Ι.- και μακροπρόθεσμα το κάθε σπίτι- να μπορεί να αποκτήσει ένα.
Το Blue είναι το πνευματικό τέκνο του Πίτερ Αμπίλ, καθηγητή ηλεκτρολογίας μηχανολογίας και επιστημών υπολογιστή στο UC Berkeley, τον μεταδιδακτορικό Στίβεν ΜακΚίνλεϊ, και τον τελειόφοιτο Ντέιβιντ Γκίλι. Η ομάδα ελπίζει πως το Blue θα επιταχύνει την εξέλιξη των οικιακών ρομπότ.
«Η Α.Ι. έχει κάνει πολλά για τα υπάρχοντα ρομπότ, μα θέλαμε να σχεδιάσουμε ένα ρομπότ που είναι ακριβώς για τεχνητή νοημοσύνη» είπε ο Αμπίλ. «Τα υπάρχοντα ρομπότ είναι πολύ ακριβά, δεν είναι ασφαλή όταν λειτουργούν γύρω από ανθρώπους και αντίστοιχα δεν είναι ασφαλή για τους εαυτούς τους- αν μαθαίνουν μέσω trial and error, εύκολα προκαλούν ζημιές στους εαυτούς τους. Θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα νέο ρομπότ που είναι κατάλληλο για την εποχή της Α.Ι. αντί για την εποχή της υψηλής ακρίβειας εργοστασιακών αυτοματισμών».
Ο Αμπίλ δουλεύει εδώ και 10 χρόνια πάνω σε αλγορίθμους deep reinforcement learning που βοηθούν ρομπότ να μαθαίνουν μέσω trial by and error ή μέσω καθοδήγησης από ανθρώπους ως «μαριονέτες». Ανέπτυξε τους αλγορίθμους αυτούς χρησιμοποιώντας ρομπότ από άλλες εταιρείες, που τα διαθέτουν αντί δεκάδων χιλιάδων δολαρίων.
Τα πλαστικά τμήματα και τα υψηλών επιδόσεων μοτέρ του Blue κοστίζουν λιγότερα από 5.000 δολάρια (κατασκευή- συναρμολόγηση). Το κάθε χέρι του έχει το μέγεθος ενός χεριού μποντιμπίλντερ, ωστόσο είναι ευαίσθητα σε εξωτερικές δυνάμεις- όπως πχ ένα χέρι που το σπρώχνει- και έχουν στρογγυλεμένες γωνίες και ελάχιστα σημεία όπου μπορούν να πιαστούν δάχτυλα. Παρόλα αυτά, μπορούν να είναι άκαμπτα- όπως ανθρώπινα χέρια που ασκούν δύναμη σε κάτι- ή πολύ εύκαμπτα, όπως τα μέλη ενός ανθρώπου που ξεκουράζεται. Το Blue μπορεί να ανασηκώνει συνεχόμενα μέχρι και 2 κιλά βάρους, με τα χέρια πλήρως τεντωμένα, ωστόσο είναι σχεδιασμένο με βάση «θερμικούς περιορισμούς», όπως εξηγεί ο ΜακΚίνλεϊ. Αυτό σημαίνει πως, όπως και ένας άνθρωπος, μπορεί να ασκήσει δύναμη πέραν των δύο κιλών σε μια γρήγορη «έκρηξη», μέχρι να φτάσει στα θερμικά του όρια και να χρειάζεται να «ξεκουραστεί»- όπως πχ ένας άνθρωπος μπορεί να μεταφέριε εύκολα ένα μεγάλο βάρος σε ένα δωμάτιο, αλλά όχι σε μεγάλη απόσταση αν δεν κάνει στάσεις.
Η ομάδα αυτή τη στιγμή κατασκευάζει 10 βραχίονες, που θα διανεμηθούν σε «early adopters». Παράλληλα, συνεχίζονται οι έρευνες πάνω σε τομείς όπως η ανθεκτικότητα του Blue και οι δυνατότητες μαζικής παραγωγής του, η οποία προορίζεται να γίνει από τη Berkeley Open Arms.
