Επιστήμονες υποστηρίζουν πως στοιχεία από μετεωρίτες υποδεικνύουν ότι οι πρώτες ποσότητες νερού εμφανίστηκαν στον πλανήτη μας 100 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι θεωρούνταν μέχρι σήμερα – και, επομένως, ότι η ζωή «γεννήθηκε» στη Γη πριν απ’ ό,τι εκτιμούν οι έως σήμερα επικρατούσες θεωρίες.
Σύμφωνα με αυτές τις θεωρίες, η πλανήτης μας ήταν άνυδρος στα πρώτα στάδια της δημιουργίας του, αφού το νερό εμφανίστηκε σε μεταγενέστερη φάση, χάρις σε μετεωρίτες που τον «επισκέφθηκαν» μεταφέροντας πάγο και αέρια.
«Ορισμένοι ειδικοί έχουν υποστηρίξει πως όποια μόρια νερού υπήρχαν κατά τον σχηματισμό του πλανήτη εξατμίσθηκαν ή εκλύθηκαν στο διάστημα, με συνέπεια το υγρό “στοιχείο” να εμφανίσθηκε πολύ αργότερα – για την ακρίβεια, εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια αργότερα», λέει ο Άνταμ Σαφαριάν από το ΜΙΤ και το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στον περιοδικό Science.
Ωστόσο, οι συγγραφείς του άρθρου υποστηρίζουν πως μια παλιότερη πηγή νερού ενδεχομένως να ήταν οι ανθρακούχοι χονδρίτες, μετεωρίτες που δημιουργήθηκαν από τον ίδιο δίσκο σκόνης, πάγου και αερίων από τον οποίο σχηματίσθηκε και ο Ήλιος, πριν από περίπου 4,5 δισ. χρόνια.
«Αυτοί οι αρχέγονοι μετεωρίτες έχουν την ίδια σύσταση με την “πρώτη ύλη” από την οποία φτιάχθηκε το ηλιακό σύστημα», αναφέρει η Σουν Νίλσεν, επίσης από Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole η οποία συνυπογράφει το άρθρο.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μετρήσεις της αναλογίας δύο ισοτόπων του υδρογόνου, του δευτέριου και του τρίτιου, η οποία εμφανίζει διαφορετικές τιμές σε άλλες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος και μπορεί να αξιοποιηθεί για την προσδιορισμό της «ηλικίας» του νερού στους μετεωρίτες, τους αστεροειδείς και τους πλανήτες.
Επικεντρώθηκαν σε έναν συγκεκριμένο αστεροειδή, τον Vesta-4, και σε δείγματά του τα οποία βρέθηκαν στην Ανταρκτική.
Σε αυτά τα θραύσματα του διαστημικού βράχου, οι μετρήσεις αποκάλυψαν την «υπογραφή» ενός από τα παλαιότερα κοιτάσματα υδρογόνου στο ηλιακό σύστημα, λένε οι επιστήμονες.
Έτσι, εκτιμούν, η «ηλικία» τους είναι ιδανική για τον υπολογισμό των ποσοτήτων νερού στο εσώτερο ηλιακό σύστημα, κατά την κύρια περίοδο σχηματισμού της Γης.
Σύμφωνα με τον Σαφαριάν, ενώ η Γη εξελισσόταν μέσα στα επόμενα 4 δισ. χρόνια, ο Vesta παρέμενε παγωμένος. «Επομένως, ο Vesta μάς δίνει πιθανότατα ένα στιγμιότυπο του πλανήτη στην πρώτη φάση του σχηματισμού του», προσθέτει.
Η ίδια αναλογία ισοτόπων με τον Vesta εμφανίζεται και στους ανθρακούχους χονδρίτες, απόδειξη πως αυτή η κατηγορία μετεωριτών ίσως ήταν η πηγή νερού τόσο γι’ αυτόν όσο και τους «νεαρούς» πλανήτες.
Τα ευρήματα της έρευνας δεν αποκλείουν τον μεταγενέστερο εμπλουτισμό της Γης με νερό και από άλλες πηγές, αν και αυτές οι ποσότητες ήρθαν να προστεθούν στο υγρό «στοιχείο» που υπήρχε ήδη στον πλανήτη, και μάλιστα σε αρκετά σημαντικές ποσότητες.
«Μια συνέπεια αυτής της ανακάλυψης είναι πως αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο η ζωή στον πλανήτη μας να δημιουργήθηκε πολύ νωρίς», σημειώνει η Νίλσεν. «Παράλληλα, η ύπαρξη νερού στο εσώτερο ηλιακό σύστημα σε τόσο αρχικά στάδια ενισχύει την υπόθεση πως και άλλοι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα στις αρχικές φάσεις τους περιείχαν νερό, και επομένως πρωτόγονες μορφές ζωής, πριν καταλήξουν στα αντίξοα περιβάλλονται που ξέρουμε πως είναι σήμερα».
