Στις 17 Φεβρουαρίου του 1965 το διαστημικό σκάφος Ranger 8 της NASA εκτοξεύτηκε με προορισμό τη Σελήνη. Το σκάφος ήταν προγραμματισμένο να συντριβεί στην επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου αλλά πριν την σύγκρουση το Ranger 8 θα κατέγραφε και θα μετέδιδε στη Γη κοντινές εικόνες του φεγγαριού. Εικόνες πολύτιμες για τους επιστήμονες της NASA στο πλαίσιο της επανδρωμένης αποστολής που είχε ξεκινήσει να προετοιμάζει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία στη Σελήνη.
Το διαστημικό σκάφος έφερε έξι τηλεοπτικές φωτογραφικές μηχανές vidicon. Δύο από αυτές ήταν ευρείας οπτικής γωνίας και τέσσερις οξείας οπτικής γωνίας. Οι φωτογραφικές μηχανές αποτελούσαν δύο διαφορετικά αλλά και ανεξάρτητα κανάλια, κάθε ένα με ανεξάρτητη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, χρονόμετρα, και τηλεπικοινωνιακό σύστημα μετάδοσης, ώστε να προσφέρουν μέγιστη δυνατή αξιοπιστία και πιθανότητα λήψης των υψηλής ποιότητας τηλεοπτικών εικόνων.
Το Ranger 8 έφθασε στη Σελήνη στις 20 Φεβρουαρίου 1965. Η πρώτη εικόνα λήφθηκε από ύψος 2,510 χλμ. Ακολούθησαν 7,137 φωτογραφίες καλής ποιότητας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 23 λεπτών της πτήσης. Η τελική εικόνα που λήφθηκε πριν από τη συντριβή του σκάφους έδειχνε λεπτομέρειες από απόσταση μόλις 1,5 μέτρων από την επιφάνεια.
Το Ranger 8 συνετρίβη στη Θάλασσα της Γαλήνης 70 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που προσσεληνώθηκε στην ίδια σεληνιακή θάλασσα η σεληνάκατος της ιστορικής αποστολής Apollo 11 δύο από τα τρία μέλη της οποίας έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που πάτησαν το πόδι τους στη Σελήνη τέσσερα χρόνια μετά την αποστολή του Ranger 8.
Οι σεληνιακές θάλασσες είναι μεγάλες, σκουρόχρωμες, βασαλτικές πεδιάδες της Σελήνης που σχηματίστηκαν από αρχαίες ηφαιστειακές εκρήξεις. Ονομάστηκαν mare (θάλασσα στα λατινικά) από πρώιμους αστρονόμους που τις εξέλαβαν ως πραγματικές θάλασσες. Αντανακλούν λιγότερο το ηλιακό φως εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητας των πετρωμάτων τους σε σίδηρο και συνεπώς φαίνονται σκοτεινότερες. Οι θάλασσες καλύπτουν το 16% της σεληνιακής επιφάνειας, κυρίως της ορατής πλευράς.
