Της Μάρως Βακαλοπούλου
[email protected]
Η Γερμανία έχει ορκιστεί «ποτέ ξανά». Ενενήντα χρόνια όμως μετά την άνοδο του Ναζιστικού Κόμματος, η ακροδεξιά κίνησε για μία ακόμη φορά τα νήματα – έστω και προς στιγμήν.
Ο Βέλγος πρώην πρωθυπουργός Γκι Φερχόφσταντ ήταν μεταξύ εκείνων που εξέφρασαν τη δυσφορία τους για την εκλογή του Τόμας Κέμεριχ στον πρωθυπουργικό θώκο της Θουριγγίας με τη στήριξη και της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) ανεβάζοντας στα μέσα κοινωνικής δικύωσης μία χειραψία του Κέμεριχ με τον ηγέτη του AfD Μπγιορν Χόκε αντιπαραθέτοντάς τη με έναν χαιρετισμό του Χίτλερ προς τον πρώην πρόεδρο της Γερμανίας Πάουλ βον Χίντενμπουργκ.
Μόλις πριν από μία εβδομάδα, η χώρα αυτή ξόρκιζε τις θηριωδίες του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων μνήμης για την 75ή επέτειο από την απελευθέρωση του ναζιστικού στρατοπέδου στο Άουσβιτς.
Είναι σχεδόν σαφές λοιπόν για ποιον λόγο ξεσήκωσε τόσo μεγάλη θύελλα αντιδράσεων και προκάλεσε τόσο μεγάλη ντροπή το γεγονός πως η ακροδεξιά μπόρεσε να ασκήσει τέτοια επιρροή, ότι ένα κυρίαρχο πολιτικό κόμμα αποδέχτηκε την υποστήριξή της και ότι η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) της Άγκελα Μέρκελ φάνηκε να ευθυγραμμίζεται με τη στάση αυτή.
Είναι η πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που ένας Γερμανός πολιτικός εξελέγη στο υψηλότερο αξίωμα, με την υποστήριξη της ακροδεξιάς, και πραγματοποιήθηκε στο ίδιο κρατίδιο όπου οι πρώτοι ναζί ανέλαβαν κυβερνητικούς ρόλους τη δεκαετία του 1930, λίγο προτού γίνει καγκελάριος ο Αδόλφος Χίτλερ.
Η δεξιά λαϊκιστική ανάμειξη σε κυβερνητικό επίπεδο δεν είναι κάτι νέο στην Ευρώπη πλέον. Στη γερμανική πολιτική σκηνή ωστόσο, τα πράγματα φαίνονταν διαφορετικά, αφού η «cordon sanitaire», η ζώνη καραντίνας γύρω από το AfD έμοιαζε πολύ ισχυρή για σοβαρότατους ιστορικούς λόγους. Αυτό ακριβώς ανετράπη χθες στη Θουριγγία, με την εκλογή του Κέμεριχ με τις ψήφους του CDU και του AfD.
Οι αντιδράσεις ήταν πολλές και άμεσες. Η πολιτική κουλτούρα της Γερμανίας όπως διαμορφώθηκε από τις στάχτες του Τρίτου Ράιχ, δεν επιτρέπει τέτοιου είδους παρεκτροπές. Η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, από τη Νότια Αφρική, μίλησε για μία «κακή μέρα για τη δημοκρατία» και ζήτησε να αντιστραφεί το αποτέλεσμα, σε μία παρέμβαση που θα μπορούσε να σηματοδοτεί ακόμη και προβλήματα πειθαρχίας στους κόλπους του CDU, επικεφαλής του οποίου είναι η Ανεγκρέτ Κραμπ Καρενμπάουερ – που όμως επίσης ζήτησε την παραίτηση του Κέμεριχ.
Στο απόηχο της πολιτικής καταγραυγής, ο Κέμεριχ υπέβαλε την παραίτησή του ανακοινώνοντας τη διάλυση του τοπικού Κοινοβουλίου και την προσφυγή στις κάλπες. Τα εθνικά αντανακλαστικά λειτούργησαν άμεσα μπροστά στον κίνδυνο. Το πώς θα ψηφίσουν την επόμενη φορά στη Θουριγγία, έχοντας συνειδητοποιήσει ή όχι την εθνική σημασία που έχει η πολιτική στο κρατίδιό τους, μένει να φανεί στο μέλλον. Το γεγονός βέβαια παραμένει. Και μία μεγάλη μερίδα αναλυτών επιμένουν ότι ο πολιτικός σεισμός έγινε, οι νέες εκλογές δεν θα αλλάξουν κάτι.
