Skip to main content

ΕΚΠΑ: Να μην απομονώνονται και να ελέγχονται για την ακρίβειά τους μεμονωμένα περιστατικά

Να μην απομονώνονται από το ευρύτερο πλαίσιο και να επιβεβαιώνονται πάντα από τις αρμόδιες ομάδες για την ακρίβειά τους «μεμονωμένα γεγονότα και αναφορές που δημιουργούν αίσθημα ανασφάλειας και απογοήτευσης στους νέους ανθρώπους και τις οικογένειές τους», ζητεί το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε νέες διευκρινίσεις του αναφορικά με καταγγελίες για παραβατικές συμπεριφορές.

Επισημαίνει ότι «στον αντίποδα χιλιάδες απόφοιτοι του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπως οι ίδιοι ομολογούν, ανακαλύπτουν το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσής τους καθώς και την αναγνώριση και το σεβασμό προς το Πανεπιστήμιο Αθηνών συνεχίζοντας τις σπουδές τους σε μεταπτυχιακά προγράμματα διεθνώς, μεταξύ αυτών και σε γνωστά Πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ». 

Όπως διευκρινίζει σε ανακοίνωσή του, σε συνέχεια αριθμού δημοσιευμάτων στον έντυπο, ηλεκτρονικό τύπο και εκπομπών στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σχετικά με πρόσφατο περιστατικό στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με γνώμονα την ορθή και πλήρη ενημέρωση, θέτει υπόψιν της κοινής γνώμης και της ακαδημαϊκής κοινότητας τα ακόλουθα:

Η ιδιοκτησία του Πανεπιστημίου Αθηνών που συγκροτεί την Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου έχει ενταχθεί με Προεδρικό Διάταγμα στα Μητροπολιτικά Πάρκα Γουδή – Ιλισσίων (ΦΕΚ 187/Δ/16-06-2011). Η ρύθμιση χρήσεων χώρων, σύμφωνα με το προαναφερθέν  Π.Δ., προβλέπει (άρθρο 4, παρ. 6, υποπερ. α) ότι «η έκταση αποτελεί ελεύθερο κοινόχρηστο χώρο μητροπολιτικής εμβέλειας». Το γεγονός αυτό ελαχιστοποιεί τη δυνατότητα ελέγχου της μη εποχούμενης πρόσβασης στην Πανεπιστημιούπολη, της οποίας η έκταση των 1.300 στρεμμάτων είναι ελεύθερα προσβάσιμη σύμφωνα με το νόμο.

Η υποστήριξη της ως άνω θεσμικής κατάστασης απαιτεί από πλευράς Πανεπιστημίου την εξασφάλιση επιπλέον υπηρεσιών φύλαξης, καθαριότητας, συντήρησης του περιβάλλοντος χώρου και αποκατάστασης φθορών στους κοινόχρηστους χώρους της Πανεπιστημιούπολης, οι οποίες  προκαλούνται και από μη πανεπιστημιακούς παράγοντες, είτε από τη συνήθη χρήση, είτε κακόβουλα. Το κόστος που επωμίζεται το Πανεπιστήμιο από το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της ιδιοκτησίας του χρησιμοποιείται ως «ελεύθερος κοινόχρηστος χώρος» υπολογίζεται κατά μέσο όρο σε ένα εκατομμύριο ευρώ ετησίως, δηλαδή στο 10% του σημερινού τακτικού προϋπολογισμού του.

Το σύστημα φύλαξης της Πανεπιστημιούπολης (με την ανάδοχο εταιρεία, τους φύλακες / νυχτοφύλακες αορίστου χρόνου και τους επιστάτες ορισμένου χρόνου), έχει ενισχυθεί σημαντικά τα τελευταία έτη και λειτουργεί πολύ ικανοποιητικά, περιλαμβάνοντας σημεία σταθερής φύλαξης, πεζή περίπολο, εποχούμενες περιπολίες από δύο αυτοκίνητα και ένα δίκυκλο καθώς και δίκτυο συναγερμών.

Το προσωπικό φύλαξης του Πανεπιστημίου έχει όμως καθαρά αποτρεπτικό χαρακτήρα και καθήκον να ενημερώνει τη Διοίκηση και τις αρμόδιες αρχές όπου απαιτείται, ενώ σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δύναμη αστυνόμευσης και καταστολής, καθώς ούτε τη θεσμική εξουσιοδότηση έχει, ούτε στους σκοπούς του Πανεπιστημίου περιλαμβάνεται ο ρόλος αυτός.

Συγκεκριμένα για το επίμαχο γεγονός, καθώς και για όλες τις περιπτώσεις επί σειρά ετών κατά τις οποίες το προσωπικό του Πανεπιστημίου αντελήφθη αξιόποινες πράξεις, έχουν άμεσα ενημερωθεί οι αρμόδιες αρχές, με συχνά αποτελεσματικό όπως φαίνεται τρόπο σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας: «μέχρι στιγμής έχουν εξιχνιαστεί 6 περιπτώσεις ληστειών και μία απόπειρα στον χώρο της Πανεπιστημιούπολης, τα θύματα των οποίων αναγνώρισαν τους δράστες» (δελτίο 29.01.2018).

Τα όργανα και οι υπηρεσίες του Πανεπιστημίου αντιμετωπίζουν κατά προτεραιότητα τις βλάβες και τις φθορές από τρίτους, όταν αυτές αφορούν συστήματα και υποδομές που σχετίζονται με την ασφάλεια των ανθρώπων και της περιουσίας του και ενεργούν άμεσα. Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο προβλέπει, όμως, τέτοιες διαδικασίες η ολοκλήρωση των οποίων μπορεί, σε κάποιες περιπτώσεις, να απαιτήσει μέχρι και ένα έτος.

Όσον αφορά την αποκατάσταση λειτουργίας τμήματος του κοινόχρηστου φωτισμού, έχει ήδη εγκατασταθεί ανάδοχος εργολάβος μετά από διεθνή διαγωνισμό, η διαδικασία ολοκλήρωσης του οποίου διήρκεσε πέραν του εξαμήνου, αν και η διενέργειά του αποτελούσε άμεση προτεραιότητα με εξαιρετικά σφικτό χρονοδιάγραμμα. 

«Το ακαδημαϊκό και λοιπό προσωπικό του Πανεπιστημίου της Αθήνας, του αρχαιότερου Δημόσιου Πανεπιστήμιο της χώρας, κατάφερε μέσα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης και έντονης υποχρηματοδότησης, με πραγματικό μόχθο και μεράκι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, να εξασφαλίσει μη κρατικούς πόρους για την παροχή υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης και έρευνας και να βελτιώσει τη θέση του στη διεθνή κατάταξη, οδηγώντας το μεταξύ των καλυτέρων Πανεπιστημίων του κόσμου, δίπλα σε διεθνώς φημισμένα ιδρύματα με δεκάδες και εκατοντάδες φορές μεγαλύτερους προϋπολογισμούς» υπογραμμίζει ακόμα.